به گزارش ایراسین به نقل از می‌متالز، محمدرضا ایزدیان با اشاه به اینکه کشورهای عراق، روسیه و اوکراین صادرکننده قراضه هستند، اظهار کرد: تمام قراضه‌های فلزات از سطح کشور جمع‌شده و به واحدهای ذوب می‌رود و در آنجا پس از سپری شدن مراحل ذوب وارد چرخه تولید می‌شود.

وی گفت: برای تولید ۵۵ میلیون تنی فولاد در افق ۱۴۰۴ منابع قراضه‌ای که در کشور وجود دارد، کفایت نمی‌کند بر همین اساس، نیاز به واردات قراضه احساس می‌شود، اما باتوجه به اینکه کارخانه‌های زیادی برای تولید آهن اسفنجی احداث می‌شود، در وضعیت مناسبی قرار داریم و با مازاد آهن اسفنجی در کشور مواجه هستیم.

به گفته وی، قراضه‌ها دارای مزیت‌های گوناگونی هستند، زیرا بسیار راحت ذوب می‌شوند و یک بار در چرخه تولید قرار می‌گیرند، اما مشکل عمده‌ای که در این حوزه وجود دارد، مربوط به جمع‌آوری این مواد است.

ایزدیان تاکید کرد: در این بخش متولی دولتی وجود ندارد و متاسفانه جمع‌آوری قراضه‌ها با خار و خاشاک همراه است که این مسئله باعث می‌شود در مرحله ذوب، هزینه سربار افزایش یابد. بهترین راه‌حل این است که قراضه‌ها پاکیزه جمع‌آوری شوند. در این صورت، سرعت عمل بالا رفته و در نتیجه انرژی کمتری مصرف می‌شود، زیرا هرچه میزان خار و خاشاک و مواد زائد بیشتر باشد، انرژی بیشتری برای ذوب و خالص کردن مواد مصرف می‌شود.

ایزدیان تصریح کرد: در گذشته تنها تعداد محدودی از شرکت‌ها برای تولید فولاد مورد نیاز کشور اقدام به فعالیت می‌کردند، در نتیجه نیاز به آهن قراضه بسیار ناچیز بود، اما امروزه واحدهای تولیدی زیادی از آهن قراضه به‌عنوان ماده اولیه محصول استفاده می‌کنند که این امر منجر به افزایش تقاضا برای آهن قراضه شده است.

وی اظهار کرد: بازیافت قراضه فولاد، علاوه بر اینکه ضرورت استخراج سنگ‌ آهن را کاهش داده، انتشار دی‌اکسیدکربن را به میزان چشمگیری محدود کرده است. همچنین این موضوع تاثیر قابل‌توجهی بر کاهش مصرف انرژی، آب و آلودگی هوا دارد.

به گفته این کارشناس صنعت فولاد، قراضه فولاد به‌عنوان ماده اولیه مورد نیاز در فرآیند تولید محصولات جدید فولادی شناخته می‌شود به طوری که امروزه قراضه آهن و فولاد کالایی قابل تجارت در سطح جهان به شمار می‌رود.