به گزارش ایراسین، رییس خانه معدن ایران معتقد است که باید به این کارخانه به عنوان یک تولید ملی نگاه کرد و از آن حمایت100درصدی به عمل آورد و در کنار تغییر مدیریتی روش ادامه راه این غول ماشین ساز ایرانی را تغییر داد. در این باره " ایراسین" با محمدرضا بهرامن رییس خانه معدن ایران به گفتگو پرداخته که در ادامه می خوانید:

لطفا درباره روزهای نخست راه اندازی هپکو توضیحی ارائه دهید.

هپکو زمانی فعالیت خود را آغاز کرد که برنامه توسعه صنعت و معدن کشور ترسیم شده و برنامه 5 ساله کشور در این زمینه کاملا مشهود بود و برنامه‌ریزی برای تولید ماشین آلات راهسازی و معدنی استارت آن در کشور خورده شد. در واقع این شرکت کار خود را با برند ولوو آغاز کرد و در چند مورد از تولیدات خود همچون غلتطک، گریدر و لودرهای کوچک سرآمد بود و توانست به خوبی در این راه گام بردارد. تا اینکه بعد از انقلاب شرکت هپکو به عنوان یک شرکت دولتی و مدیریت دولتی اداره می‌شد اما در چند مرحله از مسیر خود دور شد با این حال در چند مرحله موفقیت هایی داشت و بخش معدن به کمک آن رسید و دریک فاز نیز به پشتیبانی ورود ماشین آلات معدنی در کشور از هپکو به عنوان یک کارخانه و تولید ملی حمایت کرد و مجددا توانست مسیر خود را برای تولید دنبال کند.

واگذاری هپکو به سازمان توسعه ای ایمیدرو را چونه ارزیابی می کنید؟

هپکو از پتانسیلی برخوردار است که می‌تواند مسیر خود را دنیال کند و در صنعت سنگین خودنمایی کرده و ماشین آلات سنگین راهسازی و معدنی مورد نیاز کشور را تامین کند؛ در این میان نباید فراموش کرد که اگر امروز ایمیدرو به عنوان سازمان توسعه ای در کنار هپکو قرار می‌گیرد با ذهنیت و این هدف است که هپکو مسیر و هدف خود را برای ادامه راه و برنامه های خود پیدا کند، در کنار این موضوع نیز باید توجه داشت که با حضور ایمیدرو در کنار هپکو، نباید توقع داشت که این شرکت می‌تواند تمام تولیدات مورد نیاز و بروز را تولید کند؛ بلکه این موضوع را باید به این شکل دید که برند سازی را در هپکو تعریف کنیم تا در آینده بتوانیم نسبت به تولیداتی که در آینده برای هپکو داریم برنامه ریزی خاص انجام دهیم.

چه عاملی باعث شد تا هپکو از مسیر اصلی اش دور و در نهایت ضعیف شود؟

هپکو در گذشته تولید ماشین آلاتی همچون لودر و بولدوزر را بر اساس مدل‌های کوماتسو تولید میکرد  و گریدر و غلتک و.. نیز جزو دیگر ماشین آلات تولیدی این شرکت بود. اما در برهه ای از زمان این شرکت با چرخشی که در مسیر کاری خود انجام داد به سمت برندهایی رفت که تقاضا از هپکو کاهش پیدا کرد و عملا نقطه معکوس هپکو برای شرایط نامطلوب اقتصادی آغاز شد. بنابراین باید برند سازی در هپکو را  به عنوان یکی از چارچوبها و اصول در نظر بگیریم تا بتواند آن را به مسیر و نگاه اصلی که در برنامه اولیه این شرکت در تخصیص این کارخانه بوده بازگرداند. ایمیدرو در اینجا می‌تواند نقش سازنده داشته باشد. در واقع باید برنامه ریزی بلند مدت و توسعه ای برای هپکو داشته باشیم و آن را با ذهنیت برنامه های راهسازی کشور با امکاناتی که هپکو در اختیار دارد، به پیش ببریم. وجود افراد متخصص و مصرف کننده درون هپکو به عنوان اعضای سیاستگذار یکی از مسائل مهمی است که باید مدنظر قرار گیرد. زیرا با حضور مستمر و مفید، آنها مسیر و آدرس تولید را به هپکو و مدیریت هپکو خواهند داد. البته ما قبل از اینکه واگذاری به صورت رسمی انجام شود پیشنهادی را داده بودیم که اگر مدیریت هپکو خصوصی شود بهتر از مدیریت دولتی خواهد بود. البته به شرط حمایت100 درصدی از سوی ایمیدرو. زیرا این سازمان توسعه ای برای حمایت بخش معدن است و یکی از ملزومات بخش معدن تامین نیازهای آن است که نقش آن بسیار مهمی دارد. معتقدم که باید نگاه مدیریت بخش خصوصی و صنعتی را برای هپکو داشته باشیم زیرا مطمئنا شرایط بهتری را خواهیم داشت. البته نباید انتظار داشت که هپکو در اختیار دولت است محصولات از کیفیت پایین برخوردار باشد و تنها الزام برای مصرف داخل باشد، زیرا در این صورت بلایی که یر خودروسازان ما آمده به همان شکل برای هپکو رخ خواهد داد.

آیا خصوصی سازی باعث افول هپکو شد؟

خیر. بنده با این موضوع موافق نیستم. زیرا روش خصوصی سازی بسیار مهم است و خصوصی سازی هیچ وقت باعث سقوط و ضعیف هپکو نشد. بلکه نوع نگاه مدیریتی بود که منجر به ضعیف شدن هپکو گردید. چراکه اگر واگذاری به اهلیت انجام میشد، این مشکلات به وجود نمی آمد. هپکو در دوره‌های مختلف مدیریتهای خوبی داشت و به درستی اداره میشد. اما در برهه ای که سهام و مدیریت هپکو نیز در اختیار دولت بود به سمت برندهای غیرقابل قبول برای مشتریان خود رفت و خصوصی سازی نیز ادامه همان تفکر بود. در صورتی که اگر به اهالی واقعی خود واگذار شده بود، به چنین وضعیت دچار نمیشد و اکنون شرایط بهتری داشت. هپکو به عنوان تولید ملی است و باید حمایت 100درصد شود. پس لازم است که روش خود را عوض کنیم و و نه صرفا به حمایت تنها از هپکو بپردازیم. اگر در مدیریت برنامه ریزی داشته باشیم حاصل آن خروجی خوبی برای هپکو خواهد داشت.