به گزارش ایراسین، تولید انواع ورق فولادی در کشور توسط تولیدکنندگان بزرگی همچون گروه فولاد مبارکه و دیگر تولید کنندگان این نوع محصول طی سال‌های اخیر با پیگیری جدی‌تری دنبال شده و نتایج خوبی را نیز به همراه داشته، به گونه‌ای که به گفته مدیر فروش داخلی شرکت فولاد مبارکه طی چند سال اخیر داخلی سازی بخش زیادی از ورق‌های مورد مصرف در صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی انجام شده است.

وی گفت: این دستاورد حاصل فعالیت تیم‌های مشترک بین فولادسازان، قطعه‌سازان و خودروسازان بود. ورق‌هایی که قبلاً وارداتی بود، شناسایی شدند، برای طراحی و تولید آنها در فولاد مبارکه برنامه‌ریزی شد و امروز بخش زیادی از این ورق‌ها توسط گروه فولاد مبارکه طراحی و تولید شده و کشور بی نیاز از واردات این ورق‌ها است.

این در حالی است که بر اساس آمار اعلام شده وزرات صمت تراز تجاری غیرنفتی کشور در پایان سال ۱۴۰۲ به منفی ۱۶.۸ میلیارد دلار رسید که بخش قابل توجهی از آن به واردات بی رویه ورق سرد و گالوانیزه بر می‌گردد.

بررسی‌ها نشان می‌دهد واحدهای تولیدی ورق گالوانیزه از جمله بخش‌هایی هستند که به دلیل واردات بی‌رویه آسیب شدید دیده‌اند. در حالی که ۶۴ درصد ظرفیت تولید ورق گالوانیزه کشور خالی است و حدود نیمی از عرضه‌های داخلی مشتری ندارد، واردات این کالا با جهش ۴۲ درصدی به ۲۸۶ هزار تن در سال ۱۴۰۲ رسید.

همچنین باید توجه داشت از ۴.۵۷ میلیون تن ظرفیت نصب‌شده تولید ورق گالوانیزه در کشور، تنها ۱.۶۲۸ میلیون تن تولید واقعی بوده و بیش از ۶۴ درصد ظرفیت تولید خالی مانده است.

هفته گذشته نیز دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در نامه‌ای به معاون معادن و فرآوری مواد وزارت صنعت، معدن و تجارت خواستار محدودسازی واردات ورق سرد و گالوانیزه و تغییر در نحوه تعیین سهمیه مواد اولیه کارخانه‌ها تولیدکننده آن شد.

خلیفه سلطانی در نامه خود به رضا محتشمی‌پور، معاون معادن و فرآوری مواد وزارت صمت، آورده است: نسبت حجم معامله به عرضه در سه‌ماهه سال جاری برای ورق سرد به ۷۵ درصد و برای ورق گالوانیزه به ۵۵ درصد رسیده است؛ از سوی دیگر آمار واردات دو ماهه نیز حاکی از تداوم رشد واردات این ورق‌ها به کشور است، در حالی که حدود ۵۰ درصد ظرفیت تولید کارخانه‌های ورق سرد و ۷۰ درصد ظرفیت تولید کارخانه‌ها ورق پوشش‌دار خالی است.

دبیر انجمن فولاد در این نامه استدلال کرده که در چنین شرایط خطیری، اختصاص ارز برای واردات این ورق‌های فولادی که تولید داخلی مازاد بر نیاز دارد، نه‌تنها هیچ توجیهی ندارد؛ بلکه موجب تضعیف تولید داخلی و هدر رفت سرمایه‌گذاری‌ها می‌گردد.

انجمن فولاد همچنین تاکید کرد: تعیین سهمیه مواد اولیه کارخانه‌های تولیدکننده این ورق‌های فولادی بر اساس میزان فروش آنها در بورس کالا در شرایط رکودی فعلی موجب کاهش تولید کارخانه‌ها و در نتیجه پیامدهای اجتماعی و مالی متعدد برای تولیدکنندگان ورق‌های فولادی می‌گردد که بر خلاف شعار سال مبنی بر جهش تولید است.