به گزارش خبرنگار ایراسین، ترور فرانسیس، ستاره ناتینگهام فارست و اسطوره تیم ملی انگلیس، در سن ۶۹ سالگی در اثر سکته قلبی در خانهاش در ماربیا درگذشت. این اسطوره اولین بازیکن یک میلیون پوندی انگلستان بود و در کمک به فارست برای قهرمانی جام اروپا در سال ۱۹۷۹ نقش اساسی داشت.
اما در حالی که این مهاجم تقریباً ۳۰۰ گل در دوران حرفهای خود به ثمر رساند که نزدیک به ربع قرن طول کشید، همیشه به خاطر هزینهای که ناتینگهام فارست برایان کلاف برای انتقال او از بیرمنگام در فوریه ۱۹۷۹ پرداخت کرد، در خاطر خواهد ماند. مبلغ ۱.۱۵ میلیون پوند بیش از دو برابر رکورد قبلی بریتانیا بود.
این فوتبالیست قبل از پیوستن به بیرمنگامسیتی، حرفه خود را به عنوان یک دانشآموز برای پلیموث آغاز کرد. در سال ۱۹۷۰ اولین بازی خود را در ۱۶ سالگی انجام داد و مجموعا در ۲۸۰ بازی، ۱۱۹ گل به ثمر رساند.
فرانسیس اولین فوتبالیست بریتانیایی بود که در سال ۱۹۷۹ با انتقال از بیرمنگام به فارست مبلغ ۱ میلیون پوند دریافت کرد. فارست بعد از فوت او در رسانههای اجتماعی نوشت: «ناتینگهام فارست از درگذشت ترور فرانسیس، برنده دو دوره جام اروپا، عمیقاً متأسف است. او یک اسطوره واقعی فارست بود که هرگز فراموش نخواهد شد.»
او در سال ۱۹۸۰ با مبلغ ۱.۲ میلیون پوند به منچسترسیتی پیوست و در اولین بازی خود دو گل مقابل استوک سیتی به ثمر رساند اما اغلب به دلیل مصدومیت مجبور به نیمکتنشینی شد.
با این وجود، فرانسیس به تیم انگلیس برای جامجهانی ۱۹۸۲ دعوت شد و در اولین مرحله گروهی دو گل زد. این تیم در رابطه با خبر درگذشت او بیانیهای صادر کرد: «ما از خبر فوت ترور فرانسیس در سن ۶۹ سالگی به شدت متأسفیم. او برای سهشیرها ۵۲ بازی ملی انجام داد و ۱۲ گل، از جمله دو گل در جام جهانی ۱۹۸۲، بین سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۸۶ به ثمر رساند. قلب ما با خانواده، دوستان و باشگاههای سابق او است.»
فرانسیس بعداً به ایتالیا رفت و در تیمهای سامپدوریا و بعداً آتالانتا حضور یافت و سپس به انگلستان بازگشت و برای رنجرز بازی کرد. این مهاجم در سال ۱۹۸۸ بازیکن-مربی QPR شد اما پس از یک سال هدایت این تیم را ترک کرد تا داون هاو جایگزین او شود. او سپس جانشین ران اتکینسون در شفیلد ونزدی شد و در سال ۱۹۹۴ پس از آخرین نقش مربیگری در کریستال پالاس، کفشهایش را برای همیشه آویزان کرد.
فرانسیس بعدها اغلب اعتراف میکرد که اینکه در درجه اول او را به خاطر آن مبلغ هفت رقمی به یاد بیاورند هم باعث افتخار و هم ناامیدی است.
ارسال نظر