مجید رضاپور در گفت‌وگو با ایراسین در پاسخ به این پرسش که آیا بومی‌سازی مستلزم پذیرش ریسک نیست، چرا که برخی از آنها برای نخستین‌بار ساخته می‌شوند، گفت: پیش از تحریم‌ها برخی امکانات را در اختیار داشتیم و واردات کالاها به راحتی انجام می‌گرفت. ولی پس از تحریم‌های دوباره از سوی امریکا علیه ایران و اعمال محدودیت‌ها و تامین ارز برای تهیه مواد اولیه و برخی تجهیزات و مراحل دست و پاگیر ثبت سفارش و ... و نبود هیچ‌گونه ضمانتی برای واردات کالا، بومی‌سازی با حداقل ریسک برای واحدها به‌شمار می‌رود. 
وی در ادامه تاکید کرد: تحریم‌ها بهترین فرصت را برای بومی‌سازی در صنعت کشور به ویژه صنعت فولاد را فراهم آورده است. از این‌رو تولیدکنندگان باید بیش از پیش به توان داخلی خود ایمان داشته باشند. 
این کارشناس با اشاره به این موضوع که در فولادسازی باید خلاهای موجود را پر کنیم، گفت: در زمینه تولید فولاد خام مشکلی نداریم و از این پس نیز باید به سمت تولید برخی آلیاژهای خاص در این صنعت پیش برویم. 
رضاپور در پاسخ به این سوال که شرکت‌های داخلی در راستای بومی‌سازی صنعت فولاد در کشور حاضر به استفاده از تجهیزات و قطعاتی هستند که در داخل ساخته شده‌اند، گفت: بیشتر واحدهای فولادسازی ریسک بومی‌سازی را پذیرفته‌اند، زیرا بومی‌سازی موجب افزایش توانایی‌ها در داخل و برای کل این صنعت خواهد شد. 
وی با اشاره به این موضوع که بومی‌سازی مسیر درستی را در پیش گرفته است، عنوان کرد: البته همواره یکی از مسائلی که بومی‌سازی در صنعت فولاد با آن روبه‌رو است، نبود یک بانک اطلاعاتی دقیق و کامل در این حوزه است. ممکن است که یک واحدی در شمال کشور به ابداعی رسیده باشد که جنوب کشور از آن بی‌خبر باشند. خیلی تجهیزات و قطعات در برخی واحدهای حتی بعضا کوچک ساخته می‌شوند که در جایی ثبت نشده و بسیاری از واحدها از آن بی‌خبر هستند، از این‌رو لزوم ثبت این توانایی ضروری به نظر می‌رسد. 
این کارشناس فولاد با اشاره به این موضوع که هرچند در راستای بومی‌سازی در صنعت فولاد کشور نمایشگاه‌هایی سالانه برگزار می‌شود، عنوان کرد: برگزاری نمایشگاه بومی‌سازی فرصت مناسبی برای ارائه توانمندی‌هاست، ولیکن موضوع آن است که شرکت در چنین نمایشگاه‌هایی مستلزم صرف هزینه‌های بسیاری برای واحدهای تولیدکننده است.

انتها/