به گزارش خبرنگار ایراسین، یورگن کلینزمن، اسطوره آلمانی و فاتح یورو و جام جهانی، یادداشتی جالب توجه در مورد جود بلینگام و جمال موسیالا نوشته که با هم می‌خوانیم:

جود بلینگام و جمال موسیالا استعدادهای برجسته جهانی هستند. تمام دنیای فوتبال این دو نفر را در این تورنمنت بزرگ تماشا می‌کنند و از خود می‌پرسند که آیا آنها می‌توانند سطح بالای خود را حفظ کنند و در نهایت به جایگاه کریستیانو رونالدو و لیونل مسی برسند؟

هر دوی آنها واقعاً خوب هستند و شروع خوبشان در یورو این موضوع را ثابت می‌کند، با اینکه موسیالا ۲۱ ساله است و بلینگام فقط ۲۰ سال دارد. این دو دوست با هم در رده‌های سنی انگلیس تا زیر ۲۱ سال بازی می‌کردند، اما خوشبختانه (برای ما آلمانی‌ها) موسیالا که در آلمان به دنیا آمد و بیشتر دوران کودکی خود را در انگلیس گذراند تصمیم گرفت برای ما بازی کند. وقتی بازیکنی مانند او شما را انتخاب می‌کند مثل این است که در لاتاری برنده شده باشید.

اما حریص نباشید، شما (انگلیسی‌ها) بلینگام را دارید و او استثنایی است. آن گلی که او در روز یکشنبه به صربستان زد باعث حیرت من شد. بلینگام از نظر بدنی بسیار قوی است. هنگام به ثمر رساندن آن گل جلو رفت و گفت: حتی اگر سرمان به هم بخورد و صدمه ببینم، برایم مهم نیست. او با تمام قدرت پیش رفت، چه شجاعت و اعتماد به نفسی دارد. این‌طور نشان می‌داد که: من به حضور فیزیکی خودم ایمان دارم و برایم مهم نیست که مقابل یک مدافع میانی بزرگ قرار بگیرم و آرنجش به صورتم بخورد. او فقط گفت: این توپ من است و گل خواهم زد.

این ذهنیت واقعاً بسیار مهم است زیرا به هم‌تیمی‌های شما هم سرایت می‌کند. آنها هم به خود می‌گویند: او وارد صحنه‌ای شد که می‌توانست آسیب ببیند، اگر شانس ۵۰-۵۰ وجود داشته باشد، من هم می‌خواهم شانسم را امتحان کنم و توپ را بزنم.

داشتن استعداد استثنایی و بدنی عالی غیرمعمول است، اما جود هر دو را دارد. اغلب اوقات یک بازیکن فوق‌العاده با استعداد در تیم دارید و به عنوان هم‌تیمی باید از او محافظت کنید زیرا آنها از نظر بدنی قوی نیستند. اما جود اگر با شماره ۶ سرسخت یا هر کس دیگری درگیر شود نیازی به عقب‌نشینی ندارد. او بسیار کامل است.

فیزیک بدنی بلینگام بزرگ‌تر از موسیالا ستاره بایرن مونیخ است که سبک‌تر و کمی متفاوت است. هر دوی آنها می‌توانند باعث شوند که تیم‌های حریف قبل از شروع بازی در ذهن خود شکست بخورند. بلینگام و موسیالا هر دو می‌توانند گل بزنند، پاس گل بدهند پنالتی بگیرند و از هیچ، چیزی خلق کنند. آنها برای تیم برتری ذهنی ایجاد می‌کنند. حریف در زمان گرم کردن به این بازیکنان نگاه می‌کند و واقعاً می‌ترسد، از تلاش برای مهار کردن آنها صحبت می‌کنند، اما آیا واقعاً می‌توانند این کار را برای ۹۰ دقیقه انجام دهند؟

رشد جود از زمان انتقال به رئال مادرید از بوروسیا دورتموند در تابستان گذشته استثنایی بوده است، زیرا هم‌تیمی‌هایش متوجه شدند که او چقدر در مقابل دروازه آرام است. آنها می‌دانند که اگر او را در موقعیت گلزنی قرار دهند، احتمال گلزنی او زیاد است. بازیکنان رئال کلاس، تکنیک و بینش لازم را دارند تا او را در آن موقعیت‌ها قرار دهند.

اما رفتن او به آنجا و آزادانه بازی کردن و لذت بردن واقعاً شگفت‌انگیز است، برای چنین بازیکن جوانی، در باشگاهی به این بزرگی و در کشوری که هنوز به زبانش مسلط نیست. او این اعتماد به نفس را به تیم ملی انگلیس برده و آنها نیز کیفیت لازم برای استفاده از او را دارند. برای موسیالا نیز همینطور است. من در مونیخ بودم و برد ۵-۱ آلمان مقابل اسکاتلند را تماشا کردم. آن شب واقعاً احساس کردم تیم آلمان دوباره با ملت ارتباط برقرار کرده است. خیلی مهم بود که آنها مسابقات را خیلی خوب شروع کنند. هواداران اسکاتلندی سر و صدای زیادی به پا کردند، اما بعد از اینکه بازی ۲-۰ شد آنها ساکت شدند و فقط صدای آلمانی‌ها شنیده می‌شد.

چهارشنبه آلمان با مجارستان بازی می‌کند که خطرناک هستند، همیشه ما را به دردسر می‌اندازند … و انگلیس نیز. آنها غیرقابل پیش‌بینی، فیزیکی و در ضد حمله خوب هستند. اما بعد از چنین عملکرد و نتیجه فوق‌العاده‌ای مقابل اسکاتلند به آلمان اطمینان بیشتری دارم. من عاشق تماشای موسیالا و فلوریان ویرتس بودم که واقعاً از حمله لذت می‌بردند و گلزنی کردند. آنها در این سن (ویرتس نیز ۲۱ سال دارد) می‌توانند بدون اینکه ذهن‌شان پر از تاکتیک یا فشار باشد بازی کنند.

اینکه موسیالا آلمان را به جای انگلیس انتخاب کرد بسیار مهم بود. تعداد زیادی از بازیکنان جوان تابعیت دوگانه دارند و استخدام آنها بخش مهمی از مدیریت بین‌المللی جامعه است. در طول شش سالی که سرمربی آمریکا بودم، با مکزیکی‌ها برای خیلی از بچه‌هایی که می‌توانستند برای هر دو کشور بازی کنند جنگیدیم. پسر خودم جاناتان دروازه‌بان است و تا سطح زیر ۲۳ سال برای ایالات متحده بازی کرد. این بچه‌ها اغلب تمایل بیشتری به کشوری دارند که زمان بیشتری را در آن سپری کرده‌اند. پسرم بیشتر احساس می‌کند کالیفرنیایی است تا آلمانی، اما او به تازگی به چزنا در ایتالیا نقل مکان کرده و چه کسی می‌داند، شاید یک روز آلمان به دنبال او بیاید.

موسیالا ممکن است روزی به لیگ برتر برود و شاید در آن زمان بیشتر احساس انگلیسی بودن کند، اما ما اکنون او را در آلمان قفل کرده‌ایم! من می‌خواهم ببینم که بلینگام و موسیالا همچنان اثر خود را بر این مسابقات می‌گذارند. چنین تورنمنت‌هایی همیشه برگزار نمی‌شوند و در این زمان است که می‌توانید تاریخ‌سازی کنید.

من هر دو را تحسین می‌کنم که متواضع مانده‌اند و وقتی این همه مورد توجه هستند خودشان را وقف فوتبال کردند. این کار در عصر رسانه‌های اجتماعی واقعاً آسان نیست. هم انگلیس و هم آلمان قدرت‌های بزرگی در فوتبال هستند و جاه‌طلبی یکسانی در قهرمانی در مسابقات دارند، و شاید بتوانیم در فینال همدیگر را ببینیم.