مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار ایراسین درباره اهمیت رابطه تجاری ایران با چین اظهار کرد: از منظر اقتصادی، چین بزرگترین تاجر دنیا است و با بیش از ۱۷ درصد سهم از اقتصاد جهانی، دومین اقتصاد بزرگ دنیا محسوب می‌شود.

وی افزود: در شرایطی که ما با آمریکا که بزرگترین اقتصاد دنیا است و بیش از ۲۰ درصد اقتصاد دنیا را در اختیار دارد، ارتباط نداریم؛ کاملا طبیعی است که ارتباط تجاری و اقتصادی ایران با چین یک ارتباط استراتژیک محسوب شود.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین تصریح کرد: اکنون چین به اعماقی از تکنولوژی دست یافته است که حتی کشورهای اتحادیه اروپا نیز نمی‌توانند از آن چشم پوشی کنند. در اینترنت اشیا و نسل پنجم اینترنت، چین در دنیا حرف اول را می‌زند و در چند سال آینده (کمتر از ۶ سال) در حوزه‌های جدیدی مانند هوشمندسازی و خودروهای الکترونیکی (اتوموبیل، قطار و ...) نیز چین حرف اول را خواهد زد و پیشتاز خواهد بود. ارتباط با چنین تولیدکننده و اقتصادی را نمی‌توان تنها به مسائل اقتصادی ارتباط داد.

حریری خاطرنشان کرد: با وجود همه مسائل بیان شده اما حجم تجارت ما با چین روز به روز در حال کاسته شدن است و این در حالی است که دیگر کشورها جایگزین ایران می‌شوند. زمانی که تحریم نبودیم تا سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، ایران شریک اول تجاری چین در خاورمیانه بود اما امروز جای ما را سایر کشورهای خاورمیانه مانند عربستان، کویت، امارات، عراقف عمان و قطر گرفته و بیش از ایران با چین در حال تجارت هستند. در واقع شریک تجاری این کشورها در معاملات خارجی چین است و این در حالی است که کشورهای ذکر شده نه تحریم هستند و نه اجباری به معامله با چین دارند.

وی افزود: چین در دنیا شریک اول تجاری بیش از ۱۲۰ کشور است؛ این اجبار بر اساس تحریم نیست بلکه اجبار بر اساس بدیهیات اقتصاد است. چین بزرگترین تاجر دنیا است و در میزان صادرات و واردات رتبه اول را به خود اختصاص داده است. در نتیجه تجارت با چین در جهت معادلات تجاری جهانی است.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین گفت: مگر آمریکا اجباری در تجارت با چین دارد؟ در حال حاضر تجارت آمریکا با چین ۱۰ برابر  مجموع تجارت ما با چین بوده و تراز تجاری این دو کشور نزدیک به ۴۰۰ میلیارد دلار در سال به سمت چین مثبت است.  اینگونه نیست که فکر کنید این مسئله اجبار به دلیل تحریم است. تحریم که هیچ، اگر در ایران انقلاب هم نشده بود و با سیستم سابق عمل می‌شد، امروز چین با ارقام به مراتب بیشتر از مقادیر کنونی، باز هم شریک اول تجاری ایران بود؛ اینها بدیهیات اقتصاد است.

حریری خاطرنشان کرد: ما حتما باید با اقتصادهای بزرگ دنیا برنامه بلندمدت اقتصادی داشته باشیم؛ همه اقتصادهای بزرگ دنیا. البته اینکه به دلیل سیاسی نخواهیم با برخی کشورها مانند آمریکا ارتباط تجاری داشته باشیم، بحث دیگری است اما ارتباط هرچه بیشتر با اقتصادهای بزرگ دنیا مانند ژاپن باعث قوی تر شدن اقتصاد و مصون شدن از تحریم‌های یکجانبه اقتصادی خواهد شد.