پایگاه خبری تحلیلی ایراسین: آلودگی هوا در سطح محلی، منطقه‌ای، ملی و بین المللی آثار مخربی را بر سلامت عمومی شهروندان و محیط زیست بر جای می‌گذارد، این پدیده طی یک دهه اخیر به ویژه در ایران چهره جدی‌تری از خود نشان داده و افراد زیادی را تحت تاثیر قرار داده است.

در این بین به درست یا غلط در گذشته اقداماتی صورت گرفته که حاصل آن شرایط امروز آلاینده‌های جوی به ویژه در کلانشهرهای کشور است، اما آنچه امروز کمتر به آن توجه شده، مسئولیت اجتماعی دولت در برابر آلودگی هوا است، اقدامی که هر چه با تاخیر انجام شود ضرر بیشتری را به همراه خواهد داشت.

باید توجه داشت که آلودگی هوا در دراز مدت منجر به افزایش بیماری‌های ریوی، قلبی عروقی و در نهایت سرطان شهروندان، مرگ حیوانات و آسیب به پوشش گیاهی می‌شود از سویی نیز شدت آلاینده‌ها به حدی است که به عنوان تهدیدی جدی برای بناهای تاریخی به حساب می‌آید و کارشناسان میراث فرهنگی در این زمینه بارها و بارها ابراز نگرانی کرده‌اند.

در این راستا باید یادآور شویم که یکی از مسئولیت‌های مدنی دولت در برابر آلودگی هوا جبران خسارت برای آسیب دیدگان ناشی از این پدیده است، برای این امر نیز دولت همواره مبالغی را تحت عنوان عوارض ناشی از آلودگی هوا از صنایع و همچنین خودروها دریافت می‌کند اما هیچ‌گاه در خصوص محل هزینه‌کرد این مبالغ شفاف سازی نشده و علی رغم پیگیری‌های رسانه‌ها این موضوع اعلام نشده است.

از این رو بهتر است دولت در خصوص تجهیز بیمارستان‌ها، تخصیص کمک هزینه‌های درمانی به بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا، تامین هزینه‌های کمک معیشتی برای افرادی که در دوران تشدید آلاینده‌ها کسب و کارشان تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ... بسته‌های حمایتی را تعریف کند و آن را در قانون بودجه اعمال کند. همچنین دولت باید برای مرمت آثار باستانی که از آلاینده‌ها آسیب دیدند اعتباراتی را پیش بینی و تخصیص دهد.

از سوی دیگر نیز باید توجه داشت تاکسی‌ها و اتوبوس‌های فرسوده در شهرها یکی از اصلی‌ترین منابع آلایندگی به شمار می‌روند و این در حالی است که دولت به گفته مسئولان مدیریت شهری، سال‌هاست که بودجه قطره چکانی برای بروزرسانی این تجهیزات تخصیص می‌دهد و کمتر در این زمینه ورود جدی داشته است.

آنچه برآورد می‌شود این است که در روزهای آلوده همواره نوک پیکان انتقادات به سمت صنایع گرفته می‌شود و این در حالی است که بسیاری از صنایع و به ویژه صنایع بزرگ از جمله فولادمبارکه در اصفهان بر اساس اعلام سازمان حفاظت محیط زیست به آنالایزرهای آنلاین تجهیز شده و کارشناسان محیط زیست به صورت آنلاین و لحظه‌ای میزان آلاینده‌های این صنایع را رصد می‌کنند، از سوی دیگر نیز باید توجه داشت که این صنایع در حوزه توسعه فضای سبز، کاهش آلاینده‌های زیست محیطی، کمک به تامین آب برای شهرها، کاهش آلاینده‌های ناشی از ساماندهی پساب‌های شهری و ... همکاری ویژه داشته‌اند و این در حالی که شهرداری‌ها نه تنها در حوزه توسعه فضای سبز پیشرفتی نداشته‌اند، بلکه شاهد عقب‌گرد جدی در این عرصه هستیم.

پرداخت عوارض ناشی از آلایندگی‌ها نیز دیگر حمایت صنایع برای کاهش آلاینده‌های زیست محیطی است که از سوی صنایع محقق شده است و همچنین باید توجه داشت که برای مثال در کلانشهر اصفهان سهم آلودگی صنایع کمتر از ۳۰ درصد برآورد شده و در این بین بر اساس آخرین پژوهش‌های صورت گرفته توسط دانشگاه اصفهان سهم صنعتی مانند شرکت فولاد مبارکه در ایجاد گرد و غبار و آلاینده‌های کمتر از ۱۰ppm به کمتر از ۲ درصد می‌رسد.

با این اوصاف دولت باید ورود جدی‌تری به کاهش آلاینده‌های جوی و برنامه ریزی درست برای آن در طول سال داشته باشد و تنها به تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها در فصل تحصیل بسنده نکند چرا که طی دو سال اخیر شاهد تشدید آلاینده‌ها در روزهای گرم سال نیز هستیم و ادامه این شرایط کلانشهرها را عاری از سکنه خواهد کرد.