به گزارش خبرنگار ایراسین، سازمان لیگ فدراسیون فوتبال ایران در فصل جاری برای کنترل وضعیت بازار نقل و انتقالات دست به ابتکاری جدید زده و قانون سقف بودجه را در دستور کار قرار داده است؛ بر این اساس یک باشگاه لیگ برتری حداکثر می‌تواند سقف بودجه ۳۲۵ میلیارد تومانی به خود اختصاص دهد که مجوز این رقم نیز با در نظر گرفتن آپشن‌های خاصی صادر می‌شود.

در اصل سقف بودجه تعیین شده ۲۵۰ میلیارد تومان می‌باشد و این یعنی اگر باشگاهی بخواهد چنین سقفی را برای فعالیت‌های نقل و انتقالاتی خود در نظر بگیرد و بالانس تیمی را نیز رعایت کند، باید برای هر بازیکن تیمش قراردادی در حدود مبلغ ۱۰ میلیارد تومان منعقد کند.

سوال مهم این است که آیا بازیکنان ملی‌پوش، ستاره و تراز اول فوتبال ایران حاضر هستند با چنین مبالغی با تیم‌های خود قرارداد ببندند؟ با نگاهی به قراردادهای منعقد شده در فصل گذشته به راحتی می‌توان گفت جواب این سوال منفی است.

بگذارید کمی به عقب‌تر بازگردیم؛ حدود ۱۳ سال پیش بود که سازمان لیگ قانون سقف قرارداد را برای کنترل قرارداد بازیکنان تصویب کرد. بر اساس این قانون بالاترین مبلغی که یک بازیکن فوتبال به شرط داشتن فاکتورهای لازم می‌توانست از باشگاهش برای یک فصل دریافت کند، ۳۵۰ میلیون تومان بود.

با گذشت مدت زمان کوتاهی از تصویب این قانون، شاهد بودیم که سقف قرارداد به کف قرارداد تبدیل شد و نه تنها ستاره‌های فوتبال ایران به امضای قرارداد با چنین سقفی تن ندادند، بلکه بازیکنان متوسط و سطح پایین‌تر فوتبال ایران نیز که بیش از آن دریافتی بسیار کمتری داشتند، مبلغ ۳۵۰ میلیون تومان را مبنا قرار داده و حاضر به امضای قرارداد با مبلغی کمتر از این عدد نبودند.

باشگاه‌ها نیز برای دور زدن قانون سقف قرارداد راه‌های متنوعی را برگزیدند؛ برای مثال یکی از تیم‌های پرطرفدار پایتخت در کنار مبلغ پایه‌ای که در قرارداد ثبت می‌شد به بازیکنان خود «پورشه‌های گمرکی» هدیه می‌داد.

حالا به نظر می‌رسد قانون سقف بودجه نیز به سرنوشت قانون سقف قرارداد تبدیل شود و به جای کنترل وضعیت آشفته قیمت‌ها در بازار نقل و انتقالات ایران، شاهد جهش و افزایش چند برابری مبالغ قراردادها باشیم.