به گزارش خبرنگار ایراسین، یکی از موضوعاتی که امروزه در دنیا در حوزه های مختلف از جمله حوزه اجتماعی مورد توجه قرار می گیرد، موضوع مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها، بنگاه‌ها و افراد است و تعهدی است که شرکت‌ها و بنگاه ها در کنار درآمد و سودشان در عرصه‌های دیگر از جمله محیط زیست، آموزش و مسایل اجتماعی، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی؛ برای حمایت از کارکنانشان و ارتقاء شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی خانواده‌های کارکنانشان انجام می‌دهند.

در دنیا موضوع مسئولیت اجتماعی یک موضوع کاملا شناخته شده است و بدون التزام‌ منشور دارد. به عنوان مثال آموزشکده هایی که در قبال پول آموزش می‌دهند؛ همین‌ها برای مناطق آسیب دیده و یا دانش آموزان کم بضاعت، به رایگان محصول خودشان را (کتب درسی یا آموزشی) عرضه می‌کنند و یا کلا بچه های کم بضاعت درسخوان و باهوش را بورسیه آموزشی می‌کنند و یا مراکز توانبخشی یا سالمندی یا حتی نمازخانه تاسیس می کنند.

در حوزه مسئولیت اجتماعی ماده ۱۷۲ قانون مالیات‌های مستقیم داریم در این ماده پیش بینی شده است که اگر مؤدیان مالیاتی در حوزه های ورزشی و آموزشی و نیز مراکز اجتماعی، توانبخشی فعالیت کنند و مراکزی در این حوزه ها بسازند و حمایت هایی در این خصوص داشته باشند، بخشی از درآمد مؤدیان مالیاتی که مشمول این نوع فعالیت‌ها می شود از مالیات معاف می شود.

مسئولیت اجتماعی با کمک به طبقه آسیب پذیر جامعه باعث می شود عوارض توسعه که در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و …. رخ می دهد کاهش یابد و این طبقه عوارض توسعه را کمتر احساس کند.

مسئولیت اجتماعی در جامعه ای که قوی باشد قدرتمندی بیشتری برای اعمال مدیریت در حوزه های مختلف خواهد داشت و چه خوب است که ما هم این موضوع را در جامعه مان تقویت کنیم.

چگونگی گسترش مسئولیت اجتماعی در سازمان‌ها و نهادهای جامعه

در این ارتباط سید حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران در خصوص چگونگی گسترش مسئولیت اجتماعی در سازمان‌ها و نهادهای جامعه می‌گوید: مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها، مؤسسات، بنگاه‌ها و سازمان‌های اقتصادی، ... خیلی در ایران جا نیفتاده یک موضوع مغفول مانده است، البته اخیرا در برخی از شرکت‌های بزرگ شاهد فعالیت‌هایی در این زمینه هستیم اما اعتقادم بر این است که اگر مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها و شرکت‌ها و حتی مسئولیت‌های فردی ما در قبال سایر افراد تقویت شود شاید ما نیاز به بهزیستی و کمیته امداد نداشته باشیم.

وی ادامه داد: حتی در عرصه‌های محیط زیست ما می‌توانیم از ظرفیت مسئولیت اجتماعی برای ارتقاء شاخص‌های محیط زیست استفاده کنیم اگر مدیر شرکتی، در مورد کارکنانش احساس مسئولیت کند و در خصوص رفاه و آسایش آنها و خانواده هایشان تمهیداتی فراهم کند، این کار بدین معنی است که او حواسش به اطرافیانش است و سود بنگاه را یکطرفه نمی بیند و نیز اگر فردی توجه به همسایه اش دارد او بخوبی مسئولیت اجتماعی را درک کرده است.

رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران افزود: همین که ما حواسمان به دیگران است، پشتوانه و اعتمادی ایجاد خواهد کرد که ما راحت تر زندگی کنیم. در مازندران رسمی است به نام بنواز، این کلمه از نوازش کردن مشتق می شود اگر در مازندران شخصی دچار مشکل شود و متحمل خسارت مالی در کشاورزی یا دامداری و یا بیماری؛ مردم نانوشته به او کمک می کنند. خوب مسئولیت اجتماعی همین است. یعنی قرار نیست جار بزنیم کار انجام بدهیم. این موضوع کمک می کند که مردم با اعتماد به نفس بیشتری فعالیت کنند و زندگی کنند. این یک ظرفیت است؛ اگر به دلایلی دچار مشکل شدیم یک پشتوانه به نام مردم و دیگران در کنار ما زندگی می‌کنند. مردم نسبت به یکدیگر بی تفاوت نیستند.