به گزارش خبرنگار ایراسین، مهدی محمدی در آئین اختتامیه هشتمین دوره جایزه ملی مدیریت فناوری و نوآوری ایران (IRAMIT 2023) اظهار کرد: از زمان انقلاب صنعتی تاکنون ۵ موج فناورانه را تجربه کردهایم که هر چه پیش میرویم این موجها کوتاهتر میشوند در هر موج نوع نگاه به فناوری و ارزش آفرینی آنها تغییر میکند.
وی افزود: باید توجه داشت که اعتبار هر موج در بازه زمانی ارزشی ندارد و شاهد تغییر مکرر فناوری هستیم، از این رو سازمانهای پست مدرن هر روز در تقابل با پارادایم فناوری جدید هستند.
رئیس انجمن مدیریت نوآوری و فناوری ایران با اشاره به اینکه دنیای آینده دیجیتال دست آمریکا است، ادامه داد: غولهای فناوری آمریکایی هوش مصنوعی را در دست گرفته و توانایی زیادی در این زمینه دارند و این اتفاق در کمتر از سه سال افتاده است.
وی با بیان اینکه موجهای فناوری به شدت در حال تغییر و آن هم تغییرات اساسی است، گفت: ما باید در ارزیابی شرکتها این موضوع را مورد توجه قرار دهیم و بررسی کنیم به چه میزان آینده نگری در حوزه نوآوری داشتهاند.
محمدی با بیان اینکه امروز صنایعی مانند فولاد و پتروشیمی به عنوان صنایع بالغ باید به این موجها توجه داشته باشند، گفت: باید به سمت فناوریهایی برویم که نوآوریهای تخریب کننده را برای ما مدیریت کنند و باید قابلیت آینده نگری موجهای تغییرات کسب و کار را داشته باشیم.
وی اضافه کرد: از سویی نیز باید توجه داشت که دوران سازمانهایی با دربهای بسته و بزرگ که همه فناوریها را در خود جای دهد، گذشته است، بزرگترین شرکتهای دنیا برای بقای خودشان شبکه و اکوسیستم باز درست کردهاند و به این امر دست یافتهاند که بدون محیط مربوط به اقتصاد دانش بنیان در هیچ صنعتی امکان بقا در راستای دو سو توانی وجود ندارد.
رئیس انجمن مدیریت نوآوری و فناوری ایران با بیان اینکه کلان روند هوشمندسازی و به ویژه هوش مصنوعی باید مورد توجه شرکتها باشد، گفت: باید توجه داشت که در یک دهه آینده در صورت بی توجهی شکاف بزرگی بین شرکتهای مختلف ایجاد خواهد شد و از این رو عملکرد شرکتها در این زمینه از سال آینده رصد خواهند شد.
وی اضافه کرد: دیگر کلان روند برای بقای شرکتهای بزرگ توجه به پایداری و حفظ محیط زیست است، دنیا نیز به این سمت حرکت کرده و از سال ۲۰۳۰ صنایع آلاینده بازاری برای فروش محصولات خود در جهان نخواهند داشت.
محمدی تصریح کرد: بقا حاصل توان مالی و جثه نیست بلکه حاصل قدرت تطبیق پذیری و سازگاری است در این زمینه قدرت یادگیری سازمانی باید مورد توجه باشد.
ارسال نظر