کاوه زرگران در این زمینه به ایراسین گفت: رصد صنعت و بازار نشان می دهد کشور تقریبا ۹ میلیون تن گندم خبازی و بیش از ۳ میلیون تن گندم صنف و صنعت نیاز دارد و بعضا میزان صادرات محصولات جانبی یا حتی خود آرد را هم دربر دارد.

وی در ادامه افزود: این درحالی است که باتوجه به هشت میلیون تن گندمی که بازرگانی دولتی از کشاورزان ایرانی خریداری کرده، می توان پیش بینی کرد که کشور نه تنها برای جبران ذخایر استراتژیک بلکه برای پاسخ به تقاضای داخل هم به واردات بیش از سه میلیون تن گندم نیاز دارد.

عضو هیات نمایندگان اتاق تهران درباره این میزان واردات نیز تاکید کرد: نکته مهم در این بین، عدم انحصار واردات گندم از سوی دولت است. دولت نباید  اجازه دهد  واردات گندم تنها در اختیار یک شرکت دولتی قرار بگیرد. بهتر است دولت اجازه دهد مثل روال گذشته گندم با کیفیت معمول و با قیمت مناسب توسط بخش خصوصی هم وارد شود.

وی در این زمینه اظهار کرد: انحصار واردات گندم می‌تواند مشکلاتی را به صنایع مختلف تحمیل کند تاجایی که حتی ارزش افزوده تولید و صادرات محصولات جانبی گندمی را هم تحت تاثیر قرار خواهد، بنابراین اگر اجازه دهیم صنایع به اندازه نیاز خود واردات گندم داشته باشند علاوه براینکه هزینه‌های دولتی را کاهش می‌دهد، پتانسیل‌های بالایی برای اقتصاد ایران ایجاد خواهد کرد.

زرگران با اشاره به بازارهای صادراتی برای گندم ایران به خبرنگار ما گفت: با درنظر گرفتن نیازهای اطراف ایران و پتانسیل‌های تولیدی که در ایران وجود دارد جای تردید نیز مرزهای مشترک و دسترسی ساده ایران به این بازارها را نباید نادیده گرفت و به نوعی روزی آنها را به واردات گندم از سوی یک نهاد خاص منوط کرد.

وی تاکید کرد: عراق یکی از بزرگترین واردکنندگان آرد در جهان است. این کشور به عنوان بزرگترین بازار صادراتی آرد دنیا شناخته می شود و در عمل، عراق و افغانستان مقام های اول و دوم را در واردات آرد جهان به خود اختصاص می دهند. متاسفانه بخش عمده ای از بازار عراق در اختیار ترکیه قرار دارد.

به گفته عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران سهم ترکیه از بازار آرد عراق بیش از ۹۰ درصد است. ترکیه برای توسعه صادرات آرد خود به عراق از گندم روسیه استفاده می کند، آن را در خاک خود آسیاب کرده و به همسایه جنوبی اش صادر می کند. ایران هم شرایط ژئوپولیتیکی مشابه ایران دارد اما ایران در افزایش سهم خود در بازار عراق ناکام است، به سیاست گذاری های اشتباه در کشور باز می گردد.

 وی در پایان تاکید کرد: در صنایع غذایی یکی از امتیازات بالایی را در اختیار داریم که تصمیم‌گیری‌های مسئولان می‌تواند مواردی را در این زمینه ایجاد کند بنابراین واقعیت را بپذیریم و قبول کنیم که گندم صنعتی شرایطی کاملا متفاوت از خبازی است و نباید این گندم درگیر بروکراسی اداری شود که صنایع مختلفی را به چالش خواهد کشید.