به گزارش ایراسین مدیرعامل و رئیس هیات مدیره سازمان تعاون روستایی در حاشیه بازدید از فروشگاه مرکزی فرآورده های صنعت زنبورداری کشور و دیدار با مدیرعامل و اعضای هیات مدیره صندوق حمایت و توسعه زنبورداران کشور (اکسیر) اظهار کرد: صنعت زنبورداری ایران، به واسطه پیچیدگی های تکاملی مناسبات زنجیره تولید-بازار و عقب ماندگی های تاریخی گریبانگیر آن و وقوع سوانح و حوادث هایی نظیر آسیبهای وارده بر زنبورداران طی ۵ سال اخیر از جمله خشکسالی، گرد و غبار، بیماریهای نوظهور نوزادان، تغییرات اقلیمی بیش از هر زمان دیگری نیازمند عبور از شرایط تولید خرده پایی - معیشتی به سوی تولید اقتصادی و رقابتی می باشد.
حسین شیرزاد در ادامه گفت: ما نیازمند تحول در فهم شخصی مان در بهره برداری از منابع پایه و بازنگری "دانشی، بینشی و مهارتی" در صنعت زنبورداری کشور و ایجاد نهادهای مدنی-تولیدی مدرن و ساختارهای بازار محور نوین می باشیم. از طرفی تولید اقتصادی و رقابتی و بهره ور بدون بازگشت ارزش افزوده واقعی محصول تولیدی به تولید کننده کامل نخواهد بود. رسیدن به این مقصود، نیازمند در اختیار داشتن یک برنامه و الگوی جامع توسعه می باشد که اجرای آن زمینه رشد شاخص های توسعه را در طول زنجیره ارزش صنعت زنبورداری کشور از قبل تا بعد از تولید تضمین نماید.
دکتر شیرزاد فقدان ردیف بودجه ای مستقل جهت فعالیتهای زنبورداری در کشور، عدم پوشش چتر ایمنی – حمایتی بیمه و تأمین اجتماعی زنبورداران را از جمله چالشهای بزرگ دانست و از نمایندگان محترم مجلس خواستار حساسیت بیشتری در این رابطه شد. حال سوال اصلی اینجاست که کدام الگو و برنامه توسعه ای می تواند مسیر گذار بخش زنبورداری کشور را از تولید معیشتی به تولید رقابتی فراهم آورد و ارزش افزوده واقعی محصول تولید شده را به تولید کننده تسهیل و یا زمینه سازی نماید؟ از طرفی این الگوی توسعه، چگونه به مورد اجرا گذاشته می شود، توسط چه کسی؟ و الزامات آن چیست؟
به اعتقاد دکتر شیرزاد، در ورای گزینش الگوی های توسعه، ابعاد مختلفی که می بایست در فرآیند بومی توسعه صنعت زنبورداری ایران به آن پرداخت را باید در حوزه های توسعه بازار، توسعه زیرساختها، توسعه تکنولوژی، بهبود و ارتقاء منابع انسانی، تأمین سرمایه درگردش، گسترش سرمایه گذاری داخلی و خارجی و پرتفوی ریسک یا خطر پذیری صنعت زنبورداری جستجو نمود. اما در بعد نحوه اجرای الگوی توسعه، آنچه تجربیات مختلف و مطالعه و بررسی تجربیات کشور های مختلف نشان می دهد هر برنامه توسعه ای در هر زیر بخشی نیازمند یک سازمان های توسعه ای پیش برنده و تسریع کننده می باشد، این سازمانهای توسعه ای با رهبری، هم افزایی و پشتیبانی کسب و کارها و ایجاد نقش واسط بین دولت، صنعت و بازار و همچنین پر کردن خلاء حلقه های مفقوده در صنعت می توانند نقشی تأثیر گذار در تحقق اهداف و بهبود شاخص های توسعه در صنعت و تسهیل کننده روند گذار باشند.
شیرزاد با اشاره به اینکه در زمینه چشم انداز و تدوین استراتژی صنعت زنبورداری ضعف داریم تاکید کرد: اقتصادی نمودن تولید عسل و استفاده از تجارب بین المللی در ارتقای کارایی و بهره وری کندوها، بویژه در زمینه ملکه مادر و ملکه های هیبرید و همچنین تاکید بر  تقویت زنجیره تولید زنبور عسل در کشور، انتخاب بازارهای هدف و برندسازی و فعال شدن بیشتر اتحادیه ها و تشکلها و انعکاس پژواک صدای تشکلهای زنبور عسل در فضای ملی و تأکید بر توسعه صنعت تولید ژل رویال و اهمیت اشتغال زایی آن در مناطق روستایی و آموزشهای ترویجی لازمه در این زمینه در استانهای دارای مزیت رقابتی کشور را از اهم راهبردهای آتی صنعت زنبورداری برشمرد.

این مقام مسئول واردات ملکه هیبرید و ملکه مادر زنبور عسل و ارتباط تنگاتنگ با دانش روز زنبورداری را الزامی دانست و در این رابطه از سازمان دامپزشکی و معاونت تخصصی امور دام خواست حال که شبکه تعاونی های روستایی کشور پیشتاز این مسئله شده و به استقبال ریسک ها رفته، معاضدت و گشایش های بیشتری در این خصوص بخرج دهند.

شیرزاد، موضوع پیگیری تدوین استانداردهای عسل طبیعی از طریق سازمان دامپزشکی، معاونت امور دام، دفتر امور اقتصادی معاونت برنامه ریزی و اقتصادی و اتحادیه سراسری زنبورداران را برای حضور کیفی تر و انکشاف بازارهای صادراتی جدید پدیده ای حیاتی دانست.