به گزارش ایراسین،این درحالی است که صنعت پوشاک ایران به عنوان یکی از امتیازات واقعی برای ایجاد نشاط اقتصادی و اشتغال در کشورمان همچنان درگیر مسایل و مشکلاتی بوده که این امتیاز را از آن گرفته است. اما سئوال اصلی اینجاست که آیا واقعا می‌توانیم در بخش صنعت پوشاک کشورمان افق‌های مناسبی ببینیم و شاهد مثالی هم هست که صنعت پوشاک رونق اقتصادی خوبی به همراه داشته؟

از این رو گفت‌وگویی با علیرضا حائری، عضو هیات مدیره جامعه متخصصین نساجی ایران داشتیم که در ادامه می‌خوانیم.

• گروهی براین باورند صنعت پوشاک می‌تواند رونق اقتصادی خوبی برای ایران ایجاد کند، نظر شما در این زمینه چیست؟

پاسخ شما درباره این سئوال مثبت است؛ البته فراموش نکنیم که این موضوع در مقابل اقتصاد تک محصولی ایران مطرح شده پس نباید به این موضوع فکر کنیم که فقط صنعت نساجی ایران می‌تواند گردش مالی مناسبی ایجاد کند چون دوباره به اقتصاد تک محصولی بازگشته‌ایم اما اینبار نوع دیگری که به جای نفت، سراغ پوشاک رفته‌ایم. من اعتقاد دارم صنعت پوشاک پتانسیل‌هایی دارد که می‌تواند اشتغال و گردش مالی بالایی در اختیار اقتصاد کشورمان ایجاد کند.

• امتیازات صنعت پوشاک چیست؟

وقتی صحبت از صنعت پوشاک می‌کنیم زنجیره‌ای از تولیدات و مواد اولیه را مدنظر داریم که اغلب آنها در ایران سابقه‌دار هستند و می‌توانیم با توجه به توانمندی‌های داخلی با حداقل وابستگی به تولید اقدام کنیم. این درحالی است که یک بازار 400 میلیون نفری در اطراف ایران وجود دارد که البته ارتباطات سیاسی خوبی هم با ایران دارند. پس علاوه بر بازار داخلی ایران می‌توانیم بدون نگرانی از هرگونه کارشکنی روی بازارهای خارجی هم حساب ویژه باز کنیم.

• برخی تاکید می‌کنند وجود رقبای منطقه‌ای مثل ترکیه اجازه موفقیت به ایران نخواهد داد؛ نظر شما در این بخش چیست؟

به نکته خوبی اشاره کردید؛ ببینید امروزه اغلب تولیدکنندگان به نام و برندهای معتبر به دنبال دستیابی به تولید ارزان‌تر و با کیفیت هستند، مثل کشور بنگلادش؛ پس حالا اگر توانمندی‌ها و سوابق تخصصی ایران را درنظر داشته باشیم درکنار انرژی ارزان و نیروی کار متخصص می‌تواند شرایطی برای کشورمان ایجاد کند که تولیدکنندگان وارد ایران شوند. البته این درحالی است که همکاری‌های تولیدی نیز می‌تواند فرصتی برای صنعت پوشاک ایران باشد. اجازه دهید به نکته‌ای هم اشاره کنم که ایران در زمینه تولید مشکلی ندارد آنچه مشکل اغلب صنایع ایران است موضوع بازاریابی و حضور در بازارهای بین المللی است.

• به بنگلادش اشاره کردید، آیا این کشور می‌تواند الگویی برای صنعت پوشاک ایران باشد؟

جایگاه اقتصادی صنعت پوشاک در بنگلادش غیرقابل انکار است. اجازه دهید برای شما مواردی را مطرح کنم که دریابید بنگلادش از صنعت پوشاک چقدر درآمد کسب می‌کند. براساس آمارهای منتشر شده در ماه می سال جاری، این کشور صادراتی معادل 3 میلیارد و 800 میلیون دلار در صنعت پوشاک به خود دیده است. خوب حالا شما این رقم را می‌توانیم با حجم صادراتی کالاهای غیرنفتی یا حتی خود نفت ایران مقایسه کنید تا دریابید چه امتیازی در صنعت پوشاک وجود دارد. نکته قابل توجه در این است که بنگلادش این حجم صادراتی را تنها با 4500 واحد تولیدی به دست آورد که جزو کارگاه‌های متوسط و کوچک قرار دارند و سهم بالایی از اشتغال پایدار در آنها شکل گرفته است.

• آمار مقایسه‌ای از درآمد صادراتی بنگلادش در بخش صادرات پوشاک و انواع صادرات ایران دارید؟

بله؛ آمارهایی که در اختیار داریم بیانگر این نکته است که صادرات بنگلادش در پایان سال جاری نزدیک به 40 میلیارد دلار است؛ حالا اگر فرض کنیم هر بشکه نفت صادراتی ایران 55 دلار قیمت داشته باشد، یعنی معادل روزانه دو میلیون بشکه نفت صادر کرده است. خوب حالا به نظر شما استراج، تولید، صادرات نفت کار ساده‌تری است یا صادرات پوشاک؛ آیا تاکنون فکر کرده‌اید که زیرساخت‌های مورد نیاز صادرات نفت چقدر گران است درحالی که صنعت پوشاک اصلا در مقایسه با زیرساخت‌های صنعت نفت نیست. اجازه دهید آمار دیگری ارایه کنم بازهم برمی‌گردیم به بنگلادش به عنوان الگوی صادرات صنعت پوشاک برای ایران؛ مقدار صادرات ماهیانه پوشاک در بنگلادش، بیش از ۶۰ برابر صادرات سالیانه پوشاک در کشورمان و بیش ازپنج برابر کل صادرات منسوجات و پوشاک در سال و برابر با صادرات غیر نفتی ایران است.

• اجازه دهید شفاف بپرسم اکنون ایران درگیر تحریم‌های یکجانبه آمریکاست آیا بازهم می‌توانیم در این زمینه سرمایه‌گذاری کنیم و امیدوار باشیم؟

صنعت پوشاک هیچ ارتباطی به موضوع تحریم‌ندارد چون اصولا فناوری‌های مورد استفاده در آن نکته نیست که دیگران بتوانند آن را تحریم کنند پس پاسخ شما مثبت است. امروز تمامی افراد ساکن این کره خاکی نیاز به پوشاک در رده‌ها و کیفیت‌های متفاوت دارند و از آنجا که این کالایی مصرفی است کاملا منطقی است که در این زمینه سرمایه‌گذاری صورت بگیرد و مهمتر از آن اینکه ایران دارای سابقه طولانی در صنعت نساجی هم دارد. به عقیده من سرمایه‌گذاری در صنعت پوشاک را یک معامله یا یک تجارت پر سود می‌دانم .

• آیا ایران امتیازاتی در مقابل بنگلادش دارد که امیدوار باشیم صنعت پوشاک کشورمان درآمدهایی مشابه با این کشور داشته باشد؟

پاسخ شما قطعا مثبت است به این دلیل که امکانات کشور بنگلادش از قبیل دسترسی به انرژی، گاز، برق، بنادر و دریاهای آزاد و سایر زیرساخت‌های حیاتی و همچنین افراد تحصیلکرده در این صنعت به هیچ عنوان قابل مقایسه با امکانات کشورمان نیست.

• در افق 1404 سهم پوشاک چقدر برآورد شده است؟

برای پاسخ به این سئوال باید کمی به آمارهای کلی‌تر هم اشاره کنم، پس بر اساس آمار منتشره در سایت وزارت صنعت، معدن و تجارت، پارسال مجموع صادرات پوشاک کشور افزون بر ۶۰ میلیون دلار، کل صادرات منسوجات کشور نیز بیش از ۷۲۸ میلیون دلار و مجموع صادرات صنعتی کشور ۱۸ میلیارد دلار بوده است. این در حالی است که بر اساس برنامه راهبردی وزارتخانه، پیش بینی صادراتی صنعت نساجی و پوشاک در افق ۱۴۰۴ بیش از سه میلیارد دلار تخمین زده شده که یک سوم آن سهم پوشاک است.

• به عنوان سئوال پایانی واقعا شما اعتقاد دارید صنعت پوشاک می‌تواند فرصت اقتصادی قابل توجهی برای ایران باشد؟

پاسخ شما را اینگونه می‌دهم که ایکاش به جای صرف وقت، انرژی و منابع ملی در پای برخی صنایع که ناکارآمدی آنها بر همگان آشکار شده کمی هم به ظرفیت‌ها، ارزش‌ها و قابلیت‌های سایر صنایع از جمله صنعت پوشاک توجه شود. ظرفیت‌هایی که قدرت ارزآوری، ایجاد ارزش افزوده، ایجاد اشتغال، پایین بودن سرانه سرمایه گذاری مورد نیاز و پاک بودن و سبز بودن فقط بخشی از ویژگی‌های آنهاست