به گزارش ایراسین، در تمام جوامع بشری بحث فرهنگ همیشه به عنوان یک معقوله ی مهم و اثر بخش در راستای رشد، پیشرفت و شکوفایی آن جامعه مطرح بوده است‌. عنصر حیاتی و جداناپذیری که میتواند آرمان ها و اهداف یک جامعه را به مسیر مطلوب و مورد نظر مدیران آن جامعه هدایت کند؛ مسیری که رسیدن به آن دشواری های خود را داشته اما در نهایت نتایج مفید و سودمندی را برای تک تک افراد جامعه دارد. اصطلاح فرهنگ را اینگونه تعریف کرده اند: پدیده ی کلی و پیچیده از آداب، رسوم، اندیشه، هنر، و شیوه ی زندگی که در طی تجربه ی تاریخی اقوام شکل می گیرد و قابل انتقال به نسل های بعدی است. مصادیق مختلفی در رابطه با فرهنگ وجود دارد که از آن جمله می توان به مذهب، زبان، تحصیلات، زیباشناسی و سازمان های اجتماعی و قوانین و سیاست اشاره کرد، مصادیق مختلف که حکایت از زیرمجموعه های متنوع آن محسوب می شود‌.

یکی از مهمترین مسائل که در مورد این معقوله وجود دارد کالای فرهنگی می باشد، کالایی که در تعریف آن گفته شده به هر محصولی که فرآیند تولید فرهنگی باشد، و می‌تواند به صورت نرم افزار و سخت افزار ارائه شود، محصولات فرهنگی گفته می شود. کالایی که بالتبع باید از جایگاه مهمی در میان مردم و سبد خانواده ی ایرانی برخوردار باشد اما متاسفانه مشاهده می شود که توجه آنچنانی نسبت به آن وجود ندارد؛ مجموعه ای متنوع شامل کتاب و اقلام صوتی و تصویری، سینما، موسیقی، تئاتر، سفال، تندیس و غیره، که هر کدام از این ها خود دارای زیرشاخه های مختلفی می باشد.

جایگاه کالای فرهنگی در قیاس با دیگر کالای اساسی مورد نیاز برای خانواده ها در هر کشوری متفاوت می باشد، در واقع یکی از نکات مورد بحث در این موضوع بحث درآمد هر فرد و خانواده است که میتواند در استفاده از این نوع از محصولات موثر باشد.

در چند سال اخیر با بالا رفتن نرخ تورم و به دنبال آن افزایش قیمت کالاهای اساسی و پایین آمدن سطح قدرت خرید مردم شاهد کاهش خرید این نوع از محصولات بوده ایم و متاسفانه این اقلام فرهنگی در حاشیه قرار گرفته و محجور واقع شده اند و دیگر جایگاه آنچنان مهم و چندانی در سبد خانواده ایرانی دارا نمی باشند و اقشار مختلف جامعه هزینه ی بسیار کمی را برای تهیه این نوع از کالاها میپردازند و از دلایل اصلی آن هم رشد قیمت ها و پایین بودن درآمد مردم می باشد ...

بالتبع با این وجود جایگاه این کالای مهم روز به روز تنزل پیدا میکند. بر فرض مثال هزینه ای که برای خرید کتاب می شود با بالا رفتن قیمت کاغذ و تیراژ پایین کتاب، فروش این محصول فرهنگی پایین می آید یا خرید بلیط برای رفتن به سینما هنگامی که در روزهای خاصی نیم بها می باشد با استقبال بیشتری نسبت به دیگر روزهای هفته که تمام بها می باشد است. با این وجود با بالا رفتن هزینه های زندگی ذهن مردم به سمت خرید کالاهای اساسی رفته و همانطور که گفته شد کالای فرهنگی به حاشیه می رود. اگر حمایت های نهادهای دولتی و بخش خصوصی چه در قالب ردیف بودجه مشخص و چه سرمایه گذاری بخش خصوصی در این معقوله را داشته باشید روز به روز شاهد رشد این قسم از کالاهای فرهنگی بوده و اقبال بیشتر مردم به خرید آنها و صادرات به خارج از کشور خواهیم بود‌. پتانسیلی که تولید محصولات فرهنگی به خصوص در بخش های بومی و محلی دارد و به دنبال آن خلاقیت و نوآوری که حرف اول را در تولید این محصولات ایفاء می کند زمینه را برای صادرات آنها به آن سوی مرزها فراهم می آورد به شرطی که حمایت های مادی و معنوی از این نوع از کالاها در سطح جامعه توسط مراجع ذیربط صورت گیرد.