محمدرضا بهرامن در گفت وگو با ایراسین با بیان این مطلب در ادامه افزود: حفظ بازارها به سیاست‌های دولت باز می‌گردد که بخشی از آن به صورت مستقیم در بخش تولید اثرگذار است و بخش دیگری از آن نیز به دیپلماسی اقتصادی باز می‌گردد. 

به گفته وی، اصل مطلب اینجاست دیپلماسی اقتصادی که همواره در کشور وجود داشته نه تنها در بخش موادمعدنی بلکه در تمام بخش‌ها دارای ضعف بوده است و متاسفانه همیشه از آن آسیب خوردیم و به راحتی بازارهای کوچک و بزرگ خود را از دست داده ایم.

بهرامن افزود: دیپلماسی اقتصادی کشور بسیار ضعیف بوده و گفتمان سیاسی دولت نیز جوابگوی تولیدکنندگان برای امنیت سرمایه گذاری در بازارهای هدف نیست. اما در کنار این موضوع سیاست های داخلی نیز بسیار اثرگذار است.

رییس خانه معدن ایران ادامه داد: یکی از فاکتورهای مهمی که می‌تواند حرکت ما را هر لحظه در بازارهای هدف سرعت بخشد یا روند روبه جلو را آهسته گرداند، روش ما در سیاست های داخلی است، از طرفی لازم است که سیاست های داخلی در ایران همیشه با مسائل و نیازهای داخلی کشور هماهنگ باشد.

بهرامن ادامه داد: شرایط بسیار سختی از اواخر سال ۹۸ و همچنین در ادامه سال 99 بر ایران  حاکم شده است. زیرا در کنار تحریم‌های بین‌المللی و افزایش آنها، شیوع ویروس کرونا نیز اتفاق افتاد که آثار نامطلوبی را برای بازارهای داخلی و بازارهای خارجی نیز گذاشت و از اوایل سال ۲۰۲۰ اثراتش بر اقتصاد جهانی هم نمود پیدا کرد. به گونه ای که در ۶ ماهه اول سال ۲۰۲۰ اقتصاد جهان دگرگون شد و همه اقتصاد ها رشد منفی داشتند؛ بنابراین در اینجاست که باید سیاست‌هایی اتخاذ کنیم که بازارهای جهانی خود را از دست ندهیم.

به عقیده رییس خانه معدن ایران، در نظر گرفتن سیاست‌های روان و حاکم کردن آن بخش تولید که به دلیل شیوع ویروس کرونا از بازارهای خارجی نیز ضربه خورده، تا حدودی این خسارت‌ها را جبران می شود. در واقع سیاست‌های روان و همچنین در نظر گرفتن مشوق‌های توسعه صادراتی باید در دستور کار دولت قرار گیرد که متاسفانه این کار تا به اکنون انجام نشده است.

وی افزود: دولت نتوانست به موقع تکلیف تعرفه‌ها را مشخص کند و در نتیجه حتی بازارهای کوچک را از دست دادیم؛ برای مثال بسیاری از این مشکلات هم اکنون در صنعت فولاد کشور وجود دارد. چراکه در ابتدا برای سنگ آهن عوارض صادراتی وضع شد تا این ماده معدنی صرفه تامین داخل شود، اما در انتهای زنجیره نیز نتوانستیم سهم ارزش صادراتی را افزایش دهیم؛ اکنون نیز با وضع قوانین جدید مشکل صادرات برای محصولات فولادی نیز به وجود آمده است.

بهرامن ادامه داد: حتی زمانی که محصولات فولادی به بالاترین ارزش افزوده خود رسید نیز باز هم نتوانستیم در این بخش به هدف خود برسیم؛ این موضوع نشان می‌دهد سیاست ما در مدیریت صادرات خیلی منسجم نبوده و در زنجیره سایر مواد معدنی نیز این مشکلات وجود دارد. برای مثال خیلی از مواد معدنی مانند کرومیت و سنگ تزیینی می‌توانند صادرات بهتری داشته باشد اما ما نتوانستیم از بازارهای صادراتی این مواد معدنی استفاده کنیم و سیاست را به گونه‌ای اتخاذ کنیم که حتی چند بازار کوچک برای سنگ تزیینی که حداقل می توانست ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلار درآمد صادراتی  داشته باشد استفاده کنیم.

به گفته رییس خانه معدن ایران، برای بدست آورده این بازارها باید سیاست‌های خود را روان و تسهیل کنیم. اما متاسفانه می بینیم که کار امروز را به فردا وا گذاشتیم و تا به اکنون نیز تصمیم گیری در این زمینه انجام نشده است.  این موضوع به دلیل عدم تصمیم گیری هوشمندانه بوده است.

بهرامن ادامه داد: در شرایط فعلی سنگ‌های تزئینی حتی در این بازار آشفته می‌توانست سهم خود را در صادرات افزایش دهد زیرا بسیاری از کشورها با وجود داشتن مشکلات فراوان و آسیب ناشی از شیوع کرونا، برای پروژه‌های خود سنگ لازم داشتند، اما دولت نتوانست نقش حمایتی از صنعت سنگ داشته باشد.

وی افزود: واگذاری مسائل مهم در صنعت و بردن سیاست‌گذاری کلان به داخل زنجیره های تولید محصولات معدنی، سبب شد تابه دلیل باطن متضاد نظرها در زنجیره نتوانیم با حفظ منافع ملی به نتیجه مثبتی برسیم.

به گفته رییس خانه معدن ایران، منافع ملی همیشه باید از سمت دولتها تعیین شود و اگر دولت در این زمینه تصمیم ساز نباشد، زنجیره بخش‌های مختلفی آسیب می‌بیند.

بهرامن در پایان گفت: مسائل یاد شده سبب شده تا در بخش‌های مختلف صنعتی و معدنی کشور شاهد کاهش صادرات باشیم.