کیوان جعفری طهرانی در گفت وگو با ایراسین با بیان این مطلب در ادامه افزود:  این درحالیست که در ایران ظرفیت تولید کنسانتره مازاد وجود دارد، به این شکل که حدود82 الی 83میلیون تن ظرفیت تولید کنسانتره سنگ‌آهن در افق 1404 وجود دارد و این درحالیست که نیاز کشور تنها 80 میلیون تن آن است؛ اما اگر مشکل کمبود سنگ‌آهن حل نشود، این روند پیوسته ادامه دار شده و باعث کم شدن میزان کنسانتره، گندله و در نهایت آهن اسفنجی مورد نیاز در صنعت فولاد خواهد شد.

وی افزود: کاهش موجودی سنگ آهن برای رسیدن به اهداف تعریف شده در افق چشم انداز 1404 باید مورد بررسی قرار گیرد و راهکاری برای آن ارائه شود.

وی ادامه داد: یکی از راهکارهایی که برخی اوقات به آن اشاره می‌شود در خصوص واردات سنگ آهن است که به دلایل مختلف امکان‌پذیر نیست. بُعد مسافت بالا، عطش چین برای خرید سنگ آهن و همچنین تحریم ها سبب می‌شود که امکان خرید سنگ آهن از کشور شیلی، استرالیا، برزیل و قزاقستان برای ایران میسر نشود.

به گفته جعفری طهرانی، نزدیکترین معدن سنگ آهن به ایران، معدن سنگ آهن حاجی گک در ایالت بامیان افغانستان است و فاصله آن با مرز "زرنج" در ایران 450کیلومتر است که البته در شرایط فعلی امکان واردات سنگ آهن از این کشور وجود ندارد، البته ممکن است با برداشته شدن تحریم‌ها بتوانیم به واردات سنگ آهن از حاجی گک افغانستان فکر کنیم.

جعفری طهرانی معتقد است، اگر مشکل کمبود سنگ آهن رفع نشود، کسری کنسانتره سنگ آهن به حدود 11 تا 12میلیون تن می‌رسد، در نتیجه کسری گندله که در افق 1404 تنها یک میلیون تن بود نیز به 11 تا 12 میلیون تن خواهد رسید و درنهایت با کمبود 7میلیون تنی آهن اسفنجی در چشم انداز فولاد مواجه خواهیم شد.

این تحلیلگر ارشد بین المللی مواد معدنی و فولاد ادامه داد: با این حال می‌بینیم که ظرفیت تولید مناسبی برای فولاد در کشور وجود دارد اما به دلیل داشتن کسری مواد اولیه با مشکل مواجه خواهد شد. یکی از راهکارهایی که دولت برای کمبود کسری مواد اولیه انجام داد جلوگیری از صادرات سنگ آهن، کنسانتره و گندله می باشد که ممکن است در کوتاه مدت به نتیجه مطلوب برسد، اما آنچه باعث می‌شود که این کمبود مواد اولیه در میان مدت جبران شود، تامین سرمایه مورد نیاز جهت اکتشاف و استخراج جدید ذخایر سنگ آهن است. به این شکل که باید درصد مشخصی از تولیدات بخش خصوصی و دولتی (شرکت های خصولتی بزرگ) برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در حوزه اکتشاف و استخراج سنگ آهن، صادر شوند.

وی در پایان گفت: بدیهی است دولت می بایستی نظارت لازم جهت انجام این سرمایه گذاری را داشته باشد، بطوری که ارز حاصل از صادرات در قسمت های دیگر زنجیره از جمله تولید محصولات میانی و پایین دستی هزینه نگردد و صرفا جهت افزایش تولید محصولات بالادستی استفاده شود. بدیهی است بزرگترین مشکل را دولت آینده خواهد داشت که 4 سال فعالیت دولت سیزدهم منطبق با افق چشم انداز طرح جامع فولاد کشور در 1404 است.