به گزارش ایراسین، خیلی ساده و بی تکلف، گرانی های اخیر شادمانی شب عید را از خیلی ها گرفته است. این روزها همه از سفره هایی حرف می زنند که آب رفته. از معیشتی که در گرانی های چند سال اخیر پا گذاشته بر گلوی مردم. از تجربه هایی که ختم شده به نخریدن مایحتاج عمومی. از عمری که صرف می شود به جمع و تفریق و تقسیم آنچه در جیب هایشان یافت نمی شود. به همین سادگی گرانی روی همه چیز تاثیر گذاشته تا جایی که دیگر در آستانه شب عید کسی به فکر شادی نیست.

انعکاس گرانی در چشم های همه کسانی که به حداقل ها فکر می کنند، پیداست، حالا چه کارگر، چه کارمند و چه سرپرست خانوار، چیزی که عیان است، گرانی های یکی دوساله اخیراست که روی همه تاثیرگذاشته. این تاثیر از کم کردن مسافت در مسافرت های خارج از کشور شروع شده و مقصد گردشگری، چند هزار کیلومتر به میهن نزدیک تر شده، تا رسیده به کم کردن خورد و خوراک و پوشاک و حتی کم کردن یک وعده از غذای روزانه.

شاید بتوان گفت تجربه ها در مواجهه با گرانی های بازار در یک کلام: آب رفتن سفره ها است.

مریم یکی از همان کسانی است که قدرت خریدش نسبت به قبل بسیار کاهش یافته. او در توضیح کاهش قدرت خریدش می گوید: «مجبور شده ایم به جای گوشت قرمز، از از حبوبات یا سبزیجات استفاده کنیم. وعده های غذاهایی که با گوشت قرمز می خوریم، از چهار بار در هفته، به یک بار یا حتی به هیچ رسیده. البته این موضوع تنها به مواد پروتئینی ختم نمی شود، ما یک خانواده پنج نفره هستیم که فاصله زمانی بین خرید لباس هایمان را هم زیاد کرده ایم و به جای هر شش ماه یکبار، هر سال خرید می کنیم.

مسعود از دیگر افرادی است که از سهم تفریحش کم کرده است:«تفریح ما شده تلویزیون و یا دیدن فیلم در خانه. سینما نمی رویم، کنسرت برایمان خاطره شده، تئاتر را هم گذاشته ایم کنار. سفر هم که دیگر حرفش را نباید زد. انگار همه چیز بسنده شده به شرط حیات و گرسنه نماندن. به غیر از آن پولی برای تفریح باقی نمی ماند مگر اینکه در طی دو ماه چند بار به فست فودی ها سر بزنیم.

او کارمند یک سازمان دولتی است و همسرش هم در یک مهدکودک کار می کند. دو فرزند دارند که هر کدامشان در حال درس خواندن هستند. به نظر مسعود با تورمی که هر روز در حال چاق شدن است نمی شود هیچ کاری کرد و تنها باید به فکر کم نیاوردن بود.

 برای عده ای از شهرنشینان که در کلان شهرها زندگی می کنند، فشار گرانی اینقدر آرام نیامده و برود. زهرا در حاشیه کلانشهر اصفهان زندگی می کند و سرپرست خانوار محسوب می شود، می گوید: «گرانی ها تاثیر بسیار زیادی روی زندگی ما داشته. خیلی وقت است میوه به چشم ندیده ایم، بسیاری از میوه های فصل را اصلا نخریده ایم و گوشت را هم از زندگیمان حذف کرده ایم.

این طور که او می گوید، زندگی اش، تقریبا مطابق با الگویی است که اطلاعات آماری اقتصادی کلان در کشور ارائه می کند. گزارش‌های بانک مرکزی هزینه سالانه خانواده‌های یک نفره که ۷.۶ درصد کل خانوار‌ها را تشکیل می‌دهند را در سال گذشته ۲۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان محاسبه کرده و اگر این رقم را با تورم ۳۴ درصدی امسال جمع و به تعداد ماه‌های سال تقسیم کنیم، متوجه می‌شویم هزینه ماهانه خانواده‌های یک نفره در حال حاضر به سه میلیون تومان می‌رسد. یعنی کسی که تنها زندگی می‌کند باید حداقل سه میلیون تومان درآمد ماهانه داشته باشد تا بتواند از پس هزینه‌ها بربیاید. این رقم برای خانواده‌های دو نفره که حدود ۲۰ درصد خانواده‌های کشور را شامل می‌شوند، چهار میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است. هر چه اندازه خانوار بزرگ‌تر شود هزینه ماهانه هم بالا می‌رود. برای همین بر اساس محاسبات، هزینه ماهانه خانواده‌های سه نفره در حال حاضر چهار میلیون و ۹۰۰ هزار تومان است. خانواده‌های چهار نفره بیشترین توزیع را در بین خانواده‌های کشور دارند و حدود ۲۹ درصد خانواده‌های ایرانی چهار نفره‌اند. این خانواده‌ها سال گذشته ۴۵ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان پول خرج کرده‌اند که اگر این رقم را ۳۴ درصد افزایش داده و تقسیم بر تعداد ماه کنیم، هزینه ماهانه این خانواده‌ها در حال حاضر به پنج میلیون و ۱۲۰ هزار تومان رسیده است. گزارش بانک مرکزی نشان می‌دهد هزینه‌های سالانه برای خانواده‌های پنج نفره در سال ۹۶ کمتر بوده و آن‌ها در سال ۴۴ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان خرج کرده‌اند. با انجام محاسبات متوجه می‌شویم خانواده‌های پنج نفره که ۱۰ درصد خانواده‌های کشور را شامل می‌شوند، باید ماهانه پنج میلیون تومان درآمد داشته باشند. خانواده‌های شش نفره و بالاتر درصد کمی از خانواده‌ها را تشکیل می‌دهند. با این حال محاسبات نشان می‌دهد در حال حاضر هزینه ماهانه خانواده‌های شش نفره چهار میلیون و ۷۸۰ هزار تومان، خانواده‌های هفت نفره چهار میلیون و ۲۷۰ هزار تومان، خانواده‌های هشت نفره پنج میلیون و ۵۶۰ هزار تومان، خانواده‌های ۹ نفره پنج میلیون و ۴۰ هزار تومان و خانواده‌های ۱۰ نفره و بیشتر که تنها ۰.۱ درصد خانواده‌های کشور را شامل می‌شوند، چهار میلیون و ۵۳۰ هزار تومان است. با یک حساب سرانگشتی هم می توان دریافت که میزان کسری درآمد خانواده ها خیلی بیشتر از اقلامی است که می توانند در سبد خریدشان داشته باشند. شاید به همین خاطر است که درصد بیشتری از مردم به نان شب هم محتاج شده اند.