به گزارش ایراسین، قیمت نجومی برای حمایت از واردکنندگان کاغذ از یک طرف و کمبود و گرانی از سویی دیگر. معادله مجهولی که صنعت بزرگ و تاثیرگذار کاغذ را با مشکلات جدی روبرو کرده است. به طوری که خیلی ها به طنز می گویند باید با وجود این مسائل کم کم به فکر نوشتن بر الواح گلی باشیم.

همین چند ماه پیش بود که دولت در اقدامی غیرمنتظره و برای حمایت از تولید کنندگان و واردکنندگان کاغذ ۲۶۰ میلیون دلار ارز ۴هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات کاغذ به واردکنندگان تخصیص داد، اما این دلارها به سرنوشت نامعلومی دچار شدند و قصه آنها به خانه نرسید، حالا این سوال پیش آمده که آیا واقعا کاغذ به کشور وارد شد؟ و اگر کاغذ وارد شده به دست مصرف‌کننده رسیده است؟

بحران کاغذ به خصوص کاغذ روزنامه ای از سال گذشته شروع شد، در آن زمان خیلی ها هشدار دادند و گفتند که این زنگ خطری برای رسانه های مکتوب محسوب می شود، اما طبق معمول مدیریت های ناکارآمد باعث شد که این مساله جدی گرفته نشود تا اینکه امسال به یک بحران تبدیل شده است و بسیاری از رسانه ها کم کم از دور خارج شدند.

جالب اینجاست که بحران کاغذ تنها آتش به جان رسانه های مکتوب نینداخته است بلکه ما با یک صنعت بزرگ رو به احتضار روبرو هستیم که درصد قابل توجهی از اشتغال ما را زیر سوال می برد.

اشتغالی که حالا دلالان کاغذ پای بر گردن آن گذاشته اند و در حال خفه کردنش هستند. به گفته کارشناسان، ضعف نظارتی یکی از دلایلی است که در پیچیده و بغرنج‌تر شدن این وضعیت بی تاثیر نبوده است، شاهد این مساله هم اختصاص ارز ۳ هزار و ۸۰۰ تومانی به کاغذ تحریر، به صادارت کاغذ نوشت افزار و کتاب به کشور‌های همسایه همچون عراق و افغانستان است.

گرچه برخی از اقتصاد دانان هم معتقدند که حذف یا ابقای ارز مبادله ای تاثیر چندانی در افزایش و کاهش قیمت کاغذ ندارد چراکه تا همین امروز هم تاجران و وارد کنندگان این محصول استراتژیک، به دلیل نبود نظارت و عدم شفافیت در چرخه اقتصادی با سوء استفاده، درآمدهای کلانی به جیب می زنند!

در صورتی که اگر توزیع متوازن و اصولی این کاغذ‌ها در بازار داخلی به شکل درستی انجام می شد، نوسانات قیمتی در ارتباط با این کالا به‌صورت هر چه کمرنگ تری نمود پیدا می‌کرد.

بماند که تعطیلی برخی از کارخانجات تولیدکننده کاغذ در کشور چین و هند، بنابر دلایل زیست محیطی هم مزید بر علت شده تا نرخ جهانی خمیر کاغذ افزایش یابد.

این در شرایطی است است که حدود ۱۰۰ روز پیش، ابوالفضل روغنی، رئیس سندیکای تولید کنندگان کاغذ و مقوای ایرانی، نسبت به کاهش شدید تولید کاغذ روزنامه در ایران هشدار داده بود، هشداری که باز هم زیاد جدی گرفته نشده و گوش شنوایی برای آن نبود.

حالا این بحران بزرگ مانند سونامی به اقتصاد کشور حمله ور شده است و در کنار مشکلات دیگر وصله ای ناجور بر دامنه چالش هایی زده است که اشتغال را زیر سوال می برد. صدها هزار نفر از قبل این صنعت در حال فعالیت هستند و اگر این مشکلات حل نشود می تواند پایه های اقتصاد را بلرزاند و به مجموع بیکاران اضافه کند.

بسیاری از توزیع کنندگان کاغذ معتقدند، جولان دلالان در این بازار یکی از عوامل و دلایل اساسی نمود بحران در این بازار محسوب می‌شود و متاسفانه این افراد و گروه‌های خاص بصورت سلیقه‌ای نرخ‌ها را بالا و پایین می‌کنند.

سعید منصوری کامیاب، یکی از فعالان حوزه چاپ در استان البرز  در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت تجارت وکشاورزی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به شرایط بسیار نامساعد و نامطلوب جاری و ساری در بازار کاغذ اظهار کرد: تبعات اقتصادی این وضعیت برای حوزه‌هایی که نیازمند به کاغذ هستند منفی و مخرب است و استمرار این وضعیت باعث فلج شدن بسیاری از حوزه‌ها خواهد شد.

هم اکنون با وجود تحریم ها و وضعیت نامناسب سیاسی و اقتصادی یک مساله روشن و واضح است، اینکه تمام این مشکلات به مسائل سیاسی بازنمی گردد بلکه آنچه که مهمتر است این است که قیمت‌گذاری کاغذ در بازار متولی ندارد و دست اندرکاران این بازار معتقدند که باید ساز و کاری مشخص برای این قیمت گذاری تعریف و طراحی شود. تعریفی که می تواند با نظارت درست و برنامه ریزی مناسب به سرانجام برسد و التهابات این صنعت را کمی فرو بنشاند. چرا که تا زمانی که دلالان این بازار گستاخ و جسور در حال احتکار هستند نمی توان به آینده و سرنوشت روشن بازار کاغذ امیدوار بود.