به گزارش خبرنگار ایراسین، هفته جاری اتفاقی تلخ در دنیای فوتبال رقم خورد. فرانتس بکن‌باوئر افسانه‌ای درگذشت. قیصر فوتبال آلمان که به گفته باشگاه بایرن مونیخ اگر نبود بایرن و فوتبال آلمان بسیار متفاوت میشد، در ۷۸ سالگی در سالزبورگ چشم از جهان فرو بست.

او در جام‌جهانی ۱۹۷۴ به عنوان کاپیتان و در جام‌جهانی ۱۹۹۰ به‌عنوان سرمربی قهرمان شد.در ۱۰۳ بازی با پیراهن آلمان ۱۴ گل به ثمر رساند. ۷۵۴ مرتبه در فوتبال حرفه‌ای به میدان رفت که ۵۸۴ مرتبه آن با پیراهن است. او ۵ قهرمانی در بوندس‌لیگای آلمان، ۴ قهرمانی در جام‌حذفی آلمان، ۳ قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا، یک قهرمانی در جام‌درجام اروپا و یک قهرمانی در جام بین‌قاره‌ای را همراه بایرن در کارنامه دارد. ۳ بار هم با نیویورک کاسموس قهرمان لیگ فوتبال آمریکای شمالی شد. حسن‌ختام افتخارات بکن‌باوئر به‌عنوان بازیکن قهرمانی همراه هامبورگ در بوندس‌لیگا بود. قیصر با تیم ملی آلمان در جام‌جهانی ۱۹۶۶ به مقام نایب‌قهرمانی رسید، در جام‌جهانی ۱۹۷۰ سوم شد، در جام‌جهانی ۱۹۷۴ جام قهرمانی را بالای سر برد. او همچنین سابقه قهرمانی در یورو ۱۹۷۲ را داشت و در سال ۱۹۷۶ هم با آلمان‌غربی نایب‌قهرمان شد. بکن‌باوئر مربی موفقی هم بود و با آلمان‌غربی به قهرمانی جام‌جهانی ۱۹۹۰ رسید و با مارسی قهرمان لیگ ۱ فرانسه شد. همچنین بایرن‌مونیخ را یک بار قهرمان بوندس‌لیگای آلمان کرد و یک قهرمانی در جام یوفا را به دست آورد. بکن‌باوئر موفق شد توپ‌طلا را در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ کسب کند.

او ذاتاً رهبر بود. به طور منظم در ترکیب اصلی حاضر می‌شد، در تیم ملی می‌درخشید و قهرمان جهان شد. او حتی در طراحی لاین اول لباس‌های تمرینی آدیداس مستقیماً دست داشت و رابطه او با این کمپانی ورزشی دهه‌ها ادامه داشت. بکن‌باوئر پس از آویختن کفش‌هایش جام‌هایی با المپیک‌مارسی، بایرن‌مونیح و آلمان غربی به عنوان مربی به‌دست آورد و بعد رئیس باشگاه بایرن‌مونیخ شد و پیشنهاد موفقیت‌آمیز میزبانی جام‌جهانی ۲۰۰۶ را معماری کرد. میراث او به دلیل دخالت ادعایی در فرار مالیاتی و رشوه برای آرای سال ۲۰۰۶ تا حدودی در معرض خطر قرار گرفت، اما فرانتس همیشه بر بی‌گناهی خود تاکید کرد.

یکی از ماندگارترین میراث بکن‌باوئر در فوتبال، پیشگامی‌اش در رویکردی جدید برای دفاع در نقش «لیبرو» بود. در حالی که دیگران از دفاع سبک «کاتاناچیو» اینتر در دهه ۱۹۶۰ تقلید می‌کردند، هیچ‌یک به اندازه مردی که از دفاع مالک توپ می‌شد و به جلو حرکت می‌کرد، رؤیایی نبودند. عنوان «قیصر» کاملاً برای سبک و شخصیت فرانتس مناسب بود.

قیصر آلمانی به همراه دیدیه دشان فرانسوی و ماریو زاگالوی برزیلی تنها کسانی هستند که موفق شدند جام جهانی فوتبال را هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی بالای سر ببرند.

باشگاه بایرن‌مونیخ بعد از درگذشت بکن‌باوئر بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن آمده است: «دنیای بایرن تغییر کرد و به طور ناگهانی تاریک‌تر و ساکت‌تر شده است. قهرمانان آلمان به دلیل درگذشت فرانتس بکن‌باوئر، قیصر بی‌نظیر، که بدون او بایرن هرگز به باشگاه امروزی تبدیل نمی‌شد، سوگوار هستند. بکن‌باوئر یکشنبه در سن ۷۸ سالگی در کنار خانواده‌اش در سالزبورگ درگذشت. بایرن در کنار خانواده، دوستان و همراهانش، بالاتر از همه همسرش هایدی و فرزندانش توماس، مایکل، جوئل ماکسیمیلیان و فرانچسکا آنتونی در سوگ ایستاده است.»