به گزارش خبرنگار ایراسین، دوم آبان‌ماه، روزی است که در تقویم به نام «سپاهان» نام‌گذاری شده، روزی که تیم فوتبال فولاد مبارکه سپاهان علی‌رغم شکست تلخ در فینال، به بالاترین سطح فوتبال باشگاهی دنیا یعنی جام باشگاه‌های جهان رسید. روزی که فوتبال باشگاهی ایران قله فوتبال دنیا را لمس کرد و پس از آن نیز هیچ تیم ایرانی به این موفقیت دست نیافته است.

همه چیز از اسفند ۱۳۸۵ آغاز شد، سپاهان در گروه D رقابت‌های با الاتحاد سوریه، العین امارات و الشباب عربستان قرار داشت؛ گروهی سخت که البته صعود از آن برای سپاهان لوکا بوناچیچ آن چنان سخت نبود. سپاهان در این گروه توانست از ۶ بازی، چهار پیروزی، یک تساوی و یک شکست کسب کند و به عنوان صدرنشین به دور بعدی صعود و داستان تاریخی خود را آغاز کند.

سپاهان در دور حذفی مسابقات به تیم قدرتمند و مدعی کاواساکی ژاپن برخورد کرد، تیمی که بسیاری آن را پیروز میدان می‌دانستند، اما سپاهان عملیات غیرممکن را ممکن کرد. بازی اول این دو تیم در ۲۸ شهریور ۱۳۸۶ با تساوی بدون گل به پایان یافت تا نتکلیف تیم صعود کننده به ایران و فولادشهر کشیده شود.

در فولاد شهر نیز رقبای ایرانی و ژاپنی موفق به باز کردن دروازه یکدیگر نشدند تا کار به ضربات حساس پنالتی کشیده شود. برای سپاهان هادی عقیلی، محرم نویدکیا، عبدالوهاب ابوالهیل، فرشاد بهادرانی و جلال اکبری ضربات خود را وارد دروازه کردند. در آن سوی زمین نیز ژاپنی چهار پنالتی از پنج پنالتی خود را وارد دروازه کردند تا سپاهان به نیمه نهایی رقابت‌ها صعود کند.

سپاهان در نیمه نهایی به تور الوحده امارات خورد، تیمی که تا آن روز نتایج خوبی گرفته بود و با ستارگانی اروپایی تیمی قدرتمند را راهی مسابقات کرده بود. با این حال سپاهان در بازی رفت که در ورزشگاه فولاد شهر برگزار شد با دو گل‌ محمود کریمی و تک گل محرم نویدکیا از روی نقطه پنالتی کار حریف را تمام کرد. بازی برگشت نیز با نتیجه بدون گل تساوی به پایان رسید تا سپاهان به فینال مسابقات راه یابد.

دو آبان ماه روزی بود که سپاهان با تساوی بدون گل برابر الوحده به فینال مسابقات راه یافت. سپاهان در آن سال اولین تیم ایرانی بود که در فرمت جدید مسابقات به فینال رقابت‌ها راه پیدا می‌کرد تا بار دیگر نام ایران در فوتبال باشگاهی آسیا بدرخشد. سپاهان ۲۰۰۷ کاری کرد کارستان، با کنار گذاشتن رقبای شرقی و غربی در یک قدمی قهرمانی آسیا قرار گرفته بود و طلسم را شکست.

روز موعود فرا رسید، بازی رفت فینال آسیا ۱۶ آبان‌ماه ۱۳۸۶ در ورزشگاه فولاد شهر، سپاهان ایران برابر اوراوا رد دایموندز ژاپن. در نیمه اول پل مقاومت سپاهان مضطرب شکست و در دقیقه ۴۵ گل اول بازی رابسون پونته، ستاره برزیلی تیم ژاپنی به ثمر رسید. اما در نیمه دوم شرایط فرق کرد، سپاهان با ستارگانی نظیر محمود کریمی، هادی عقیلی، عماد رضا و نویدکیا سوار بر بازی شد و خیلی زود در دقیقه ۴۷ به گل تساوی رسید.

در ادامه نیز سپاهان فرصت داشت تا در همین فولادشهر کار حریف را با یکی دو گل برای بازی برگشت سخت کند، اما نشد که نشد تا دیدار رفت فینال با نتیجه یک بر یک به پایان برسد و همه چیز در ژاپن مشخص شود.

هفت روز بعد و در ۲۳ آبان‌ماه، طوفان زرد طلایی به ورزشگاه جهنمی اوراوا رسید، ورزشگاهی سراسر سرخ با صداهای کر کننده و جوی سنگین. این جو سنگین و فشار ابتدایی حریف کار خود را کرد و سپاهان در دقیقه ۲۱ دروازه خود را فرو ریخته دید. یوچیرو ناگایی گل اول مسابقه را به ثمر رساند.

پس از آن سپاهان به خود آمد و چندین و چند موقعیت روی دروازه حریف ایجاد کرد، اما چهارچوب دروازه ژاپنی فرو نریخت تا سپاهان روی یک ضد حمله گل دوم را نیز دریافت کند و رویای قهرمانی آسیا بر باد برود.

علی رقم این شکست سپاهان موفق شد به مسابقات جام باشگاه‌های جهان راه یابد. مسابقاتی که اوج فوتبال باشگاهی دنیا محسوب می‌شود. سپاهان در این مسابقات نیز توانست در گام اول با شکست وایتکر یونایتد نیوزلند به یک چهارم نهایی صعود کند. اما در این مرحله نیز بار دیگر به اوراوا رسید و با قبول شکست سه بر یک از صعود به نیمه نهایی باز ماند. اواراوا نیز در نیمه نهایی از قهرمان اروپا یعنی آث میلان شکست خورد.