به گزارش خبرنگار ایراسین، در سال گذشته شمسی، اتفاقات و رویدادهای بسیاری در ورزش ایران رخ داد که هریک اتفاقات و حواشی بسیاری داشت. در سال ۱۴۰۰ تیم ملی فوتبال کشورمان برای سومین دوره پیاپی مجوز حضور در جام جهانی را دریافت کرد و از طرفی در این سال المپیک تابستانی و زمستانی نیز برگزار شد.
با این حال سال ۱۴۰۰ سال تلخ و شیرین برای ورزش ایران زمین بود، سالی که بسیاری از ورزشکاران پرچم این کشور را بر قله افتخارات جهانی برآفراشتند و بسیاری دیگر از پولاد مردان و زنان ایرانی در قدمهای واپسین کم آوردند. در ادامه نگاهی داریم به چند چهره مطرح فوتبال ایران در سال ۱۴۰۰:
زهره کودایی، بانو طلایی
زهره کودایی خیلی زود از یک بازیکن بختیاری کم حاشیه در فوتبال زنان ایران، تبدیل به نمادی برای زنان ورزشکار ایرانی شد. کودایی اگرچه حتی در لیگ برتر فوتبال بانوان ایران جایگاه ثابتی در ترکیب سپاهان نداشت، اما توسط مریم ایراندوست به تیم ملی دعوت شد.
دیری نپایید تا نام «کودایی» ترس را به جان حریفان ایرانی بیاندازد تا جایی که آنها برای توقف این ستاره فوتبال ایران مجبور به پرونده سازی و ایجاد حاشیه شوند. کودایی همانند ارتش یک تنه، تلاشهای شبانه روزی گروهی از بانوان این سرزمین را به سرانجام رساند و با مهار پنالتی بازیکنان اردن، حکم صعود تیم ملی زنان ایران را به جام ملتهای آسیا امضا کرد.
مریم ایراندوست، فرمانده خط شکن
نمیشود از موفقیت تیم ملی بانوان ایران در سال گذشته صحبت کرد و حرفی از مریم ایراندوست به میان نیاورد. تیم ملی بانوان ایران قطعا برترین تیم ملی ایران در ورزشهای گروهی در سال گذشته بود و این موفقیت بدون حضور یک فرمانده پولادین مانند ایراندوست میسر نمیشد.
بسیاری از تیمهای ملی فوتبال زنان در دنیا، سرمربیان مرد دارند؛ اما ایراندوست بانویی بود که تمام افتخارات تیم ملی بانوان را فرماندهی کرد و با پشتیبانی پدرش توانست تیم ملی را به مسابقات آسیایی برساند. در سالهای آینده و با ایجاد ثبات در این تیم ملی، کادر فنی ایران به رهبری ایراندوست قطعا میتوانند دستاوردهای بیشتری داشته باشند.
مهدی طارمی، گل زدن شغل من است
مرد اول بیچون و چرای فوتبال ایران در سال گذشته قطعا مهدی طارمی است. مهاجمی که از زمینهای خاکی بوشهر آغاز کرد و توسط علی دایی به فوتبال ایران معرفی شد، در سال گذشته پادشگاه پرتغال بود. طارمی در سال ۱۴۰۰ همه کاری برای تیم پورتو و تیم ملی ایران انجام داد.
او به یکی از ستونهای اصلی تیم پورتو بود و اینروزها در ورزشگاههای پرتغال همه او را تشویق میکند. طارمی تبدیل به یکی از بهترین لژیونرهای ایرانی شده که حتی باشگاه بزرگش هم برایش کوچک به نظر میرسد و علیرغم اینکه ۲۹ سال سن دارد، میتواند در تابستان به باشگاههای بزرگ دنیا ترانسفر شود.
طارمی به غیر از حواشی جزئی که با اسکوچیچ داشت، سال گذشته با تمرکز بر فوتبال خود بازیهای درخشانی از خود به نمایش گذاشت و در تیم ملی نیز یکی از ستونهای مهم صعود به جام جهانی بود. او در سال گذشته آمار درخشان ۳۴ گل و ۲۱ پاس گل را به ثبت رساند و به عنوان آقای پاس گل لیگ پرتغال شناخته شد. طارمی با گل قیچی برگردان خود به چلسی جایزه بهترین گل لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۲۱ را به دست آورد و این گل او به عنوان دومین گل زیبای سال از نگاه فیفا (جایزه پوشکاش) انتخاب شد.
دراگان اسکوچیچ، سکوتِ باشکوه
ورزشینویسان انگلیسی اصطلاحی به نام underrated دارند و آن را به افرادی نسبت به میدهند که کمتر از توانایی و استعداد به آنها بها داده شده است یا به عبارت سادهتر آنها دستکم گرفته شدهاند. نمونه بارز این اصطلاح «دراگان اسکوچیچ»، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است. مردی از تبار کرواسی که بسیاری از رسانهها، کارشناسان و صاحبنظران با انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران مخالف بودند.
اسکو سکوت کرد و سکوت کرد و سپس به باشکوهترین شکل موجود ایران را به جام جهانی رساند. ایران اسکوچیچ سریعترین صعود خود به جام جهانی را در تاریخ جشن گرفت تا تاج پادشاهی بر سر مرد کروات نشیند. بسیاری اسکو را برای مربیگری در این تیم پرستاره ایران کوچک میدانند، اما نباید فراموش کرد که فوتبال ایران نیاز به آرامش دارد و اسکوچیچ همان آرام لازم است.
به قول بزرگان فوتبال، فوتبال بازی پیچیدهای است که باید ساده بازی کرد. اسکوچیچ دقیقا همین فرمول را در تیم ملی ایران پیاده کرده و این تیم با بازیهای منطقی و اتکا بر ستارگان خود میتواند حتی در جام جهانی نیز بدرخشد.
مهدی مهدویکیا، شوالیه پیاده
تیم ملی المپیک (امید) ایران بیش از ۴۲ سال است که حسرت صعود به مسابقات المپیک را میکشد. در سالهای گذشته مربیان نام آشنای بسیاری بر بالین این تیم بیمار حاضر شدند که مهمترین آنها زلاتکو کرانچار بود، اما هر یک از آنها به دلایل مختلفی اجازه کار در این تیم را نیافتند و حاشیهها بر واقعیتها ارجحیت داشت.
اما در سال گذشته مهدویکیا، ناخدای این کشتی شکسته و به گل نشسته شد، شوالیه فوتبال ایران که علیرغم حواشی بسیاری که برایش ایجاد کردند، ماند و ایستادگی کرد. او حالا دو سال وقت دارد تا تیم ملی امید فوتبال را به رقابتهای المپیک برساند و به یک حسرت بزرگ پایان دهد.
به گزارش ایراسین، فوتبال ایران در سال گذشته چهرههای درخشان دیگر نیز داشت که باید از آنها نیز یادی کرد. چهرههای ملی مانند علیرضا جهانبخش که با پیوستن به فاینورد بار دیگر درخشید. از طرفی فوتبال ایران در سال ۱۴۰۰ یک دروازهبان قرص و محکم پیدا کرد، دروازهبانی که جا پای جای پدرش گذاشت و اینروزها در لالیگای ۲ پادشاهی میکند یعنی امیر عابدزاده. در فوتبال باشگاهی نیز چهرههایی مثل محرم نویدکیا، یحیی گلمحمدی و غیره از بارزترین چهرههای فوتبالی سال بودند.
ارسال نظر