احمد شریفی در گفتگو با ایراسین با اشاره به تعداد فعالان این عرصه گفت: هم اکنون تقریبا ۲ هزار واحد تولید کننده سنگ تزئینی در کشور وجود دارد که نیمی از آنها به دلیل سیاست‌های اشتباه و غیر اصولی تعطیل شده‌اند.
شریفی در ادامه افزود: این درحالی است که نیم دیگری از فعالان که هم اکنون مشغول به کارهستند نیز تنها با ۵۰ درصد ظرفیت تولید دارند؛ به این دلیل که بازار داخلی کاملا راکد است و مشکلات صادراتی به نوعی دست و پای فعالان سنگ‌های تزئینی را بسته و مشکلاتی برای آنها ایجاد کرده است.
این مقام صنفی به خبرنگار ما گفت: کیفیت سنگ‌های تزئینی ایران در کنار تنوع بالای آنها همواره باعث شده تا در سراسر جهان بازارهای خوبی داشته باشیم اما متاسفانه مشکلاتی داخلی باعث می‌شود که بازارهای صادراتی به سادگی در اختیار رقبای سنتی ما قرار گیرد درحالی که همه می‌دانیم دلارهای غیرنفتی امروز ارزش بالایی برای اقتصاد کشور دارند.
وی تاکید کرد: تعداد تولیدکنندگانی که امروز توانسته‌‌اند در شرایط فعلی به فعالیت نصفه و نیمه خود ادامه دهند آنهایی هستند که با استفاده از روابط بین المللی خود به نوعی بازارهای خارجی را حفظ کرده و همچنان مشغول به صادرات هستند؛ بنابراین مسئولان باید برای زنده نگهداشتن این صنعت موانع قانونی را از مقابل پای صادرکنندگان بردارند.
شریفی تصریح کرد: اگر بخواهیم واقع بینانه به شرایط تولید کنندگان سنگ تزئینی ایران توجه کنیم می‌بینیم تنها نزدیک به ۳۰۰ واحد تولیدی خودشان را در این شرایط حفظ کرده‌اند؛ اما ادامه این روند تقریبا غیرممکن است به این دلیل که سال جاری تنها ۱۰ میلیون تن سنگ استخراج واقعی شده و این روند برای سال آینده می‌تواند نگرانی‌هایی را به همراه داشته باشد.
وی با اشاره به مشکل حمل‌ونقل و جابه‌جایی پول، تاکید کرد: تا ۶ ماه پیش صادرات یک کانتینر سنگ ‌تزئینی به چین، با ۱۵۰ دلار میسر بود، در حالی‌که هم‌اکنون برای تحقق این مهم دست‌کم باید ۷۰۰ دلار هزینه کرد. این عدد چند برابری برای کشورهای مقصد به یک معضل تبدیل شده چراکه در این شرایط نرخ تمام شده محصول بالا می‌رود و امکان رقابت برای تولیدکنندگان داخلی با همتایان خارجی دشوار می‌شود.
شریفی با اشاره به اهمیت توسعه بازارهای صادراتی برای بقاء صنعت سنگ تزئینی، بیان کرد: باید بازارهای هدف را به تولیدکنندگان داخلی معرفی کنیم. باید انرژی و تلاش خود را بر توسعه بازارها متمرکز کنیم چراکه بازار داخلی در شرایط رکود ساخت‌وساز، بسیار محدود شده‌، از این‌رو برای خروج از شرایط فعلی چاره‌ای جز توسعه صادرات و تصاحب بازارهای جدید نداریم.