• ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۲
  • کد خبر: 37848
  • readingTime: ۲ دقیقه
خلیفه سلطانی

در سال‌های اخیر بومی‌سازی قدرت و شدت بیشتری پیدا کرد، به نحوی که تک تک فولادسازان همچون فولاد مبارکه، ذوب آهن، و... با راه‌اندازی تشکیلات زیرسازی و تولید قطعات در داخل، در واحدهای خود نمایشگاه دائمی بومی‌سازی ایجاد کرده‌اند.

پایگاه خبری تحلیلی ایراسین- سید رسول خلیفه سلطانی: همواره از دلِ‌ هر تهدید، فرصتی زاییده می‌شود. یکی از این فرصت‌ها فرآیند بومی‌سازی صنعت فولاد است که از دل تحریم‌ها بیرون آمد.

فرآیند بومی‌سازی در صنعت فولاد قدمت بالایی دارد و صنعت فولاد در یک نهضت ۱۰ یا ۱۵ ساله و در مطالبه‌ای جدی نیازهای خود را از داخل کشور تامین کرد. فعالیت شرکت‌های فولادی در ساخت داخل و بومی‌سازی، چه ساخت قطعات و کامپوننت‌ها و چه توسعه تکنولوژی و احداث خطوط سابقه‌ای دیرینه دارد؛ البته در سال‌های اخیر بومی‌سازی قدرت و شدت بیشتری پیدا کرد، به نحوی که تک تک فولادسازان همچون فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، ذوب آهن، فولاد خراسان و چادرملو، گل‌گهر و ... با راه‌اندازی تشکیلات زیرسازی و تولید قطعات در داخل، در واحدهای خود نمایشگاه دائمی بومی‌سازی ایجاد کرده و با دعوت از تامین‌کنندگان، آنها را بر حسب توانایی به ساخت یکسری کالاهای مورد نیاز برای این صنعت تشویق کرده‌اند، تا جایی که امروز در این مسیر شاهد اتفاقات خوبی هستیم.

در چند سال اخیر بومی‌سازی در صنعت فولاد به صورت متشکل انجام شده و با کمک شرکت‌ها و هم‌افزایی آنها بعد از برگزاری نمایشگاه‌های بومی‌سازی انجام می‌شود. از سوی دیگر شرکت ایرسا با طراحی سامانه جامع بومی‌سازی و توسعه آن، اکنون در قالب یک سامانه کسب و کار صنعتی فعالیت می‌کند. در حال حاضر حدود ۲۶ هزار کد کالایی مورد نیاز شرکت‌های فولادی در این سامانه ثبت شده و به نوعی زنجیره ارتباط بین شرکت‌های فولادی و تامین‌کنندگان شکل گرفته است که چه تعداد از این کالاها مورد نیاز فولادسازان است و باید ساخت داخل شود و شرکت‌های تامین کننده نیز از طریق این اطلاعات، به نیازهای فولادسازان آگاه می‌شوند و با تطبیق خود بر حسب توانایی، نیازهای فولادی‌ها را تامین می‌کنند.

البته معتقدم که بومی‌سازی فرآیندی دائمی است و همواره چالش‌هایی برای تولیدکننده و تامین کننده فولاد در این مسیر وجود دارد. اما در این مسیر باید جنگید و تلاش کرد؛ چراکه بومی‌سازی تلاش برخلاف جریانات و اتفاقات موجود همچون تحریم، ناهماهنگی‌های داخل و ... است و تولیدکننده عزم خود را برای رفع این موانع جزم کرده است. طی چند سال گذشته نیاز کشور برای تولید هر تن فولاد حدود ۱۱۰ دلار بود که با بومی‌سازی این عدد به حدود ۶۰ دلار کاهش یافته است. البته این اقدام در یک پروسه چند ساله صورت گرفته و نمی‌توان انتظار داشت که این عدد با فوریت کاهش یابد اما باید به خاطر داشت که فرآیند بومی‌سازی، روندی مستمر و ادامه‌دار است.

البته صندوق پژوهش و فناوری برای کمک به فرآیند بومی‌سازی فولاد با سهامداری شرکت‌های بزرگ فولادی در حال شکل‌گیری است که می‌تواند نیازهای مالی تامین‌کنندگان به خصوص شرکت‌های دانش‌بنیان را فراهم سازد؛ چراکه این شرکت‌ها نیازمند حمایت مالی و ضمانتی هستند. از سوی دیگر باید توجه داشت که صنعت فولاد در بخش‌های مختلف پیشتاز است و مجموعه شرکت‌هایی که در اتوماسیون صنعتی و «آی‌تی» به شرکت‌های فولادی سرویس می‌دهند از پیشرفته‌ترین و پیشروترین شرکت‌های صنعت دیجیتال کشور هستند.

خوشبختانه نگرانی بابت تحول دیجیتال در صنعت فولاد نیز نداریم. در قیاس این موضوع با رقبای خارج از کشور، شاید فاصله زیادی با آنها داریم، اما باید توان خود را نسبت به سطح دیجیتال در داخل کشور ارزیابی کنیم و به نظر می‌رسد در این حوزه از سطح عمومی و داخلی عقب نیستیم. هرچند که طبیعتا نسبت به سطح بین‌المللی کاستی‌هایی وجود دارد اما صنعت فولاد با این بضاعت فعلی خود قطعا می‌تواند نیازهای خود را تامین و کاستی‌ها را جبران کند.

منبع: ماهنامه تحلیلی کارخانه

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 3 =