به گزارش ایراسین، دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی تحت عنوان «واکاوی سند طرح جامع فولاد کشور از منظر فرصت‌ها و چالش‌های انقلاب صنعتی چهارم و پیشنهاد فرصت‌‏های اصلاحی و تحولی» هدف این گزارش خود را کنکاش و واکاوی سند جامع کشور از بعد فرصت‌ها و چالش‌های انقلاب صنعتی چهارم برشمرده است. به عبارت دیگر این چشم‌انداز بر انقلاب صنعتی چهارم که صنعت فولاد کشورهای پیشرفته بر آن مبتنی شده، تاکید کرده و فاصله صنعت فولاد ایران را با این انقلاب مورد بررسی قرار داده است. 
این گزارش در سه بخش به بررسی فناورانه در صنعت فولاد در سطح جهان پرداخته و در این راستا نیز پیشنهادهایی را ارائه کرده است. 
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در این گزارش عنوان می‌کند که طرح جامع فولاد کشور بین انقلاب صنعتی  دوم و سوم در سطح دنیا قرار دارد. هر چند در چشم‌انداز سال 1404 تولید 55 میلیون تن فولاد در نظر گرفته شده است اما برای رسیدن به این چشم‌انداز نیاز به ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای آن است. همچنین به این موضوع که تقاضا و عرضه در چنین چشم‌اندازی چگونه خواهد بود، توجه کافی نشده است از همین رو به نظر می‌رسد که طرح جامع فولاد استراتژی و برنامه دقیقی برای رسیدن به انقلاب صنعتی چهارم را ندارد. 
در این گزارش همچنین آمده است که تولیدکنندگان فولاد با استفاده از فناوری‌ دیجیتال، فرصت‌های بس بزرگی را برای تغییر مدل‌های اجرایی و عملیاتی خود دارند. از این‌رو با توجه به تمام تحولاتی که طی سال‌های گذشته روی داده است، دوران دیجیتالی شدن این صنعت در راه است؛ به عبارت دیگر در این صنعت از این بعد متعلق به کسانی است که در این مسیر گام بنهند. زیرا تمام کشورهای توسعه‌یافته بر اساس دیجیتالی شدن فناوری‌های خود را به پیش برده‌اند و بر این سال برنامه‌ریزی کرده‌اند. 
این گزارش تاکید دارد که بی‌توجهی به انقلاب صنعتی چهارم می‌تواند با پیامدهای نامطلوبی در صنعت فولاد همچون از دست دادن بازارهای هدف، وابستگی به کشورهای دیگر، افزایش هزینه و قیمت تمام‌شده، کاهش بهره‌وری، نداشتن ایده‌های خلاقانه و ... همراه باشد. از این‌رو با توجه به تمام عواملی که سبب پیش رفتن به سمت دیجیتالی شدن در این صنعت وجود دارد، باید زمینه بالفعل کردن آن را مهیا کرد. 
گزارش مجلس شورای اسلامی به ظرفیت‌های فولاد کشور می‌پردازد و به دانش فنی، نیروی انسانی ماهر، مراکز آموزشی و پژوهشی و آزمایشگاهی و وجود شرکت‌های دانش‌بنیان در این صنعت می‌پردازد. 
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که باید به جای هدفگذاری‏های کمّی و کوشش نهادهای حاکمیتی و بنگاه‏های تولیدی در این راستا، «فولاد دانش‏بنیان» یا «فولاد 4/0» به عنوان مفهوم محوری در بازنگری مجدد طرح جامع فولاد در نظر گرفته شود و همه طرح‏ها و برنامه‏های سیاستی و عملیاتی در راستای آن تنظیم شود.
این گزارش تاکید دارد که از این پس اگر صنعت فولاد کشور بخواهد که به اقتضائات انقلاب صنعتی چهارم نزدیک کند، تمام زیرساخت‌هایی که برای ایجاد صنعت فولاد مورد نیاز است از جمله مکان‌یابی مناسب، تامین برق، گاز و آب و مسائل محیط زیست باید مورد توجه قرار گیرد. 
برای دریافت کامل این گزارش اینجا کلیک کنید. https://rc.majlis.ir/fa/report/show/1517943