امیرحسین کاوه، کارشناس صنعت فولاد و دبیر سابق سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران در گفتگو با ایراسین معتقد است صنعت فولاد ایران در سال‌های اخیر روند رو به رشدی را در بخش بالادست و میانی زنجیره داشته است اما در هرحال به رغم تمامی تلاش‌های صورت گرفته به‌علت نبود و یا عدم اجرای مستمر برنامه‌های تدوین شده، به نظر می‌رسد برای تحقق 55 میلیون تن فولاد در افق 1404 با کمبودهایی روبرو هستیم که نیاز به سرمایه گذاری بالایی دارد.

کاوه در این زمینه تاکید کرد: براساس آخرین گزارش‌های منتشر شده و برآوردهای کارشناسی برای تحقق اهداف تعیین شده چیزی نزدیک به 14 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در صنایع بالادستی زنجیره فولاد لازم است که از موضوع تامین سنگ آهن، گندله، حوزه آهن اسفنجی، فولاد سازی و خصوصا مباحث زیرساختی مانند حمل و نقل ریلی، آب، برق، گاز و تجهیزات معدنی است.

این کارشناس صنعت فولاد همچنین افزود: البته مسایلی همچون جانمایی‌های نادرست و ایجاد کارخانجات فولاد در مناطق خشک و مرکزی کشور، چالش تامین آب مورد نیاز، کمبود یا عدم دسترسی به برخی ماشین آلات حوزه‌های تولیدی، بالا بودن هزینه‌های تعمیرات و ... از دیگر چالش‌های این بخش است که باید برای آنها برنامه‌ریزی منطقی و دقیقی داشته باشیم.

کاوه تصریح کرد: به عنوان مثال در بخش سنگ آهن که اولین گام تولید فولاد است نیاز به حدود 160 میلیون تن سنگ آهن داریم که ‌اکنون در حدود 90 میلیون تن تولید ثبت شده و حتی با در نظرگرفتن طرح‌های تولیدی آتی بازهم کارشناسان تاکید دارند بیش از 30 میلیون تن کسری کماکان در این خصوص وجود دارد.

مدیرعامل گروه صنعتی سدید معتقد است برطرف کردن این مشکل قطعا با توجه به برخورداری از ذخایر مناسب کشور، نیاز به اکتشافات جدید و سرمایه گذاری مناسب را می‌طلبد و به نظر می رسد با اجرای موارد فوق نیازی به واردات سنگ آهن نیست.

کاوه درباره مشکلات حمل و نقلی در تحقق اهداف تعیین شده نیز به خبرنگار ایراسین گفت: مشکل حمل و نقل اصولا باید به دو نکته توجه ویژه داشته باشیم که یکی تحقق اهداف افق 1404 در صنعت فولاد است و دیگری مربوط به صنایع پایین دستی که می‌تواند ارزش افزوده بالایی برای اقتصاد ایران به ارمغان آورد.

دبیر سابق سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی ایران تصریح کرد: مشکل اینگونه ایجاد می‌شود که ابتدا هزینه حمل و نقل مواد اولیه تولید فولاد به فولادسازها و پس از آن به صنایع پایین دستی تحمیل خواهد شد که قطعا با رشد قیمتی سوخت مصرفی از طریق حمل و نقل جاده‌ای، در هزینه‌های تمام شده تولیدات، اثرات خود را بجای می‌گذارد و لازم است توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل ملی در بخش ریلی با رشد بیشتری پیگیری شود.

کاوه همچنین تاکید کرد: نکته بعدی در عدم توسعه حمل و نقل این است که محصولات نهایی برای صادرات معطل خواهند ماند که این نیز یک نکته منفی و تاثیرگذار در افزایش درآمدهای اقتصادی کشورمان است.