به گزارش ایراسین به نقل از ایلنا، سعید صمدی عنوان کرد: جلسات مختلفی با حضور مسئولان بورس انرژی و بورس اوراق بهادار برگزار شده است. اما باید به این نکته توجه کرد که دو نوع ذغال‌سنگ وجود دارد که نوع اول آن (کک‌ شو) در ذوب آهن و فولادسازی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و تولیدکنندگان آن قراردادهای بلندمدت با مصرف کنندگان دارند و قیمت آن با فرمول‌های خاص تعیین می‌شود؛ بنابراین در وهله اول معادن ذغال‌سنگ باید به تعهدات خود در قبال مشتریان عمل کنند و در صورت مازاد می‌توان آن را در بورس انرژی عرضه کرد.

وی افزود: ذغال‌سنگ کک‌ شو تنوع مشتری بسیار پایین دارد، این در حالی است که سایر محصولات معدنی مانند سنگ آهن، مشتری‌های داخلی و خارجی بسیاری دارند، اما زغال‌سنگ دارای چنین پتانسیل نیست.

وی با اشاره به ذغال‌سنگ حرارتی گفت: مشتریان ذغال‌سنگ حرارتی بسیار زیاد است و این محصول قابلیت رقابت، صادرات و بازاریابی بالایی دارد. به‌طوری که سال گذشته حدود ۴۵۰ هزار تن ذغال‌سنگ حرارتی به خارج از کشور صادر شد. بنابراین می‌توان برای عرضه در بورس انرژی روی این محصول تمرکز کرد.

وی با بیان اینکه ایران بیش از حد بر منابع گاز و مشتقات آن تکیه کرده است، افزود: در حال حاضر یک میلیارد ۲۰۰ میلیون تن ذخیره ذغال‌سنگ در کشور وجود دارد و تقریبا این ذخیره دست نخورده باقی مانده است و متاسفانه ایران بیش از حد بر منابع گاز و مشتقات آن تکیه کرده و این مشتقات با یارانه ۹۰ درصدی عرضه می‌شوند؛ این امر باعث شده تمایل برای مصرف ذغال‌سنگ کاهش یابد.

وی تصریح کرد: در حال حاضر تولید ذغال‌سنگ در کشور ۱.۵ میلیون تن است که هیچ تناسبی با ذخایر کشور ندارد. ایران پتانسل خوبی برای افزایش تولید ذغال‌سنگ دارد؛ اما برای راه‌اندازی و افزایش تولید نیازمند برنامه‌ریزی ۳ ساله هستیم.

وی معتقد است: در بلند مدت کشور مجبور به استفاده از ذغال‌سنگ می‌شود و به سمت تولید آن پیش خواهد پیش، زیرا کشور بیش از حد بر منابع گاز و مشتقات آن تکیه کرده است.

وی با بیان اینکه گاز باید در مصرف خانگی مورد مصرف قرار گیرد، ادامه داد: گاز، انرژی گران‌قیمتی است و نباید از آن در مصرف فولاد استفاده شود. اگر تولید گاز کاهش پیدا کند؛ قطعا دولت در استفاده از آن تجدید نظر خواهد کرد.