وی گفت: انجمن سنگ آهن ایران، انجمن تولید کنندگان فولاد و انجمن نوردکاران فولادی ایران سه انجمن بزرگ که بالادست، میان دست و پایین دست در این زنجیره به عنوان اعضای اصلی شورا هستند.

اکبریان افزود: قرار نیست این شورا محدود به همین سه انجمن و تشکل باشد بلکه شعار شورا این است که تمام ذی نفعان حضور داشته باشند، این شورا اساسنامه و میثاق نامه دارد ضمن اینکه شورا نیازی به ثبت در جایی ندارد و فعلاً نیز جایی ثبت نشده است.

همچنین عضو هیئت مدیره انجمن سنگ آهن ایران در این نشست درباره حقوق دولتی گفت: بحث حقوق دولتی همیشه گریبانگیر معادن بوده هرچند که حاکمیت نظرش این است که آن بخشی از سود معدن دار که همیشه به عنوان یک بنگاه اقتصادی خیلی پرسود به آن نگاه می‌شود، باید حداکثری دیده شود، اما در قانون معادن ماده قانونی داریم که طبق این قانون حداکثر حقوق دولتی ۱۰ درصد قیمت فروش ماده معدنی در معدن است.

مسعود رازفر افزود: در سنوات مختلف متناسب با بودجه‌ای که بسته شده این حقوق دولتی دچار تغییراتی می‌شود که تفسیر روی آن است. ما در انجمن سعی کردیم آن کارکارشناسی را به حاکمیت و وزارتخانه ارائه کنیم که نفع دو طرف دیده شود.

وی گفت: قطعاً معادن انفال هستند و باید معادن آن حق را بدهند، اما به نحوی که دچار ضررهای مقطعی و کلان نشود و اشتغالزایی شان از بین نرود و معدن‌های متوسط و کوچک از دور خارج نشوند.