به گزارش ایراسین، در این میان تولیدکنندگان این فلز به دنبال راهکاری برای بالا بردن کیفیت محصولشان در جهت حفظ محیط زیست هستند و قصد تولید آلومینیوم سبز را دارند که تولید آن دی اکسید کربن کمتری را به همراه خواهد داشت و استفاده از آن در صنعت خودرو منجر به کاهش تولید گازهای گلخانه ای می شود. 

در این زمینه نیز شاهد بودیم که روز گذشته سازمان مشاوره کربن اعلام کرد که استانداردهای مشترک و برچسب شفاف باید برای به اصطلاح "آلومینیوم سبز " مورد توافق قرار گیرد تا کاربران صنعتی بتوانند مواد کربن پایین را در میان ادعاهای رقیب از سوی تولیدکنندگان، شناسایی کنند.

چراکه همانگونه که گفته شد، خریداران آلومینیوم مانند صنایع اتومبیل و بسته بندی به طور فزاینده به دنبال پایین آوردن ردپای کربن خود و خرید مواد تولید شده با انتشار دی اکسید کربن کم هستند. اما آنها با طیف وسیعی از محصولات "سبز" آلومینیومی از تولیدکنندگانی مانند Rusal ، Norsk Hydro و Rio Tinto روبرو می شوند.

هیو جونز، مدیرعامل کربن تراست مستقر در انگلستان که یک سیستم برچسب گذاری جدید را پیشنهاد کرده‌است، گفت: استانداردهای تغییر و عدم وجود سنجش‌های مشترک، مشکلاتی را ایجاد می‌کنند.

کربن تراست مجموعه ای را پیشنهاد کرده است که اگر مسئول انتشار 4 تن یا کمتر از این مقدار CO2 در هر تن فلز تولید شده باشد، از آن به عنوان آلومینیوم کم کربن استفاده می کند.

آلومینیوم با استفاده از نیروگاه آبی به طور معمول حدود دو تن انتشار CO2 تولید می کند در حالی که کارخانه های وابسته به الکتریسیته زغال‌سنگ می توانند تا 18 تن تولید کنند.

جونز به یک سمینار آنلاین که توسط CRU مشاوره کالا ارائه شده است، گفت: "هدف اصلی این برچسب این است که ببینیم آیا می توانیم سیگنال تقاضای واضح و قوی برای آلومینیوم کم کربن داشته باشیم."

حدود 60درصد از آلومینیوم - که به طور گسترده در حمل و نقل ، بسته بندی و ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرد - از قدرت احتراق زغال سنگ استفاده می کند که بخش عمده آن در تولیدکننده برتر چین است. سال گذشته 63.7 میلیون تن آلومینیوم اولیه تولید شد.

بورس فلزات لندن روز جمعه نیز اعلام کرده بود به دنبال ایجاد بستر معاملاتی است که مصرف کنندگان می توانند از آن برای منبع آلومینیوم کم کربن استفاده کنند.

انتها/