به گزارش ایراسین، «زمانی که حسن روحانی گفت حتی آب‌خوردن ما هم به تحریم‌ها بستگی دارد، بسیاری از اصولگرایان به او تاختند که این چه اغراقی است؟ فارغ از این که آن حرف روحانی درست بود یا نه، پیام آن جمله این بود که در شرایط تحریم، پاره‌ای از اساسی‌ترین نیازهای جامعه برآورده نمی‌شود. این که در ایران تقریبا هیچیک از مردم عادی تا به حال واکسن کرونا دریافت نکرده‌اند، چه دلیلی جز تحریم‌های آمریکا علیه ایران دارد؟

حتی اگر ما با مشکل مدیریت غیر علمی مواجه نبودیم و عزممان را جزم می‌کردیم برای خرید واکسن خارجی، باز به دلیل تحریم‌های بانکی، عملا از امکان خرید واکسن محروم بودیم. بنابراین حتی اگر آب‌خوردن ما به تحریم‌ها وابسته نباشد، اموری بسیار مهمی نظیر خرید و تزریق واکسن کرونا به تحریم‌ها ربط دارند ... اگر در ایران روند واکسیناسیون با خرید واکسن‌های خارجی آغاز می‌شد، شاید اکنون شاهد انبوهی از مسافران سفرهای نوروزی نبودیم. پس از تحمل یک سالِ سختِ کرونایی، اکثریت مردم ایران در آستانۀ سال نو، امید چندانی به دریافت واکسن کرونا در آیندۀ نزدیک نداشتند. بنابراین لذت سفر را به تداومِ خانه‌نشینیِ ملال‌آور ترجیح دادند.

اگر هر کسی در ایران امیدوار بود که در فروردین یا اردیبهشت ماه یا تا پایان بهار ممکن است واکسن کرونا را دریافت کند، احتمالا یکی - دو ماه دیگر دندان روی جگر می‌گذاشت و قید سفر پرخطرِ تعطیلات نوروزی را می‌زد. اگرچه عوامل متعددی در مسافرت نوروزی مردم نقش دارند ولی نقش ناامیدی مردم از دریافت قریب‌الوقوع واکسن کرونا را هم در این میان نمی‌توان نادیده گرفت.

همۀ کاسه‌کوزه‌ها را نمی‌توان بر سر مردم شکست. شرایط کنونی جامعۀ ما، عللی اساسی‌تر از نقائص رفتار مردم دارد. آن علل باید مرتفع شوند. رفع آن علل هم با پافشاری بر شعارهای ملال‌آور و سیاست‌هایی که در عمل به بهروزی عمومی منتهی نشده‌اند، ممکن به نظر نمی‌رسد.»

منبع: عصرایران