جعفر قادری نماینده مردم شیراز در مجلس یازدهم در گفتگو با خبرنگار ایراسین گفت: اقتصاد ما در مقابل شوک های ناشی از تحریم به خصوص تحریم های نفت و گاز، یک اقتصاد مقاوم و تاب آور نیست چون ما یک اقتصاد تک محصولی، دولتی و غیرمتنوع داریم. لذا طبیعی است که بر توانمندی ها و ظرفیت هایمان تکیه کنیم و یکی از حسن هایی که می تواند برگ برندۀ ما در مقابل تحریم ها باشد، بخش معدن است و همان ظرفیتی که نفت خام برای ما ایجاد کرده است؛ بخش معدن هم می تواند ایجاد کند. اگر بتوانیم از ظرفیت های معدنی در بخش فولاد و مس و... به خصوص صنایع فولادی که دارای زنجیرهای اقتصادی زیادی است درست استفاده کنیم؛ بسیاری از مسائل و مشکلات ما در داخل کشور حل می شود.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در ادامه به توانمندی کشور در بخش صنایع فولادی پرداخت و افزود: خوشبختانه در طول سال های گذشته سرمایه گذاری خوبی در بخش فولاد صورت گرفته و به نظر می رسد در این بخش کمترین مشکل را خواهیم داشت؛ هرچند وابستگی ها هنوز کامل حل نشده و باید هرچه زودتر برطرف شود تا بتوانیم نیاز کشور را به خوبی تامین کنیم. شاید با کشاندن صنایع فولادی به سمت مناطق معدنی و کاهش هزینه های تولید بتوان تکنولوژی هایی که با ظرفیت داخلی امکان توسعه دارند را مهیا کنیم تا از نظر وابستگی های خارجی بی نیاز شویم.
قادی همچنین به کامل نبودن زنجیره تولید در کشور اشاره کرد و گفت: در حوزه های مختلف زنجیره های تولید در کشور ما کامل نیست و در بیشتر بخش ها زنجیره های اول و آخر آن معیوب است و فقط روی بخش میانی دست گذاشته ایم و سالهاست که شاهد نابسامانی، بی‌برنامه‌گی و آنارشیسم اقتصادی هستیم و اگر این مشکلات مدیریتی وجود نداشت با همین ظرفیت موجود به راحتی می توانستیم مشکلات اقتصادی کشور را حل کنیم. در حال حاضر هم باید از مزیت های نسبی که وجود دارد حداکثر استفاده را بکنیم و از ظرفیت بازارهای محلی و منطقه ای به خوبی استفاده کنیم و سیاست های اقتصادی را در پیش بگیریم که مشوق تولید باشد و انگیزه را برای سرمایه گذاری در حوزه های تولید ایجاد کند و در بین بخش های مختلف اقتصادی باید اولویت را به بخش های تولیدی بدهیم که بتوانند درآمدهای بالا ایجاد کنند.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی در خاتمه با امیدواری به آینده اقتصاد کشور گفت: دلیلی برای ناامیدی وجود ندارد. مهم این است که ما درست برنامه ریزی کنیم تا از مزیت هایمان به درستی بهره بگیریم. مثلا در این شرایط سخت اقتصادی ما باید بیشتر به سمت صنایع که نیاز به تکنولوژی های پیچیده ای ندارد برویم. شاید در این بخش ها مزیت رقابتی وجود نداشته باشد ولی در حال حاضر توسعه بخشی از ظرفیت ها، بحث مرگ و زندگی است. بنابراین در حال حاضر در شرایطی نیستیم که با نگاه رقابتی به موضوعات نگاه کنیم باید در درجه اول بتوانیم حداقل نیازها را برای مردم تامین کنیم تا فرصتی ایجاد شود تا از فشار تحریم ها نجات پیدا کنیم و صنایع مان را رقابتی تر کنیم.
انتها/
ارسال نظر