پایگاه خبری تحلیلی ایراسین: دراگان اسکوچیچ، نام آشنایی در فوتبال ایران بود، مربی کرواتی که اگرچه همواره در لایه‌های زیرین فوتبال ایران فعالیت داشت، اما سرنوشت برای او به شکل دیگری رقم خورد. اسکو که کار مربیگری را در زادگاهش آغاز کرد، آهسته آهسته به سمت خلیج فارس آمد و در کویت و عربستان مشغول مربیگری شد.

او سپس به ملوان معرفی شد و اولین تجربه مربیگری خود در ایران را در بین انزلی‌چی‌ها گذراند. از همان روزها این مربی رفته رفته در لیگ ایران جا باز کرد و دو سالی در فولاد خوزستان بود. در نهایت او از خوزستان بار دیگر به شمال کوچ کرد و برای مدتی کوتاه هدایت خونه به خونه بابل را در لیگ آزادگان دست گرفت.

اسکوچیچ بار دیگر به لیگ برتر بازگشت و این‌بار به آبادان رفت تا در صنعت نفت کار خود را دنبال کند، اما آب و هوای برزیل ایران چندان به این مرد کروات نساخت و رفته رفته شرایط برای ادامه کار خود سخت شد.

در تمامی این مدت نیز شرایط تیم ملی فوتبال ایران به شکل موازی بدتر و بدتر میشد و مارک ویلموتس، یوزهای ایرانی را در لبه پرتگاه گذاشت و صحنه جرم را نیز ترک کرد.

سرنوشتی که تغییر کرد

در یکی از روزهای سرد بهمن‌ماه سال ۱۳۹۸ بود که اسکوچیج آرام آرام چمدانش را جمع کرد و در آستانه ترک صنعت نفت و ترک ایران بود که یک‌ تماس سرنوشت او را تغییر کرد. اسکو در حالی که بلیط خروج از کشور را گرفته بود، گزینه مربیگری تیم بحران زده ویلموتس شد و دست به قمار بزرگی زد و هدایت این تیم را قبول کرد.

انتخاب اسکوچیچ شوک بزرگی به فوتبال ایران وارد کرد و بسیاری از این انتخاب متعجب شدند و انتقادهای گسترده‌ای علیه فدراسیون فوتبال شکل گرفت. اما فدراسیون بدهکار و در شرایط فوق‌بحرانی که نتوانسته بود رضایت سپاهان برای حضور قلعه‌نویی در تیم ملی را جلب کند، به سراغ گزینه‌ای در دسترس رفت و روی اسکوچیچ ریسک کرد.

در زمانی که اسکوچیچ هدایت تیم ملی فوتبال ایران را در دست گرفت، تیم ایران برای صعود به مرحله نهایی انتخابی جام جهانی نیاز داشت تا در خاک بحرین، دو پیروزی حیاتی برابر تیم ملی این کشور و عراق به دست بیاورد. اسکو ماموریت را انجام داد، در همه‌ بازی‌ها با اختلاف گل و شرایط عالی پیروز شد تا رسانه‌ها و افکار عمومی چاره‌ای جز اعتماد نداشته باشند. از طرفی دست فدراسیون عزیزی خادم برای تغییر سرمربی نیز بسته شد تا ایران با مرد کروات به دور نهایی مسابقات انتخابی جام جهانی برود.

سریع‌ترین صعود و ثبتی رکوردی تاریخی

اسکوچیچ از همان ابتدا عنصر شانس را همراه خود داشت و در دور دوم انتخابی جام جهانی تیم ملی ایران در گروهی همراه با کره جنوبی قرار گرفت که صعود از آن کار سختی به نظر نمی‌رسید، زیرا تمام مدعیان از جمله استرالیا، عربستان، ژاپن و عمان در گروه دوم قرار گرفتند.

این قرعه همراه با بازی‌های خوب تیم ملی و درخشش ستارگانی همچون مهدی طارمی و وحید امیری همراه شد تا روند پیروزی‌های سریالی اسکوچیچ ادامه‌دار باشد و تیم او یکی پس از دیگری رقبا را کنار زند و سریع‌ترین صعود به جام جهانی را ثبت کند.

حاشیه‌هایی که گریبانش را گرفت

هر یک از این پیروزی‌ها برای اسکوچیچ بدون هزینه نبود و او روز به روز بیشتر درگیر حواشی میشد. اولین چالش جدی اسکوچیچ با سوپراستار تیم ملی شکل گرفت، جایی که او درباره تاکتیک پذیری بازیکنان ایرانی در مصاحبه‌ای با رسانه کروات صحبت کرد و مهدی طارمی در توییتی کنایه‌ای به این مصاحبه زد.

بر اساس برخی گزارش‌ها اسکوچیچ در آن مصاحبه گفته بود بازیکنان ایرانی تاکتیک پذیر نیستند. البته این مربی کروات بارها این صحبت را تکذیب کرده و ادعا داشته که مصاحبه‌های او به صورت منقطع و اشتباه ترجمه شده و سوتفاهم به وجود آورده است.

با این حال همین حواشی کافی بود تا طارمی برای یک فیفادی و دو بازی به تیم ملی دعوت نشود و شکاف بین این دو نفر بیش از پیش باشد. شکافی که روز به روز بیشتر شد و در نهایت مواضع صریح طارمی علیه اسکوچیچ را در پی داشت.

اولین لغزش در سئول

یکی از مسابقات سخت اسکوچیچ که افکار عمومی را نسبت به این مربی بدبین کرد، شکست تیم ملی در برابر کره جنوبی در بازی برگشت مسابقات بود. جایی که تیم نصفه و نیمه اسکو در ورزشگاه پر از تماشاگر سئول به مصاف کره رفت و روی طرح بازی و تعویض‌های اشتباه اسکوچیچ بعد از حدود ۱۱ سال به کره جنوبی باخت.

از آن مسابقه انبوه انتقادات به سمت اسکوچیچ روانه شد و بسیاری حرف از تغییر سرمربی تیم ملی برای مسابقات جام جهانی زدند. از همان زمان تا همین چند روز پیش بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران بارها درباره لزوم حضور یک مربی با رزومه و با تجربه در تیم ملی تاکید داشتند؛ اما در فدراسیون بدون مدیر و تدبیر این تصمیم غیر ممکن بود.

پرده آخر، رختکن از دست رفته

آنچه که وجه اسکوچیچ را در بین افکار عمومی از بین برد و اغلب ایرانی‌ها را علیه او ساخت نه شکست در سئول بود و نه نمایش افتضاح برابر الجزایر در یک بازی دوستانه؛ بلکه رختکن و سیستم مدیریتی بازیکنان بود.

پس از قرعه‌کشی جام جهانی، اسکوچیچ در یک روند چند ماهه تغییر کرد، مصاحبه‌های عجیب، برخوردهای غیر حرفه‌ای و اظهار نظرات نسنجیده باعث شد تا او کنترل بازیکنانش را از دست دهد. از طرفی ضعف ماجدی و استیلی در کنترل این اتفاقات نیز مزید بر علت شد تا یار کشی علیه اسکوچیچ در رختکن تیم ملی آغاز شود.

تیم ملی که از اردوی کانادا محروم شد، در گرمای قطر به دوحه رفت و نتوانست بازی دوستانه مناسبی داشته باشد. ترکش‌های این اردو انقدر زیاد بود که به مصاحبه‌های بازیکنان، پست‌های اینستاگرامی و شبکه‌های اجتماعی کشیده شد و تیم ملی ایران تبدیل به کودکستانی شد که بازیکنان دو سر طناب را گرفته و می‌کشند تا این طناب پاره شود.

تاج بر سر کیروش

این طناب انقدر نازک شده بود که با کوچک‌ترین اتفاق پاره میشد و رختکت ایران در آستانه فروپاشی در فاصله چند ماه تا جام جهانی بود تا اینکه مهدی تاج بار دیگر برای ریاست فدراسیون فوتبال ایران تاج‌گذاری کرد. مردی پرحاشیه که هرچقدر به مدیریتش انتقاد باشد، کارش را بلد است و حداقل می‌داند چگونه اطرافش را مدیریت کند.

او در کمتر از یک‌ هفته برای بار دوم مراسم تاج‌گذاری کیروش را نیز برگزار کرد و این مربی پرتغالی را برگرداند تا بار دیگر این سرمربی مقتدر و مستبد برای یکدست کردن رختکن تیم ملی وارد گود شود.

با این انتخاب رویای اسکوچیچ برای حضور در جام جهانی تعبیری وارونه داشت، رویایی که شاید بخش بزرگی از نابود شدن آن را خود دراگان با فعالیت‌های عجیبش رقم زد. با این حال او همچنان روی زیبایی نیز دارد، چهره زیبای ۱۵ بازی بدون شکست و سریع ترین صعود به جام جهانی که فوتبال ایران را همیشه قدردان او نگه خواهد داشت.