به گزارش ایراسین، منصور یزدی زاده عضو هیئت مدیره هلدینگ توسعه صنعت و معدن تدبیر استراتژی مجموعه را تشریح کرد و گفت: محدودیت زیرساخت‌ها از جمله برق، گاز، آب، راه و بنادر و … و عدم توسعه آنها همزمان و همسو با توسعه فولاد در کشور و محدودیت‌های ذخایر و معادن سنگ آهن همگی باعث شده است که اگرچه ظرفیت سازی و هدفگذاری تولید فولاد که در چشم انداز کنونی حدود ۵۵ میلیون تن است، تا حدی محقق گردد؛ ولی ظرفیت عملی بیشتر از ۳۲ میلیون تن تحقق نیابد. به عبارتی میانگین نرخ بهره برداری از واحدهای فولادی حدود ۷۰ درصد باشد. از آنجا که مصرف فولاد در کشور کمتر از ۲۰ میلیون تن می‌باشد، می‌توان عددی حدود ۱۲ میلیون تن بعنوان ظرفیت صادرات کشور در نظر گرفت، که این مهم استراتژی فولاد جهان آرا اروند را با توجه به تمایز کیفیت، تمایز ابعاد محصول تولیدی و دسترسی آسان به آب‌های آزاد به یک استراتژی بالقوه تبدیل می‌کند.

وی افزود: نکته دوم مورد توجه در استراتژی شرکت فولاد جهان آرا اروند با توجه به فضای رقابتی تولید فولاد در کشور، دسترسی و در اختیار گرفتن پهنه یا محدوده‌های سنگ آهن و انجام عملیات اکتشافی روی آن در جهت افزایش قدرت چانه زنی برای تصاحب مواد اولیه در زنجیره شامل کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی که به عنوان محصولات بالادست تولید مطرح می‌گردند، می‌باشد. که خوشبختانه در این خصوص پیگیری‌های لازم در هلدینگ آغاز شده است.

یزدی زاده هوشمندانه عمل کردن در جهت مستحکم کردن جایگاه در زنجیره را اصل اساسی در تحقق استراتژی سوم بیان کرد و ادامه داد: موقعیت شرکت فولاد جهان آرا اروند در زنجیره تولید فولاد در حال حاضر همانند جزیره‌ای میان اقیانوس بدون راه دسترسی به جزایر و مسیرهای خشکی دیگر می‌باشد و رفع این مورد مستلزم استحکام بخشیدن موقعیت مجموعه در زنجیره با مطالعه دقیق و برنامه ریزی جهت اجرای پروژه تولید آهن اسفنجی به صورت BOT با شرکت‌های دارای امتیاز گندله و کنسانتره و یا عقد پیمان مشارکتی و استراتژیک با شرکت‌های تولید آهن اسفنجی مشروط به دارا بودن معدن سنگ آهن می‌باشد.

وی در تشریح چهارمین استراتژی شرکت فولاد جهان آرا اروند در ارتباط با توجه به پایین دست در زنجیره فولاد خاطرنشان کرد: ایجاد بازار تضمین شده برای مجموعه یکی از اهداف و نقاط اندیشه‌ی ما بوده و در این خصوص می‌بایست راهبرد خود را جهت احداث واحد تولید ورق عریض فولادی یا ایجاد پیمان مشارکت مستحکم با شرکت‌های تولیدکننده ورق عریض تعیین نموده و همچنین نگاه مدبرانه ای به تولید ورق‌های صنعتی نظیر ورق‌های الکتریکی که مورد استفاده در نیروگاه‌ها بوده و در حال حاضر به صورت صددرصد وارداتی صورت می‌گیرد، داشته باشیم.