علیرضا حائری

درحالی صنعت پوشاک به عنوان یکی از صنایع مناسب برای ایجاد ارزش افزوده و اشتغال در کشورمان شناخته می‌شود که به گفته برخی از کارشناسان مشکلاتی در این زمینه باعث شده تا پوشاک آنطور که شایسته است امکان دستیابی به سهم قابل قبول خود را نداشته باشد.

به گزارش ایراسین، در این زمینه گروهی تولیدات زیرپله‌ای، بی‌توجهی به فضای کسب و کار و همچنین قوانین دست و پاگیر را اصلی‌ترین دلایل بروز چنین مشکلی دانسته و می‌گویند توجه به صنعت پوشاک امکان ایجاد مشاغل پایدار و قابل اعتمادی خواهد داشت که در شرایط فعلی نباید از آنها غافل شویم. در همین زمینه ایراسین گفت‌وگویی با علیرضا حائری، عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران داشته که در ادامه می‌خوانیم.

  • جایگاه پوشاک در صنعت نساجی ایران چیست؟

اصولا نساجی تقریبا ۴۰ زیرشاخه را به خود اختصاص داده که اصلی‌ترین آن را پوشاک می‌توان معرفی کرد. به قول معروف اگر بخواهیم جایگاه دقیق صنعت پوشاک را در نساجی ایران مطرح کنیم باید بگوییم لوکومتیو صنعت نساجی، پوشاک است که می‌تواند گردش مالی و فرصت‌های شغلی قابل توجهی در این زمینه ایجاد کند. ببینید با توجه به زنجیره تولید پوشاک در صنعت نساجی کشورمان که با حرکت و رونق صنعت پوشاک، بخش‌های نخ، صنایع ریسندگی، بافندگی، چاپ، رنگرزی، دوخت و غیره به حرکت خواهد آمد.

  • در شرایط فعلی تحریم‌ها آیا به صنعت پوشاک آسیبی وارد می‌کند؟

واقعیت امر این است که اصولا تحریم‌ها یا کارشکنی‌های موجود در اقتصاد کشورمان بی‌تاثیر نیست اما باید ببینیم کدام صنعت چقدر از این تحریم‌ها آسیب می‌بیند و براساس مشکلات احتمالی برای آنها برنامه‌ریزی کنیم. به همین دلیل بد نیست توجه داشته باشید که صنعت پوشاک به نوعی ارتباطی با تحریم‌ها ندارد به این دلیل که بسیاری از مواد اولیه مورد نیاز داخلی هستند و می‌توانیم با حداقل سرمایه‌گذاری حداکثر ارزش افزوده را به اقتصاد کشورمان هدیه دهیم. ببینید برخی از دستگاه‌های نساجی، مواد اولیه نساجی و همچنین خرج کار مورد نیاز پوشاک وارداتی هستند اما این وابستگی در شرایط فعلی نگران کننده نیست چون بخش خصوصی امکان تامین مواد مورد نیاز را دارد فقط نکته اینجاست که باید زنجیرها را از دست و پای تولیدکنندگان باز کنیم.

  • منظور شما از زنجیرها چیست؟

اجازه دهید شفاف بگویم بسیاری از قوانین و دستورالعمل‌های موجود در واقع مانع بزرگی برسر راه تولیدکنندگان شناخته می‌شوند اکنون برخی از صنایع واقعا از تحریم‌ها آسیب ندیده‌اند اما قوانین داخلی آنها را زمینگیر کرده یا احداقل تولیداتشان را با چالش روبرو کرده است.

  • افزایش نرخ ارز آیا در این صنعت می‌تواند به نفع صادر کنندگان باشد؟

به نکته خوبی اشاره کردید، اجازه دهید اینگونه توضیح بدهم که دربرخی صنایع وابستگی ارزی در واقع باعث می‌شود که فرصت به دست آمده به دلیل افزایش هزینه‌های تولید کمرنگ‌تر به نظر برسد و شاید منافعی برای تولیدکنندگان آن رشته خاص ایجاد نکند اما در برخی صنایع دیگر که میزان وابستگی ارزی آنها کمتر است قطعا امتیازاتی ایجاد می‌شود که تولیدکنندگان می‌توانند از آنها به خوبی استفاده کنند. به عنوان مثال در همین صنعت اگر فرض کنیم برخی مواد اولیه وارداتی هستند اگرچه نرخ واردات آنها افزایش می‌یابد اما  نباید فراموش کنیم که ارزش افزوده بالای صنعت پوشاک می‌تواند در صورت مدیریت باعث ایجاد فرصت‌های مناسبی جهت صادرات و حتی سهم بالاتر بازار داخلی باشد.

  • منظور شما مدیریت در این بخش چیست؟

کاملا واضح است، مسئولان و سازمان‌های مربوطه می‌توانند با ارایه تسهیلات خاصی اثرگذاری نرخ ارز در قیمت تمام شده را به حداقل خود برسانند. ببینید مشخصا میگویم منظورم ارایه تسهیلات مالی تنها نیست چون موضوع تسهیلات مالی خود جایگاه خاصی دارد که باید به آن رسیدگی شود اما برخی مشوق‌ها مثل تخفیف‌های مالیاتی، گمرکی، بیمه و تامین اجتماعی یا از این موارد می‌تواند قیمت تمام شده در تولیدات را کاهش دهد و ایجاد فرصت‌های بیشتری برای سهم بازار بالا داشته باشد.

  • شما با ارایه ارز ۴۲۰۰ تومانی به تولیدکنندگان موافق هستید؟

اجازه دهید قبل از پاسخ به این سئوال من از شما سئوال کنم که آیا توزیع گسترده ارز با این نرخ در بازار برای تولید و واردات مواد اولیه منجر به کاهش قیمت‌ها برای مصرف‌کنندگان شد؟ خوب حالا برسیم به سئوال شما، ببینید اصولا قیمت‌های متفاوت ارز در بازار فقط به سوء‌استفاده و رانت دامن خواهد زد نه اینکه منافعی برای اقتصاد کشورمان داشته باشد. تولیدکنندگان امروز معتقدند که نرخ ارز هرعددی که باشد فقط ثابت و تک نرخی باشد، آنهم براساس اصول اقتصادی و محاسبات واقعی چون تولیدکنندگان می‌توانند برای مدیریت تولید خود برنامه‌ریزی کنند نه اینکه امروز هیچ تولیدکننده‌ای نمی‌تواند برای شش ماه بعد خود برنامه‌ریزی کرده و قیمت‌تمام شده کالا خود را تعیین کند. پس پاسخ مشخص شما خیر است. این نرخ حتی اگر واقعی باشد با توجه به اختلاف قیمتی که دارد تنها باعث بروز فساد و رانت می‌شود نه رونق تولید.

  • گردش مالی صنعت پوشاک ایران چقدر است؟

ببینید در این زمینه شاید ارقام دقیقی در اختیار نباشد اما آنطور که برآورد شده است ۱۲ میلیارد دلار گردش مالی این صنعت در کشورمان است که می‌توانیم سهم بالایی برای تولیدات داخلی در نظر داشته باشیم. بازهم اشاره می‌کنم به اخبار منتشر شده در این زمینه که برآورد شده است تقریبا ۸ میلیارد دلار تولیدات داخلی و ۳ میلیارد دلار قاچاق در این صنعت تجربه می‌شود.

  • نظر شما درباره تولیدات زیرپله‌ای چیست؟

به نکته خوبی اشاره کردید، در این زمینه اگر مسئولان بتوانند با تسهیل قوانین اجازه ورود تولیدکنندگان زیرپله‌ای به شبکه قانونی را بدهند قطعا بسیاری از مشکلات صنعت پوشاک برطرف خواهد شد به این دلیل که اکنون برآورد می‌کنیم تقریبا ۵۰ درصد تولیدات زیرپله‌ای در صنعت پوشاک وجود دارد. این تولیدکنندگان زیرپله‌ای می‌توانند مشکلاتی را برای تولیدکنندگان شناسنامه‌دار ایجاد کنند درعین حال اینکه احتمالا در بازارهای هدف صادراتی هم نگرانی‌هایی خواهیم داشت. بطور کلی تولیدات زیرپله‌ای در کیفیت و سهم بازار داخلی کاملا تاثیرگذار است.

  • با این مواردی که اشاره کردید اصولا صنعت پوشاک ما چه جایگاهی دارد؟

اینکه توسعه و پیشرفت‌هایی در این بخش تجربه شده است نباید فراموش کنیم که مشکلاتی هم در صنعت پوشاک داریم، پس اگر بگوییم هنوز صنعت پوشاک واقعی در ایران شکل نگرفته زیاد دور از واقعیت سخن نگفته‌ایم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 13 =