منصور پوریان در گفتگو با ایراسین گفت: توسعه صادرات یکی از اصلی‌ترین سیاست‌ها است و به همین دلیل روزی هم در تقویم ملی کشورمان به این نامه ثبت شده است اما وقتی کارنامه عملکرد مسئولان و در این زمینه را نگاه می‌کنیم می‌بینیم آنطور که شایسته پتانسیل‌های موجود ایران زمین بوده، مثبت نیست.

پوریان در ادامه افزود: فرآیند صادرات امری است که بازرگانان براساس اصول، دانش و توانمندی‌های داخلی و نیاز بازارهای صادراتی انجام می‌دهند بنابراین کاری نیست که ساعتی یا یکشبه برای آن تصمیم‌گیری شود اما تا این لحظه می‌بینیم سیاست‌گذاران اقتصادی در ایران بدون توجه به کل زنجیره و فرآیند برای آن تصمیم‌گیری کرده‌ و می‌کنند که نتیجه‌ای جز دردسر و مشکلات گسترده نداشته است.

این عضو اتاق بازرگانی معتقد است صادرکنندگان در واقع یکی از حلقه‌های زنجیره تولید هستند که اتفاقا نقش کلیدی و قابل توجهی هم دارند چون قرار است با انجام فرآیندی که برآن تسلط دارند ارزش افزوده و بازارهای تضمینی برای اقلام تولیدی کشورمان ایجاد کنند حالا این صادرکننده ممکن است خودش یک تولید کننده باشد یا اینکه صرفا در بخش بازرگانی فعالیت کند.

به گفته پوریان بی‌توجهی به جایگاه صادرکننده در این زنجیره و البته تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی باعث می‌شود تا کل زنجیره تحت تاثیر قرار گرفته و رشته‌ای از مشکلات به تولید، اقتصاد و البته سهم بازار صادراتی ایران تحمیل شود که این دقیقا برخلاف سیاست‌های توسعه بازارهای صادراتی ایران و کاهش دلارهای نفتی شناخته می‌شود.

این فعال اقتصادی تصریح کرد: امروز وقتی سیاست‌گذاران صادراتی ایران قصد تصمیم‌گیری برای کالایی دارند هیچ دقتی در سهم بازار خارجی ایران و البته جایگاه اقتصادی آن در خود کشور با ارزش افزوده‌ای که ایجاد می‌کند ندارند و بطور کلی آینده و حیات اقتصادی بازرگان یا صادرکننده را هم درنظر ندارند فقط اعلام می‌شود برای تامین نیاز داخل مثل صادرات تخم مرغ، فولاد یا گوشت قرمز ممنوع شده است.

وی به خبرنگار ایراسین گفت: نمونه اینگونه تصمیم‌گیری‌های یکجانبه برای صادرات ایران را می‌توان در بخش دام زنده، فولاد، مواد معدنی و حتی محصولات کشاورزی مشاهده کرد که بعضا به بهانه‌های تامین نیازهای داخلی صادرات آنها با یک بخشنامه ممنوع اعلام می‌شود بی‌توجه به آنکه فرآیندصادرات و البته آینده بازار هدف مستقیم نشانه گرفته شده است و بازیابی آنها بعضا غیرممکن است یا اینکه هزینه بازگشت سهم بازار برای آن محصول خاص ارزش ادامه راه راندارد.

به گفته پوریان به همین دلیل است که اصولا کشورهای توسعه یافته بخصوص آنهایی که متکی به بازارهای صادراتی هستند برای حفظ بازار همواره کنار صادرکنندگان و فعالان اقتصادی قرار دارند و تصمیم‌های خارجی خود را براساس منافع صادراتی اتخاذب می‌کنند اما همانطور که قبلا اشاره شد صادرکنندگان ایرانی تنها در دریایی متلاطم و پررقابت رها شده‌اند و فقط روی کاغذ قرار است از آنها حمایت شود.

این عضو اتاق بازرگانی تصریح کرد: اینکه یک روز در سال را بیاییم و به این مهم توجه داشته باشیم کفایت نمی‌کند و ارایه آمارهای منتشر شده یا منتشر نشده در این روز دردی از صادرات کشورمان دوا نخواهد کرد چون سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های بدون توجه به آمارها تیشه به ریشه این فرآیند می‌زند.

وی معتقد است امروز صادرکنندگان نگران اعتبار و نامشان در بازار هستند چون همان شیوه مقطعی باعث شده تا بعضا صادرکنندگان متخلف، سودجو و رانتخوار معرفی شوند درحالی که صادرکنندگان بنام و شناخته شده نه تنها در این نوع فرآیندها حرکت نمی‌کنند بلکه همواره از شفافیت استقبال کرده و می‌کنند چون در حاشیه امن شفافیت می‌توانند فعالیت بازرگانی خودشان را مدیریت کنند.

پوریان به خبرنگار ما گفت: امروز که افق‌های روشنی در انتظار اقتصاد کشورمان است بد نیست بیاییم براساس آمارها سیاست‌های صادراتی، ممنوعیت‌ها، مالیات، تعرفه‌ها و ... هرگونه سیاست‌گذاری را درنظر داشته باشیم چون به دست آوردن سهم بازار در یک بازار صادراتی کار ساده‌ای نیست اما از دست دادن آن با درنظر گرفتن تصمیم‌گیری‌های فعلی به کسری از ثانیه اتفاق خواهد افتاد.

به گفته این فعال اقتصادی توجه به آمارهای دقیق، بروز و قابل اعتماد دقیقا به سیاست‌گذاران کلان اقتصادی کشورمان مسیر و سیاست‌های مورد نیاز را نشان می‌دهد به صورتی که نیازی نیست معدن‌دار را نگران از آینده فعالیت اقتصادی خود کنیم به این بهانه که نباید کالایی صادرکند یا اینکه تولیدکننده دام ورشکسته شود بخاطر اینکه بازار صادراتی دارد اما انجام معامله خارجی برای وی ممنوع شده است.