به گزارش خبرنگار ایراسین، فرضعلی سالاری در گفت‌وگو با  ایراسین با بیان اینکه نگاه اقتصادی بنگاه‌های صنعتی و تولیدی موجب الزایمر اجتماعی فعالیت‌های آنان در جامعه محلی شده است، اظهار کرد: رویکرد و راهبرد مدیران بر مبنای زیست پایدار مبتنی بر حفظ منابع، هویت و زیستِ جامعه میزبان است.

وی با تاکید بر اینکه سودآوری مالی مبنای توسعه شرکت‌ها، فعالیت های صنعتی و بهره برداری از منابع محیطی نیست، تصریح کرد: اگر این گونه باشد در واقع نوعی احتکار بوده و محرومیت اجتماعی (فقر و شکاف طبقاتی در کیفیت زندگی) در جامعه محلی در ابعاد گوناگون محیطی زیستی، فرهنگی و توسعه پایدار زیستی ایجاد می‌شود.

کنشگر برنامه‌ریزی و توسعه منطقه ای با بیان اینکه بهبود تاب آوری محیطی، ارتقای زیست محیطی منطقه‌ای، جلوگیری از ایجاد بحران‌ها و چالش‌های زیستی، فرهنگی و اجتماعی و رویکرد پدافندی (پدافند زیستی) از الزامات پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی و مسئولیت‌های اجتماعی پروژه‌های عمرانی، صنعتی و اقتصادی است، اضافه کرد: البته باید توجه داشت که مفهوم مسئولیت اجتماعی در جامعه ایران یک مفهوم جدید است و به تازگی مورد توجه نخبگان اجتماعی و توسعه قرار گرفته است.

مسئولیت اجتماعی پیش برنده منفعت اجتماعی از صنایع است

وی اضافه کرد: مسئولیت اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی در پیوند با مسئولیت آن بنگاه در برابر جامعه، انسان‌ها و محیطی است که در آن فعالیت می‌کند و این مسئولیت از جستارهای اقتصادی و مالی فراتر می‌رود، در واقع مسئولیت اجتماعی فعالیت‌هایی است که پیش برنده سود و منفعت اجتماعی بوده و فراتر از منافع سازمان (بنگاه صنعتی- اقتصادی) است.

سالاری با تاکید بر اینکه مدیریت توسعه و خدمات اجتماعی عام المنفعه بنگاه‌های اقتصادی نگرشی مسئولانه و فراتر از حداقل الزامات قانونی است، گفت: مسئولیت اجتماعی به عنوان یک مهارت مدیریتی و بهره گیری از منابع محیطی و هم‌ترازی توسعه در تمامی ابعاد تعریف می‌شود و زنجیره مسئولیت اجتماعی پیوستگی تمامی ابعاد در تمامی دوره‌ها و تمامی سطوح‌ها شامل می‌شود.

مسئولیت اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی به معنای الزام به پاسخگویی گروه‌های ذینفع خارجی است

وی با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی بنگاه به معنای الزام به پاسخگویی گروه‌های ذینفع خارجی است، تصریح کرد: بهبود زیست جمعی و جلوگیری از بحران‌ها، حفظ سلامت عمومی، به عنوان عامل و توان شناختی در فرآیند تفکر مدیریتی و تصمیم گیری راهبرد پایدار توسعه است.

کنشگر برنامه‌ریزی و توسعه منطقه ای ادامه داد: بنابراین مدیریت تعارضات و همراه کردن جامعه محلی با اقدامات توسعه‌ای و صنعتی نگاه کلان مدیریتی را می‌طلبد.

وی با بیان اینکه مسئولیت اجتماعی سازمانی، مجموعه ای از تعهداتی که یک سازمان در حفظ و کمک به جامعه انجام می دهد و از سود حاصل از فعالیت‌های خود در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی برای مردم هزینه می‌کند، افزود: شناخت همه جانبه جامعه محلی و شبکه سازی اجتماعی توسط بنگاه های صنعتی و اقتصادی با نگاه دانایی محوری موجب پایداری توسعه می‌شود.

سالاری با اشاره به اینکه صنعت در هر منطقه به‌عنوان یکی از محورهای توسعه و پیشرفت محسوب می‌شود و صنایع پتروشیمی و فولاد به‌عنوان ارکان اصلی صنعت کشور موتور محرک توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی هستند.

وی با بیان اینکه این دو صنعت با تولیدات و صادرات محصولات، نقش بسیار مهمی در تولید ناخالص داخلی و ملی دارند، گفت: صنایع فولادی و پتروشیمی به عنوان ذی نفعان بهره بردار از منابع محیطی محلی با عملکرد ملی، تعهدات اجتماعی و زیست محیطی به ذینفعان محلی دارند.

کنشگر برنامه‌ریزی و توسعه منطقه‌ای اضافه کرد: از نظر مردم بومی این شرکت‌ها از یک سو منبع تولید ثروتند و از سوی دیگر منبع آلایندگی محیط زیست و سلامت به شمار می‌روند و باید توجه داشت که ین شرکت ها دارای منافع زیادی برای کشورها هستند البته همین امر البته دایره ذینفعان بیرونی شان نیز متنوع کرده و در نتیجه دایره مسئولیت و پاسخگویی شان نیز گسترده است.