یادداشت: نصیر ضوئی/ مدیر فروش و توسعه کسب و کار شرکت دانیلی در ایران:
صنعت فولاد یکی از صنایع پر مصرف انرژی در دنیا محسوب می شود و انرژی نقش عمده‌ای در قیمت تمام شده فولاد دارد. ایران به خاطر داشتن منابع زیاد گاز، یکی از ارزان ترین منابع انرژی را برای صنعت فولاد دارد که این مورد یکی از اصلی ترین دلایل توجیه پذیر بودن و رقابیتی بودن فولاد ایران در جهان است.
صنعت فولاد ایران به دلیل ذخایر غنی گاز طبیعی، محور توسعه فولاد خود را بر روش احیای مستقیم قرارداده است. و در صورتیکه یارانه حامل‌های انرژی از جمله گاز طبیعی و برق حذف شود، تمامی این پروژه‌ها با مشکلات زیادی روبه رو خواهند شد. اما به هر طریق گاز ارزان ایران منجر به آن شده که ایران اولین کشور تولیدکننده فولاد به روش احیای مستقیم در جهان شود. در صورت حذف یارانه انرژی، مزیتهای تولید فولاد به روش کوره بلند بسیار توجیه پذیرتر از کوره قوس الکتریکی خواهد بود. (در حال حاضر نزدیک به 20 درصد فولاد در ایران به روش کوره بلند تولید می‌شود.)
تولیدکنندگان بزرگ فولاد در دنیا مانند چین و کره جنوبی به دلیل نداشتن منابع انرژی ارزان مانند گاز از روش کوره بلند برای تولید فولاد استفاده میکنند تا با استفاده از زغال‌سنگ به جای گاز از بازیافت گاز حاصل از کوره بلند برای تولید برق استفاده کنند.
حذف یارانه انرژی برای صنایع فولادی اگر بدون در نظر گرفتن پیش نیازهای مورد نظر باشد، قطعا موجب ضرر و زیان و حتی ورشکستی بخش عمده ای از واحدهای فولادی خواهد شد. از منظر سرمایه گذاری، حذف یارانه انرژی برای سرمایه گذاران موجب کاهش جذابیت شده و به دلیل ریسک های ناشی از حذف یارانه انرژی، با کاهش سرمایه گذاری در صنعت فولاد مواجه خواهیم شد.
بنابراین؛ بهتر است دولت یارانه انرژی را برای بخش تولید در نظر بگیرد (حذف نکند) و از سوی دیگر یارانه انرژی را برای مصارف خانگی و غیر تولیدی حذف کند تا یارانه انرژی صرف ایجاد تولید و اشتغال شود و از این طریق باعث ارزش افزوده و رشد تولید ناخالص ملی گردد. و از سوی دیگر با هدایت سرمایه های مردم به جای بانک به سمت تولید، جبران حذف یارانه انرژی مصرف کنندگان خانگی را با سودآوری در سهام و یا اوراق مشارکت مرتفع کند.
ارسال نظر