به گزارش ایراسین، از ابتدای سال ۱۴۰۰ تاکنون شاخص کانی‌های فلزی حدود ۱۱ درصد کاهش داشته و از محدوده ۳۸۵ هزار و ۶۰۰ واحد به محدوده ۳۴۰ هزار واحد رسید. روند نزولی در میان‌مدت با شیب ملایم هنوز ادامه دارد و روند صعودی کوتاه‌مدت به سمت پایین شکسته شده است.

شاخص این صنعت در بالای سه میانگین متحرک بسیار مهم ۱۲۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه با میانگین متحرک ۹۰ روزه درگیر است. حضور در بالای این سه میانگین متحرک باعث شده است که سرمایه‌گذاران با افق بلندمدت با خیالی آسوده منتظر فصل مجامع و دریافت سود نقدی خود باشند. محدوده میانگین متحرک ۹۰ روزه می‌تواند حمایت مناسبی در برابر  ریزش قیمت‌ها باشد و شکسته‌شدن میانگین متحرک ۵۰ روزه به سمت پایین، برخی از معامله‌گران ریسک‌گریز را از این صنعت خارج کرد و بسیاری از سرمایه‌گذاران با ریسک معمولی تا سطوح میانگین متحرک ۱۲۰ روزه نیز صبوری به خرج خواهند داد.

میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند چون این اندیکاتور دنباله‌روی اطلاعات است، بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ‌عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

شاخص کانی‌های فلزی در بالای ابر ایچیموکو در حال حرکت بود و در روز کاری قبل در نزدیکی آن به کار خود خاتمه داد. دو نوسان نمای سنکو A و سنکوی B  بدنه اصلی ابر ایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. ابر آینده برای این صنعت صعودی است ولی قدرت این صعود را بسیار کم پیش‌بینی می‌کند. به هر ترتیب سرمایه‌گذاران بسیار ریسک‌پذیر و همچنین فعالانی که نظاره‌گر بازار هستند، به این صنعت چندان احساس بدی نداشته و آن را در بلندمدت سودساز می‌دانند. بیشتر شرکت‌های بزرگ در وضعیت بنیادی مناسبی قرار دارند. از طرفی بعضی از شاخص‌های تکنیکال احتمال افزایش قیمت را هم نشان می‌دهند. در این شرایط و با توجه به دامنه نوسان نامتقارن و افزایش ریسک نقدشوندگی در بازار همان‌طور که قبلا هم گفته شد احتمال حرکت در روندی خنثی بیش از افزایش یا کاهش شاخص‌کل است.

ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. همچنین از این ارقام برای محاسبه «ابری» استفاده می‌کند که سعی در پیش‌بینی محل حمایت یا مقاومت در آینده دارد. اگرچه این ابزار در نگاه اول پیچیده به نظر می‌رسد، اما افرادی که با چگونگی خواندن نمودار آشنا هستند، معمولا می‌توانند با استفاده از آن، تحلیل‌های خوبی از آینده بازار داشته باشند. ابر قسمت اصلی شاخص است؛ وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بی‌تصمیمی قرار دارد.

اگر به هر دلیلی بازار حرکتی صعودی به خود گرفت، می‌توان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت شاخص کانی‌های فلزی تا منطقه ۳۹۳ هزار واحد افزایش داشته باشد. در این فاز علاوه بر محدوده ۳۶۰ هزار و ۵۰۰ واحد، خط روند صعودی کوتاه‌مدتی که به‌تازگی به سمت پایین شکسته شده می‌تواند مشکلاتی برای حرکت افزایشی ایجاد کند. در پرده دوم از سناریوی افزایشی شاخص به دنبال فتح قله قبلی یعنی محدوده ۴۶۲هزار واحد است. در این مسیر شاخص باید از محدوده خط روند نزولی میان‌مدت به سمت بالا گذشته و بعد از آن با محدوده مقاومتی ۴۴۰ هزار واحد دست و پنجه نرم کند. در مورد سطوح بالاتر از سقف تاریخی فعلا نمی‌توان اظهارنظر کرد چون چگونگی رسیدن شاخص به این منطقه و حجم معاملات در آن زمان بسیار مهم است. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.

هنوز جریان پول خاصی وارد بازار سرمایه نشده و از طرفی افزایش بی‌اعتمادی به بورس اوراق بهادار، مانع بزرگی برای ورود افراد حقیقی شده است. از طرفی مقاومت‌های بسیار قدرتمندی پیش‌روی شاخص قرار دارند. همچنین اراده‌ای برای رونق گرفتن بازار سرمایه دیده نمی‌شود، بنابراین با شکسته‌شدن میانگین متحرک ۹۰ روزه به سمت پایین احتمال کاهش قیمت‌ها نیز افزایش خواهد یافت. به هر ترتیب هدف پرده اول از سناریوی کاهش قیمت‌ها محدوده  ۲۹۵ هزار واحد است که البته میانگین‌های متحرک ۱۲۰ و ۱۵۰ روزه می‌تواند مانع این کاهش قیمت شود. در صورت شکسته‌شدن این محدوده دوباره شاهد فروش‌های هیجانی خواهیم بود و پرده دوم از سناریوی کاهشی می‌تواند تا سطوح ۲۲۸ هزار و ۵۰۰ واحد ادامه پیدا کند. منطقه حمایتی ۲۷۰ هزار و ۵۰۰ واحد، حمایتی بسیار قدرتمند است که می‌تواند مانع تکمیل این مرحله از ریزش قیمت‌ها شود. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضاکنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.

منبع: دنیای اقتصاد