پایگاه خبری ایراسین، سعیده عبداللهی، کارشناس ارشد جامعه شناسی: مسئولیت اجتماعی به عنوان چارچوبی اخلاقی شخص را، چه فرد چه سازمان، در مشارکت به امور اجتماعی که عمل به آن در سطح وسیع به منفعت جامعه خواهد بود، متعهد می سازد. مسئولیت اجتماعی به این معناست که فرد به عنوان عضوی از جامعه، مشارکت فعالانه دارد و نسبت به مشکلات و معضلات بی تفاوت نبوده و در تغییرات و بهبود شرایط می تواند سهیم باشد.این مشارکت و حضور فعال، از شرکت در پاکسازی محیط زیست تا کمک نقدی یا شرکت در مراسم اجتماعی را در بر می گیرد.

مسئولیت اجتماعی در نقطه مقابل بی تفاوتی قرار دارد؛ هرگاه معضل یا بحرانی در جامعه پدید بیاید، هر شهروند مسئول وظیفه خود می داند برای رفع آن معضل به نوبه خود مشارکت موثر داشته باشد تا در رفع آن بکوشد. مسئولیت اجتماعی طیف گسترده‌ای از فعالیت های فرهنگی، اجتماعی، محیط زیستی و امور خیریه را در بر می گیرد و افراد جامعه در هر سطح و طبقه ای، در قبال معضلات و اتفاقاتی که در جامعه رخ می دهد مسئول هستند و تحت هیچ شرایطی این مسئولیت از آنان ساقط نمی شود.

برای مسئولیت پذیری تنها شرکت در فعالیت های اجتماعی کافی نیست بلکه باید این مسئولیت به سبک زندگی فرد و بخشی از ارزش ها و سیستم اعتقادی وی تبدیل شود تا بتوان گفت این فرد از نظر اجتماعی مسئول است.

مسئولیت های اجتماعی گرچه امری کاملا داوطلبانه بوده و تنها خود فرد باید نسبت به آن ها تصمیم گیری کند، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که هرگونه تعهدی الزام آور است و سر باز زدن از آن به منزله کوتاهی و سهل انگاری تلقی می شود. علاوه بر این، تبعات ناشی از این سهل انگاری نیز گریبانگیر خود فرد نیز خواهد شد.

احساس مسئولیت برای مشارکت در فعالیت های اجتماعی به ارتقای کیفی و بهبود زندگی افراد جامعه کمک می کند. به بیان دیگر، فرد مشارکت کننده گرچه داوطلبانه و گاه بی چشمداشت و تنها برای انجام مسئولیت وارد عرصه می شود اما در نهایت نتایج و اثرات مثبت این اقدامات شامل حال او نیز خواهد شد.

زمانی که فرد با احساس تعهد وارد عرصه مسئولیت اجتماعی خویش می شود، با کمک به طبقه آسیب پذیر جامعه از عوارض ناشی از توسعه در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره می کاهد و بدین ترتیب اقشار آسیب پذیر کمتر متحمل رنج و سختی می شوند.

یک شهروند مسئول همواره مسائل اجتماعی را به عنوان حیات اجتماعی خویش می پذیرد و نسبت به مسئولیت های خویش کوتاهی یا ساده نگری نمی کند چراکه بخوبی از تاثیر نقش خویش بر بهبود اوضاع آگاه است.

نیکوکاری مصداق انجام مسئولیت اجتماعی

کمک به خیریه ها یکی از روش‌های انجام مسئولیت اجتماعی است که می‌تواند به صورت فردی یا سازمانی صورت بگیرد. در این شیوه، فرد یا سازمان مربوطه، از طریق خیریه‌ها و با کمک به اقشار آسیب پذیر مانند کودکان کار، زنان فاقد سرپرست، کودکان فاقد سرپرست موثر، ضمن انجام مسئولیت اجتماعی خویش از بروز و تشدید معضلات اجتماعی ناشی از فقر از قبیل اعتیاد، فحشا و بزهکاری پیشگیری کرده و به امنیت و سلامت جامعه کمک می‌کند؛ همان جامعه‌ای که خود نیز به آن تعلق دارد، در آن زندگی می‌کند و در آن به کار و فعالیت می‌پردازد.

از این رو فعالان اجتماعی در این حوزه با حمایت تحصیلی از دانش آموزان فاقد سرپرست موثر، از یک سو، از بروز پدیده ترک تحصیل و متعاقب آن ورود کودکان به فضاهای ناامن کار و ارتکاب جرایم پیشگیری می‌شود و از سوی دیگر با شناسایی دانش آموزان مستعد و توانمند و حمایت‌های چندجانبه از آنها، ضمن رعایت اصل کرامت انسانی، آنها را برای ورود به عرصه‌های علمی، فرهنگی، اشتغال، و اجتماعی آماده کرده و بستر رشد و پیشرفت را برای آنان فراهم می‌کنند.

زدودن فقر از جامعه و ممانعت از طرد اجتماعی است، به بهبود و ارتقای کیفی زندگی فردی و اجتماعی افراد کمک موثری می‌کند و بستری را برای ساختن آینده بهتر ایران فراهم می‌کند.