اسدالله فرشاد در گفت‌وگو با خبرنگار ایراسین با اشاره به این موضوع اظهار کرد: اگرچه براساس آمارها و مستنداتی که در اختیار داریم، صنعت آهن و فولاد کشورمان پیشرفت‌های قابل توجهی داشته اما نباید فراموش کنیم استفاده از دانش روز و به روز رسانی تجهیزات مواردی هستند که جایگاه و بقاء صنعت آهن و فولاد ایران را تضمین خواهد کرد.

فرشاد در ادامه افزود: جایگاه صنعت آهن و فولاد ایران در میان ۱۵ کشور برتر تولیدکننده دهکده جهانی این مهم را دو چندان می‌کند که باید در سیستم مدیریتی و تولیدی خودمان همواره با استفاده از شیوه‌های نوین مدیریتی و فناوری‌های جدید قدرت رقابت قابل قبولی برای خود ایجاد کنیم در غیراین صورت سهم کمتری از بازار بین المللی در اختیار خواهیم داشت.

وی معتقد است، بی‌توجهی به این مهم اگرچه در نگاه اول سهم کمتری از بازار بین المللی را برای صنعت آهن و فولاد ایران ایجاد می‌کند اما در بلند مدت عاملی است برای حذف صنعت و ایستادن چرخ تولید در صنعت فولاد و آهن کشورمان چون فعالیت غیر اقتصادی نمی‌تواند دوام بالایی داشته باشد و رقابت جهانی به حذف آن سرعت خواهد داد اما با توجه به اینکه ایران در میان ۱۵ کشور نخست تولیدکننده فولاد قرار دارد، باید قادر به رقابت در زمینه فناوری و دانش نیز با کشورهای این گروه باشد؛ برای مثال توسعه بخش های تحقیق و توسعه در شرکت‌ها و ارگان های مرتبط جهت بومی سازی هر چه بیشتر تکنولوژیهای این صنعت میتواند گام های موثری باشد.

این عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تصریح کرد: رویدادهای هفت ماه گذشته و همچنین دستیابی به اهداف صادراتی بالا در صنعت آهن و فولاد اگرچه می‌تواند نقطه امید قابل توجهی برای این صنعت کشورمان باشد اما فراموش نکنیم صنعت یاد شده از کاستی‌هایی هم رنج می‌برد که باید برای برطرف شدن آنها دقت عمل بالایی داشته باشیم تا با استفاده از تخصص داخلی دستیابی به اهداف تعیین شده تسهیل شود.

فرشاد معتقد است، مشکلات صنعت آهن و فولاد ایران هم اکنون در بخش‌های قوانین، مقررات، برنامه‌ریزی، مکان‌یابی واحدهای تولیدی فولاد و در نهایت عدم تعادل در زنجیره صنعت است که باید با استفاده از فرصت ایجاد شده و رونق حال حاضر در راستای برطرف کردن این نواقص که می‌تواند مشکلاتی به صنعت فولاد ایران تحمیل کند برنامه‌ریزی کنیم.

مدیرعامل آهن و فولاد غدیر ایرانیان ضمن تاکید مجدد به متوازن شدن زنجیره تولید به خبرنگار ما گفت: متاسفانه طی یک یا دو دهه گذشته برخی واحدهای تولیدی احداث شده‌اند که علاوه بر جانمایی اشتباه خارج از توازن زنجیره تولیدی کشورمان طراحی شده‌اند که همین نکته باعث وابستگی بالایی آنها به شمش وارداتی شده و اکنون بسیاری از آنها با چالش روبرو هستند، به همین دلیل اولین نکته برای ارتقاء و حفظ جایگاه فولادی کشورمان برنامه‌ریزی برای برطرف شدن این نقیصه قابل توجه است.

وی تصریح کرد: بر اساس آنچه آمار نشان می‌دهد واحدهای نورد متعددی در ایران احداث شده‌اند که هیچ تناسبی با میزان تولید انواع شمش نداشته و همواره برای تامین ماده اولیه خود به سایر تولیدکنندگان خارجی وابسته‌شده‌اند و با کوچکترین نوسان نرخ ارز این تولیدکنندگان نیز با مشکلاتی متعددی روبرو می‌شوند که این روند نه تنها متناسب با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی نیست بلکه می‌تواند صنعت ایران را مقابل کارشکنی‌های خارجی آسیب‌پذیر کند.

عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران اظهار کرد: توسعه‌ زیرساخت‌های حمل و نقل، افزایش استفاده از قراضه آهن به جای آهن اسفنجی، توجه به آلیاژهای نوین و جایگزینی آنها با توجه به پتانسیل‌های موجود و از همه مهمتر حضور دائم در بازارهای بین المللی می‌تواند مواردی باشد که آینده صنعت فولاد ایران را با توجه به شرایط فعلی و داشته‌های قبلی تضمین کند.

فرشاد در پایان افزود: برای خروج از این سیستم مدیریتی سنتی باید ابتدا با بررسی نقاط قوت و ضعفی که در کل صنعت داریم برنامه‌ای میان مدت و بلند مدت طراحی کنیم تا با استفاده از برنامه میان مدت زمینه حذف بخش عمده‌ای از مشکلات را ایجاد کرده باشیم و با استفاده از دستاوردهای آن برای رسیدن به اهداف بلند مدتی که تعیین شده گام برداریم.