به گزارش خبرنگار ایراسین، کشور ایران یکی از قطب‌های صنایع دستی در کل دنیا است، این پهنه جغرافیایی دارای حدود ۱۵ شهر و و روستای جهانی صنایع دستی بوده که هر یک قطبی برای تولید یک یا چند نوع مختلف صنایع دستی هستند. این شهرها بسیاری ثبت شبکه خلاق یونسکو و برخی دیگر در شورای جهانی صنایع دستی ثبت بوده و ظرفیت بسیار بالایی برای توسعه اقتصاد صنایع دستی در اختیار ایران قرار می‌دهد.
صنایع دستی ایران علی‌رغم کیفیت بهتر، تولیدات متنوع‌تر و قیمت تمام شده بسیار پایین‌تر نسبت به کشورهایی همچون چین و هند هنوز نتوانسته جایگاهی در اقتصاد صنایع دستی دنیا داشته باشد. چین و هند سهم بسیار بالایی در صادرات صنایع دستی دارند و حتی چین ۹۵ درصد از صنایع دستی ساخته شده در کشور خود را صادر می‌کند. از طرفی کشورهای در حال توسعه نظیر برزیل نیز وارد این بازار شدند و به آرامی سهم خود در صادرات صنایع دستی را افزایش می‌دهند.
اما ایران که در شمار آثار، شهرها و روستاهای جهانی حرف اول را می‌زند هنوز نتوانسته به حجم لازم صادرات خود برسد. یکی از مهم‌ترین سدهای راه این اتفاق عدم روزمره سازی صنایع دستی است. صنایع دستی ایرانی هنوز حالت لوکس، گران و سوغات محور دارند و در سبک کلاسیک و قدیمی باقی ماندند. تولیدکنندگان نتوانستند صنایع دستی ایرانی را وارد جریان زندگی روزمره سازند تا بتوانند سهم بازار بیشتری را از آن خود کنند.
از این روی در ابتدا نیاز است که صنایع دستی با یک باز طراحی توسط تولیدکنندگان جدید و شرکت‌های دانش بنیان ضمن حفظ هویت و ارزش‌های معنوی خود وارد استفاده‌ها و جریانات روزمره زندگی افراد بشود. سپس با تجاری سازی محصولات اقدام به تولید انبوه از این صنایع به شکلی کرد که آن‌ها برای تمام یا حداقل اکثر مردم دنیا قابل استفاده باشد و منحصر به فرهنگ خاصی نشود.
از طرفی برندسازی یکی از مهم‌ترین معضلات صنایع دستی ایران است، برندسازی که با تبلیغات، بسته بندی و به طور کلی پکیجینگ گره خورده و صنایع دستی ایران در این حوزه عقب‌ماندگی زیادی دارد. در ابتدا متولیان دولتی با همکاری متخصصان باید ظرفیت‌های هر منطقه را شناسایی سپس چند برند صنایع دستی برای مناطق مختلف در ایران طراحی و سپس با در نظر گرفتن الگوهای موفق خارجی بازاریابی و تبلیغات را آغاز کرد.
صنایع دستی ایران نیازمند چند گام اساسی برای توسعه صادراتی خود است که برای تحقق این امر ابتدا باید فاز مطالعه، پایش و تبلیغات با حمایت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و همکاری دانش بنیان‌ها و دانشگاه صورت گیرد؛ سپس دستگاه‌های نظارتی، اقتصادی و دیپلماسی نیز برای بازاریابی، تبلیغات و صادرات صنایع دستی پای کار بیایند.
ارسال نظر