سهراب شرفی در گفت وگو با ایراسین با بیان این مطلب در ادامه افزود: حتی یک روز هم فرصت خیلی خوبی برای پیشبرد اهداف در حوزه صنعت، معدن و در نهایت تجارت در منطقه است، البته در صورتی که اراده ای برای این کار وجود داشته باشد؛ زیرا فعالیت بازارهای منطقه متوقف نشده اما دولت ایران به سمت این بازارها حرکت نکرده و اقدامی برای گشایش امور همچون رفع بروکراسی‌ها انجام نداده است.

به گفته وی، اکنون درگیر خود تحریمی هستیم؛ حال اگر دولت بخواهد در مدت باقیمانده از عمر خود اقدامی انجام دهد مدت زمان زیادی در اختیار دارد، زیرا در اقتصاد حتی یک ثانیه هم از ارزش بالایی برخوردار است، اما تعلل دولت و خارج شدن از بروکراسی های فراوان، همچنین عدم ایجاد انگیزه، عزم و اراده برای انجام کار سبب می‌شود که زمان را از دست بدهیم. در واقع مشکل ما نوع نگرش مدیران است که باید تغییر کند، زیرا تنها در این صورت است که با یک حرکت جهشی نیز می‌توان در 6ماهه پایانی سال بهره مفیدی از بازارهای منطقه برد.

رییس خانه صنعت، معدن و تجارت استان فارس درباره اینکه بخش خصوصی تا چه اندازه می‌تواند در این زمینه مفید عمل کند نیز گفت: در صورتی که فضا برای فعالیت بخش خصوصی فراهم شود و نیت بر این باشد که فعالیت بخش خصوصی نیز مانند کشورهای توسعه یافته بالنده و پویا باشد، بخش خصوصی می‌تواند تا 90درصد مشکلات را حل کند.

شرفی ادامه داد: اما متاسفانه قدرتی که اکنون در اختیار دولتمردان است سبب شده تا بخش خصوصی کمتر بتواند وارد عرصه شود. در نهایت با این شرایط امیدی برای اینکه دولتمردان از شرایط فعلی خود دست بکشند وجود ندارد. از سوی دیگر حیات بخش خصوصی بر مبنای فعالیتش بوده و منتظر درآمد نفتی نیست که بتواند حقوق و مزایا دریافت کند. اکنون این فضا به وجود نیامده و کسی هم نیست که به دولتمردان این موضوع را القا کند که در این مدت نتوانستید اقتصاد را به خوبی مدیریت کنید.

به گفته وی، در شرایط فعلی می‌توان گفت که نفت دیگر یک کالای استراتژیک نیست. در واقع هم اکنون در دنیا ثابت شده است که نفت آنقدر در اقتصاد موثر نیست مگر اینکه تکیه‌گاه نشود. زیرا می بینیم کشورهایی همچون نروژ، اتریش و... نفت دارند اما تکیه ای بر این منبع انرژی ندارند، اما ایران به دلیل برخورداری از این نعمت خدادادی شاید به نوعی تنبل شده و تمام درآمد و اقتصاد خود را وابسته به نفت می بیند. برای مثال کشوری همچون ژاپن که از منابع نفتی برخوردار نیست اما می بینیم که در میان اقتصادهای برتر دنیا قرار گرفته اند.

شرفی ادامه داد: یکی دیگر از دلایلی که اقتصاد کشور زمین‌گیر شده است به خاطر از دست دادن منابع درآمدی کشور از نفت بوده و نشان می‌دهد شاید تا به امروز دولت تنها به این ذخایر دلبسته و روی آن تکیه داشته و در واقع تنها مدیریت هزینه را با کمک درآمدهای نفتی انجام میداده است. پس می‌توان گفت نفت هیچ نقشی در توسعه نداشته و تنها بیشتر نقش آن در عقب ماندگی ایران آن هم به دلیل تکیه گاه شدن وجود دارد، کما اینکه در 100سال این موضوع نمود داشته است.

به گفته وی، بالا بودن تعداد مدیران دولتی در کشور نیز میتواند با چابک سازی کاهش یافته و از 4میلیون نفر به 40هزار نفر برسد. در واقع  کشور باید فارغ از نفت، در حوزه اقتصاد گام بردارد و با نگاه و نگرش از مدیران و نیروهای کارآمد استفاده کرده تا کشور رشد کند. در غیر این صورت اگر با این ساختار بخواهیم به پیش رویم و از مدیرانی استفاده کنیم که بدون استفاده از درآمدهای نفتی کاری از دستشان بر نمی آید شرایط تغییری نخواهد کرد.