سعید صمدی در گفت وگو با ایراسین با بیان این مطلب در ادامه به میزان ذخایر زغالسنگ موجود در کشور اشاره کرد و گفت: بر اساس مجموع اکتشافات انجام شده یک میلیارد و 200میلیون تن ذخیره قطعی زغالسنگ در کشور وجود دارد و ذخیره احتمالی نیز 14 میلیارد تن برآورد شده است. بنابراین می‌توان گفت به دلیل اینکه اکتشافات جامعی انجام نشده، ذخایر زغال‌سنگ بسیار بیشتر از یک میلیارد و 200میلیون تن خواهد بود.

وی افزود: با این ذخیره قطعی از زغالسنگ در کشور، تولید کنسانتره در سال تنها حدود یک میلیون و 700هزارتن است که با این میزان از ذخایر هیچ تناسبی نداشته و مشخص است که به اندازه کافی روی این ذخایر سرمایه گذاری انجام نشده است.

صمدی به میزان تولید در سال گذشته اشاره کردو گفت: سال 98، یک میلیون و 700هزارتن کنسانتره زغال تولید شد و این در حالی بود که مصرف این ماده سال گذشته 2میلیون و 300هزارتن بود و به دلیل عدم تولید به میزان کافی، حدود 600هزارتن زغالسنگ وارد کشور شد؛ امسال نیز ذوب آهن اصفهان با توجه به طرح‌های توسعه ای که دارد رسما اعلام کرده که 900هزارتن زغالسنگ وارد می‌کند؛ در کنار ذوب آهن اصفهان نیز که با روش کوره بلند فولاد تولید می کند، طرح فولادی میدکو نیز امسال راه اندازی می شود و آن هم بین یک میلیون تا یک میلیون و 200هزارتن زغالسنگ مصرف خواهد داشت. در نتیجه در آینده نزدیک مصرف زغال‌سنگ از 3 میلیون تن عبور خواهد کرد. بنابراین می‌توان گفت که ما با این ذخایر، 50درصد زغالسنگ مورد نیازر خود را وارد می‌کنیم.

اما اینکه چرا این اتفاق افتاده و واردات زغالسنگ انجام می شود صمدی اظهار کرد: بین 10 تا 15 سال اخیر به دلیل اینکه قیمت داخلی زغال‌سنگ جهت کمک به ذوب آهن به صورت مصنوعی پایین نگه داشته شد بخش زیادی از معادن دچار ضرر و زیان شدند و عملا به سمت افزایش تولید نرفتند و صرفا زغالسنگی را که از قبل آماده کرده بودند را استخراج می‌کنند. همچنین در سال 98 نسبت به سال 97 حدود 7درصد تولید زغالسنگ کشور افت پیدا کرد و در سال 99 نیز پیش بینی می شود که مجددا تولید زغالسنگ افت پیدا کند. زیرا با قیمت‌های جدید سرمایه گذاری روی معادن جدید و تجهیز معادن جدید اقتصادی نخواهد بود.

به گفته دبیر انجمن زغالسنگ ایران، سال گذشته قیمت تمام شده هر تن زغال‌سنگ وارداتی 2میلیون و 200 هزارتومان و درمقابل قیمت تمام شده زغال داخلی یک میلیون تومان بوده و اختلاف 100درصدی داشته است. البته موضوع کیفیت زغال‌سنگ نیز مطرح است اما این در حالیست که این موضوع تنها روی 10 تا 15 درصد قیمت می‌تواند اثر گذار باشد؛ در این رابطه نیز برای اینکه ثابت کنیم زغالسنگ ایران مشکلی ندارد در سال 97 ،  400هزارتن زغالسنگ صادر کردیم که با استقبال خوبی مواجه شد.

وی ادامه داد: در طول 50سال گذشته، در یک دوره ای 100درصد زغالسنگ ذوب آهن از داخل کشور تامین میشد و به طور میانگین بالای 90 درصد زغالسنگ این کارخانه فولادساز از داخل کشور تامین شده است.

به عقیده دبیر انجمن زغالسنگ ایران؛ مهمترین مساله عدم سرمایه گذاری در این بخش، قیمت زغالسنگ است چراکه صرفه اقتصادی برای تولید نخواهد داشت. سال 96 یک فرمول اعلام شد که قیمت زغالسنگ به 26.5درصد شمش فولاد خوزستان برسد که انجام و تناسب برقرار شد؛ اکنون نیز قیمتها نسبت به  سال 96 ، 2 برابر شده اما سایر هزینه بخشهایی که قیمت تمام شده زغالسنگ را تعیین میکنند 4 تا 5 برابر شده است. همه این موارد سبب شده تا سرمایه گذاری به این بخش وارد نشود.

صمدی به چشم انداز تولید فولاد در افق 1404 نیز اشاره کرد و گفت: برنامه ریزی انجام شده برای افق چشم انداز تولید فولاد به میزان 55 میلیون تن تعیین شده که بخشی از آن به روش کوره بلند تولید شود؛ میزان زغالسنگ مورد نیاز در این سال باید به 3میلیون و 400هزارتن کنسانتره برسد که بعید به نظر می رسد طی چندسال باقیمانده جهش تولید داشته باشیم و اگر همین تولید فعلی را حفظ کنیم کار بزرگی انجام داده ایم. این درحالیست که صنعت زغالسنگ اشتغالزایی بالایی داشته و وابستگی به خارج ندارد و عمده منابع تولید آن داخلی هستند و می‌تواند به مناطق محروم در اشتغال کمک کند.

وی ادامه داد: این معادن همچنین دنبال کمک دولت و گرفتن سوبسید نیستند؛ بلکه زغالسنگی ها می‌گویند با قیمت واقعی محصول خریداری شود.

وی در ادامه افزود: در دوره وزارت مهندس نعمت زاده پیشنهادی مطرح شد مبنی بر اینکه قیمت زغالسنگ بر مبنای قیمت تمام شده زغال وارداتی در بندرعباس گذاشته شود تا داخلی‌ها به سمت تجهیز و توسعه معادن بروند اما این کار انجام نشد.

به گفته صمدی، با توجه به منابع داخلی از این ماده معدنی، اگر قیمت زغالسنگ واقعی شود به راحتی جهش تولید فوق العاده خوبی خواهیم داشت. زیرا معادن بزرگی داریم که می‌توانند در حد یک میلیون تن و یا یک میلیون و 200هزارتن زغالسنگ خام تجهیز شود اما اکنون به دلیل شرایط قیمتی بلاتکلیف مانده اند. این موضوع باعث شرمندگی دولت و مجموعه کشور است که با یک میلیارد و 200میلیون تن ذخیره به اندازه نیاز کشورمان نتوانیم رغالسنگ تولید کنیم.

وی ادامه داد: کاهش قیمت زغالسنگ که امروزه در کشور وجود دارد، در آینده منجر به کم شدن سرمایه گذاری و تولید این معادن خواهد شد. این درحالیست که زغالسنگ داخلی نیز از کیفیت لازم برخوردار است البته ممکن است در برخی پارامترهای زغالسنگ خارجی نداشته باشد و یا در مقابل در برخی موارد از زغال خارجی نیز بهتر باشد. چراکه در پارامترهای جهانی زغالسنگ ایران در سطح متوسط روبه بالا قرار دارد و می تواند نیاز کشور را تامین کند.