به گزارش خبرنگار ایراسین، اولین تیم فوتبال جهان که با پیراهن‌های شماره‌دار وارد زمین مسابقه شد تیم آمریکایی «وسپربویکس» بود که در تاریخ ۳۰ مارس ۱۹۲۴ در بازی مقابل «فال‌ریور» که در آن با نتیجه ۴-۲ باخت، از پیراهن شماره‌دار استفاده کرده و تاریخ‌سازی کرده بود.
اما در فوتبال اروپا دو باشگاه انگلیسی پیشرو بودند. در تاریخ ۲۵ آگوست سال ۱۹۲۸ تیم آرسنال در اولین بازی فصل در ورزشگاه شفیلدونزدی با پیراهن شماره‌دار وارد زمین شد. تیم چلسی هم همان روز (البته در دسته دوم) با پیراهن شماره‌دار وارد زمین اسمفوردبریج شد و مقابل سوانسی‌تاون بازی کرد. آرسنال ۳-۲ باخت و چلسی ۴-۰ برد اما اتفاق خبرساز آن روز شماره‌های روی پیراهن‌های آرسنال و چلسی بود که با موقعیت بازیکنان در زمین مسابقه مطابقت داشت.
نشریه‌ها از این اتفاق حمایت کردند و معتقد بودند که شماره پیراهن‌ها به تماشاگران کمک می‌کند تا بازیکنان را به درستی تشخیص بدهند.
هواداران آرسنالی معتقدند که سرمربی وقت آنها «هربرت چاپمن» اولین کسی بود که ایده استفاده از پیراهن‌های شماره‌دار را داده بود. اما واقعیت چیز دیگری است. این ایده از یک مسابقه نمایشی که یک سال قبل برگزار شده بود نشئت گرفت. تیم چلسی یک سال قبل به طور آزمایشی از پیراهن شماره‌دار استفاده کرده بود و مربی وقت آنها «دیوید کالدرهد» گفت: «ما از این ایده استفاده کردیم تا به هواداران در شناسایی بازیکنان جوان‌تر و ناشناخته کمک کنیم.»
بازیکنان در برنامه بازی‌ها شماره داشتند و بر اساس موقعیت هر بازیکن در زمین به بازیکنان از ۱ تا ۱۱ شماره داده می‌شد. تماشاگران قبل از مسابقه با نگاه کردن به برنامه بازی می‌توانستند با توجه به موقعیت بازیکن در زمین او را شناسایی کنند.
سرمربی وقت تاتنهام «بیلی مینتر» از این ایده خوشش نیامد و گفت: «چرا باید بازیکنان مانند سوارکاران شماره داشته باشند؟ هواداران با نگاه کردن به برنامه بازی‌ها بازیکنان را تشخیص می‌دهند، و شماره‌گذاری پیراهن‌ها کاری غیرضروری است.»
چاپمن اما از کسانی بود که از این ایده حمایت کرد و آن را مفید دانست. بنابراین تصمیم آرسنال و چلسی برای پوشیدن پیراهن‌های شماره‌دار از بازی سال قبل چلسی نشات گرفته بود. پنج سال طول کشید تا اتحادیه فوتبال پیراهن‌های شماره‌دار را به رسمیت بشناسد. بازی اورتون و منچسترسیتی در فینال جام حذفی ۱۹۳۳ اولین مسابقه‌ای بود که هر دو تیم پیراهن‌های شماره‌دار به تن داشتند. شماره ۱ تا ۱۱ متعلق به تیم اورتون بود، و سیتی شماره ۱۲ تا ۲۲ را پوشیده بود.
در دهه ۹۰ اتحادیه فوتبال تصمیم گرفت که هر بازیکن در طول فصل یک شماره معین داشته باشد و شماره آنها در هر بازی بسته به موقعیتشان در زمین تغییر نکند. اولین مسابقه‌ای که بازیکنان با شماره معین در برابر هم قرار گرفتند، فینال جام لیگ ۱۹۹۳ بود که آرسنال و شفیلد ونزدی در آن بازی می‌کردند.
ارسال نظر