به گزارش ایراسین، اختصاص بیش از نیمی از حجم بدهی‌ها به اضافه برداشت بانک‌ها از بانک مرکزی به بدبینی‌ها نسبت به عملکرد بانک‌ها افزوده است. در حال حاضر بیش از نیمی از حجم بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی مربوط به دو بانک آینده و مسکن است.

سرفصل بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی در ترازنامه بانکی همواره نشان دهنده میزان استقراض بانک‌ها از بانک مرکزی و همچنین میزان استفاده بانک‌ها از پایه پولی است. بررسی چند وقت اخیر از میزان بدهی هر بانک به بانک مرکزی نشان از رشد میزان بدهی بانک آینده به بانک مرکزی طی دو، سه سال اخیر دارد. این بانک همواره از ناحیه اضافه برداشت اقدام کرده است. به طوری که در سال ۱۴۰۲، حدود ۴۲ درصد از حجم بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی مربوط به بانک آینده است.

همچنین نکته‌ی قابل توجه بعدی رشد سهم اضافه برداشت بانک‌ها در ترکیب بدهی به بانک مرکزی طی چند سال اخیر است که خود این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. مهمترین آن می‌تواند ناشی از خلق پول بی رویه بانک‌ها بدون در نظر داشتن میزان ذخایر کافی باشد که منجر به دخالت بانک مرکزی به این صورت می‌گردد.

تلاطم نرخ بهره در اقتصاد ایران از ابتدای سال ۱۳۹۷ نشان می‌دهد. نااطمینانی در کاهش تورم اقتصاد ایران همچنان پا برجا است.

مدل EGARCH به دلیل ویژگی تقارن‌ناپذیری در نوسانات، نشان می‌دهد که شوک‌های منفی مانند بحران‌های اقتصادی، نوسانات بیشتری نسبت به شوک‌های مثبت ایجاد می‌کنند. این افزایش‌ها در سطح نوسانات، دوره‌های بروز تنش در بازار را نشان می‌دهد که در آن بازده اوراق اخزا از پیش‌بینی‌پذیری کمتری برخوردار بوده است.

در فاصله بین این افزایش‌ها، یک دوره ثبات در نتیجه ثبات سیاست‌های پولی یا بهبود شرایط اقتصادی ایجاد شده‌است. اما در ادامه حساسیت بازده اوراق قرضه به رویدادهای منفی منجر به نوسان نرخ شده است.