برخی معتقدند اهمیت فولاد و اثرگذاری قیمتی این کالا در سایر صنایع ایران عاملی است که مسئولان براین باورند با ورود در عرصه قیمت‌گذاری این کالا می‌توانند زمینه حمایت از سایر صنایع را ایجاد کنند درحالی که دیدیم تا همین امروز هربار که پای دولت و مسئولان در موضوع قیمت‌گذاری این کالای استراتژیک باز شده مشکلات قابل توجهی در عرصه تولید نه تنها برای تولیدکنندگان فولاد بلکه سایر بخش‌های صنعت نیز ایجاد شده است.
بد نیست در شرایطی که اهمیت دستیابی به بازارهای صادراتی برای اقتصاد کشورمان برهیچ کس پوشیده نیست سیاست‌گذاران اصلی صنعت فولاد یکبار برای همیشه به این نکته توجه داشته باشند که نظام قیمت‌گذاری در صنایع مادر زمانی می‌تواند اثرگذاری مثبت در سایر بخش‌های تولیدی داشته باشد که شاهد کمبودها و مشکلاتی در تامین مواد اولیه صنایع پایین دستی باشیم درحالی که آمارهای رسمی بیانگر این نکته است که هیچ مشکلی در تامین فولاد مورد نیاز صنایع پایین دستی نداشته و می‌توانیم به نظام تعادلی عرضه و تقاضا برای تعیین قیمت محصولات اعتماد کنیم.
آنطور که نهادهای رسمی و آمارهای قابل اعتماد درباره میزان تولید فولاد کشور نشان می‌دهد امسال رقمی در حدود 25 میلیون تن تولید فولاد خواهیم داشت و براساس همین آمارها نیاز داخلی بازار فولاد ایران در خوشبینانه‌ترین حالت چیزی در محدوده 13 میلیون تن انواع محصولات فولادی است بنابراین سئوال اصلی اینجاست که چرا باید همواره تاکید بر نظام تعیین قیمت دستوری داشته باشیم؟
در این زمینه باید درنظر داشته باشیم که هربار در چنین شرایطی که هیچ کمبودی در بازار نبوده و شاهد دخالت‌های دولت در بحث قیمت‌گذاری دستوری فولاد بوده‌ایم تنها منافع ایجاد شده میان گروهی خاص «دلال‌ها» تقسیم شده و هیچ یک از دو سوی معادله واقعی تولید کننده و خریدار واقعی منافعی از این سیاست‌ دولت به دست نیاورده‌اند. پس با درنظر گرفتن توانمندی‌های تولیدی بالا در صنعت فولاد ایران بهترین گزینه این است که اجازه دهیم در صنعت فولاد سیستم عرضه و تقاضا تعیین کننده قیمت شناخته شده و بازار بتواند برای آینده خود تصمیم‌گیری منطقی و اصولی داشته باشد.

محمود اسلامیان مدیرعامل سابق انجمن فولاد