پایگاه خبری- تحلیلی ایراسین- بهمن آرمان: فولادمبارکه به این دلیل که بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری صنعتی تاریخ ایران است نه تنها یک برند در بازار سرمایه کشور تلقی می‌شود، بلکه دارای تعهدات و مسئولیت‌هایی در سطح ملی نیز هست. به همین دلیل اگرچه در دنیا هیچ شرکت و کارخانه فولادسازی، تامین انرژی خود را بر عهده نمی‌گیرد، اما از آنجا که دولت در شرایطی نیست که بتواند آزادراه یا نیروگاه بسازد، رسالت فولادمبارکه است که برای حل مسائل و مشکلات کشور وارد میدان شود و از امکانات و برند و اعتبار خود استفاده کند و مرهمی بر مشکلات زیرساختی کشور بگذارد. به طور قطع حیات ایران به فولادمبارکه به عنوان یک بنگاه اقتصادی وابسته است و صنایع خودرو، لوازم خانگی، لوله‌های آب، گاز و ... متاثر از تولیدات این شرکتند؛ بنگاهی که اگر نبود، ایران نه صنعت خودرو داشت و نه صنعت لوازم خانگی حرفی برای گفتن داشت.

امروز طرح های توسعه‌ای فولادمبارکه به منظور دستیابی به اهداف این شرکت که همان تولید فولاد سبز و ورود به مدار کربن صفر است، نیازمند مهندسی مالی است و این شرکت باید به این مساله توجه ویژه‌ای داشته باشد. طبق برآوردهای صورت گرفته در زمان بهره‌برداری کامل فولادمبارکه، هر ۲.۵ دقیقه یک کامیون از این شرکت بیرون می‌رفت که عبور این تعداد کامیون از شهر اصفهان غیرممکن بود، بنابراین در سال‌های ساخت فولاد مبارکه و با وجود دشواری‌های فراوان زمان جنگ، کنارگذر غربی اصفهان به طول ۱۲۴کیلومتر با مشارکت بانک صادرات ساخته شد که این کنارگذر اکنون به چهارراه کرکوند رسیده و ۳۰ کیلومتر آن باقی مانده تا به آزادراه اصفهان شیراز متصل شود. باید توجه داشت که هزینه حمل محصولات ساخته شده فولاد مبارکه چه ورق، چه اسلب به بندرعباس، ۱۷ دلار برای هر تن است که این مسئله قدرت صادراتی ما را در معرض خطر قرار می‌دهد. بنابراین پیشنهاد می‌شود فولاد مبارکه در ساخت آزادراه اصفهان-لردگان- بندرامام (ره) مشارکت کند تا این مسیر به ۴۱۶ کیلومتر کاهش یابد تا توان صادراتی مبارکه افزایش یابد. همچنین فولادمبارکه مسئولیت دیگری هم دارد و باید در زیرساخت‌های مورد نیاز خود همچون تکمیل ۳۰ کیلومتر باقی مانده کنارگذر غربی اصفهان مشارکت کند؛ چراکه هزینه حمل محصولات تولیدی مبارکه بعد از بهره‌برداری از نورد گرم شماره ۲، قطعا افزایش شدیدی خواهد داشت.

امروز در دنیا هیچ فولادسازی به دنبال تامین انرژی مورد نیاز خود نیست، با وجود این فولاد مبارکه دست روی دست نگذاشته و در بسیاری از طرح‌ها همچون ساخت نیروگاه یا طرح انتقال آب از خلیج فارس سرمایه‌گذاری کرده است. زمانی قرار بود فولاد مبارکه در بندرعباس ساخته شود و در همان منطقه برای تامین آب مورد نیاز آن از دریا، تجهیزات آب شیرین‌کن به ایران حمل شده بودند. با توجه اینکه صنایع بزرگ و معادن در فلات مرکزی ایران قرار دارند و نیاز مبرمی به آب دارند چاره‌ای جز انتقال آب از خلیج‌فارس به فلات مرکزی ایران نیست. در حال حاضر فولاد مبارکه ۸ میلیارد دلار طرح توسعه‌ای دارد که کمتر از ۵۰ درصد آن نیازمند اعتبارات ارزی است و مابقی منابع ریالی مورد نیاز خود را از تنها راه ممکن( به علت عدم توانایی سیستم بانکی) یعنی از طریق بازار سرمایه تامین می‌کند که این خود نیازمند مهندسی مالی است. با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیک، کشور ناچار است حدود ۹ میلیارد مترمکعب (که بخش اندکی از آن مورد نیاز فولاد مبارکه است) آب از دریای عمان شیرین و به مناطق مرکزی ایران منتقل کند. بنابراین به دنبال بالا رفتن استاندارد زندگی مردم و همچنین استقرار صنایع در استان‌های مرکزی کشور که عمدتا در حاشیه کویر هستند، نیاز به آب افزایش یافته است. در حال حاضر خط اول انتقال آب از خلیج‌فارس به کرمان و یزد عملیاتی شده، اما این تمام مساله نیست و در اصفهان ناچاریم حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب از خلیج‌فارس به اصفهان را شیرین کنیم. از سوی دیگر باید توجه داشت که صنایع دیگر در اصفهان همچون نیروگاه‌های برق، پتروشیمی و پالایشگاه نیازمند آب هستند، بنابراین بنگاه‌های بزرگ کشور می‌توانند با ایجاد شرکتی مشترک در بازار سرمایه، منابع مالی مورد نیاز اجرای طرح‌های زیرساختی را که عمدتا ریالی هستند تامین کنند. ذکر این نکته ضرورت دارد که فولادمبارکه عملا به نام یک گروه شناخته می‌شود و واحدهای زیادی زیرمجموعه یا سهامدار آن هستند، بنابراین در سایه دانش و تجربه به دست آمده از گذشته و با برداشتن گام اساسی، باید خلأ تولید فولادهای مخصوص را در کشور پر کند. در حال حاضر ۲۰۰ هزار تن فولاد ضدزنگ وارد کشور می‌شود که قیمت پایه آن ۳۵۰۰ دلار یعنی ۶ برابر ارزش تولیدات فولاد مبارکه در هر تن است. با توجه به اینکه بنگاه دیگری در کشور به غیر مبارکه، توان تولید چنین محصولات فولادی را ندارد، ضرورت دارد این بنگاه بزرگ کشور در دهه جدید فعالیت خود به این سمت نیز حرکت کند.

منبع: ماهنامه تحلیلی کارخانه