به گزارش ایراسین به نقل از ایلنا، عیدی دیگر عیدی نیست، دستمزد دیگر دستمزد نیست، حقوق ماهانه هم دیگر به معنای حقوقی که یک ماهِ کامل با آن زندگی کنی نیست، نهایت یک هفته دوام می‌آورد.

فاصله‌ی مؤلفه‌های مزدی تا «تحقق عدالت» بسیار است؛ وقتی سبد هزینه‌های زندگی در تهران و کلانشهرها بر اساس آخرین محاسبات دقیق مبتنی بر داده‌های مرکز آمار ایران به ۲۸ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان رسیده، بیش از ۶۰ درصد بازنشستگان تأمین اجتماعی کشور با حقوقی زیر ۹ یا حتی ۸ میلیون تومان زندگی می‌کنند؛ حقوقی که دیگر به راستی حقوق ماهانه نیست و خرج زندگی در یک هفته است.

حالا در روزهای پایانی سال، نه چشم‌انداز دستمزد سال آینده روشن است و نه قرار است شب عید، مرهمی بر زخم عمیق معیشت مزدبگیران شاغل و بازنشسته بگذارند؛ دولت برای دومین بار، افزایش حقوق لایحه بودجه را کمتر از نرخ تورم رسمی اعلام کرده است؛ تورم در دی ماه بیش از ۴۳ درصد است اما افزایش حقوق کارکنان شاغل و بازنشسته در لایحه بودجه فقط ۲۰ درصد تصویب شده است.

و باز هم دولت در مصوبه‌ی هیأت وزیران، رقم عیدی را بسیار ناچیز در نظر گرفته است؛ در روزهای گذشته، سید صولت مرتضوی وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی در حاشیه جلسه هیأت دولت گفت: «عیدی بازنشستگان برای هر نفر معادل ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان، همسر ۷۰۰ و هر فرزند ۳۰۰ هزار تومان است و اوایل اسفند پرداخت می‌شود».

وی افزود: این مساله در قانون مشخص شده است و امیدواریم تا پایان سال ان‌شاالله پرداخت شود. به هر حال عیدی است دیگر. به فضل الهی در اسفند ماه پرداخت می‌شود.

با این حساب، در بهترین حالت یک بازنشسته با در نظر گرفتن حق همسر و به فرض اینکه یک فرزند در خانه داشته باشد (زیر ۱۸ سال و مجرد)، ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان عیدی خواهد گرفت! غالب بازنشستگان باید با همان عیدی ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی یا ۳ میلیون تومانی بسازند!

و مساله اینجاست که هرچند عیدی بازنشستگان تأمین اجتماعی نیاز به تأیید نهاییِ مدیرعامل این سازمان دارد اما به روال هرساله، هرچه دولت برای بازنشستگان خود رقم عیدی تعیین کند، بی کم و کاست و بدون تغییر برای بازنشستگان کارگری نیز مصوب و پرداخت خواهد شد.

آیا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در این زمانه واقعاً «عیدی» است؟