به گزارش ایراسین، محدویت‌های برق و تأمین انرژی برای واحدهای تولیدی که در تابستان شروع و تا اواسط مهرماه ادامه داشت یکی از دلایلی است که فعالان این بخش کاهش تولید یک میلیون تنی فولاد را به آن نسبت می‌دهند.

محدودیت‌های برق که بیش از ۴ ماه تا اواسط مهرماه ادامه داشت، موجب کاهش یک میلیون تنی تولید فولاد به ارزش بیش از ۴۵۰ میلیون دلار شده است. بیشترین کاهش در تولید شمش فولادی ثبت شده، که نشان‌دهنده تأثیر منفی این محدودیت‌ها بر واحدهای کوچک و متوسط بخش خصوصی است.

تولید «ورق سرد» هم در بازه زمانی مورد بررسی کاهشی ۱۳.۲ درصدی داشته است. این در حالی که هشدارهایی مبنی بر افزایش واردات این محصول نگرانی‌ها در بازار را بیشتر کرده است.

در میان محصولات فولادی هم تولید «آهن اسفنجی» در این مدت افزایش ۱۱.۲ درصدی داشته است و می‌تواند به‌طور موقت تعادل بازار فولاد را در زمان محدودیت‌های گازی حفظ کند، هرچند این تغییر موقتی است.

از سوی دیگر در این مدت شاهد کاهش ۲.۸ درصدی تولید «گندله سنگ‌آهن» و در عین حال رشد ۹ درصدی صادرات آن بودیم، روندی که نگرانی‌هایی را در مورد تأمین مواد اولیه برای تولید آهن اسفنجی به وجود آورده است.

ارزیابی‌ها همچنین نشان می‌دهد تولید «مقاطع طویل» هم افت ۶.۷ درصدی داشته که این امر نشان‌دهنده تعمیق رکود در بازارهای مصرف فولاد و مازاد تولید است، به‌ویژه در شرایطی که انگیزه صادرات به دلیل الزام به بازگشت ارز صادراتی با نرخ نیمایی کاهش یافته است.

این گزارش همچنین نشان‌دهنده چالش‌های جدی در صنعت فولاد ایران است که از جمله آن‌ها می‌توان به محدودیت‌های برقی، رکود در بازار داخلی و مشکلات در تأمین مواد اولیه اشاره کرد.