به گزارش خبرنگار ایراسین، ورزش ایران در سال ۱۴۰۰ جدای از وضعیت کلی کشور نبود و در این سال پر فراز و نشیب اتفاقات بسیاری را پشت سر گذاشت. اتفاقاتی به غایت تلخ و شیرینیهای توامان که به خوبی ذات ورزش را نشان میداد. با این حال شاید مهمترین رخداد سال ۱۴۰۰ برای ورزش ایران المیپک تابستانی بود.
المپیکی که آبستن اتفاقات بسیاری از مدالهای طلا تا نقرههای تلخ بود، المپیکی که عیار ورزش ایران را نشان داد و برخی اتفاقات فراموش نشدنی را رقم زد. در کنار بزرگترین رویداد دنیا، اتفاقات دیگری در ورزش ایران نیز رخداد که در پیآن چهرههایی ماندگار در تاریخ ورزش این مرز و بوم هک کرد. در ادامه نگاهی به شاخصترین چهرههای ورزشی در سال ۱۴۰۰ خواهیم داشت:
جواد فروغی، شگفتی ساز
در المپیک کمفروغ برای ایران، یکی از سه طلای کشورمان رنگ و بوی دیگری داشت. ورزش ایران به کسب طلا در المپیک عادت دارد و برای آن باید تا روزهای پایانی که موعد مسابقات کشتی و وزنهبرداری است، صبر کند. اما اولین طلای ایران در المیپک ۲۰۲۰ ژاپن در همان روزهای اول و در رشته تیراندازی حاصل شد. جواد فروغی چراغ اول را پرفروغ برای ورزش ایران روشن کرد.
فروغی در تیراندازی با تپانچه ۱۰ متر مردان المپیک تابستانی ۲۰۲۰ مدال طلا گرفت و این نخستین مدال تیراندازی ایران در تاریخ بازیهای المپیک بود. از طرفی او با کسب امتیاز ۲۴۴.۸ رکورد المپیک را نیز شکست تا با ۴۱ سال سن به عنوان مسنترین مدالآور تاریخ ورزش ایران در المپیک لقب گیرد.
این تنها دستاورد فروغی نبود، بلکه نکته جالبتر چگونگی ورود این ورزشکار به دنیای تیراندازی است. فروغی عضوی از کادر درمان است که در ۳۱ سالگی و در طبقه منفی دو بیمارستان تیراندازی را آغاز و استعداد خود را پرورانده؛ او الگوی بارزی برای افرادی است که فکر میکنند ورزش فقط برای جوانترها است.
محمدرضا گرایی، مرد یخی
دوستداران ورزش، کشتیهای بینظیر سوریان و نوروزی در المیپک ۲۰۱۴ لندن که دو مدال طلا برای ایران به ارمغان آورد را از یاد نمیبرند. کشتیهای نرم و روان که مدالها را به ایران و شیراز آورد. مردم شیراز بعد از نوروزی بار دیگر توسط یک جوان صاحب یک مدال طلای المپیک در کشتی فرنگی شدن؛ محمدرضا گرایی، کشتیگیر جوان شیرازی با هدایت محمد بنا کاری کرد کارستان.
او در نیمه نهایی و فینال چنان نرم کشتی گرفت که مردم با خیال راحت شش دقیقه لذت تمام بردند و مدال طلا بی هیچ دردسری برای ایران شد. کشتیهای بینظیر او در المپیک باعث شد تا فدراسیون جهانی لقب «مرد یخی» را به گرایی بدهد. گرایی بار دیگر توانست کشتی فرنگی ایران را صاحب مدال طلا در المپیکی کند که تیم کشتی آزاد در آن طلایی کسب نکرد.
با این حال این پایان درخششهای گرایی در سال گذشته نبود، او در مسابقات جهانی نروژ هم روی تشک رفت و در آنجا هم با پیروزی برابر حریفان سرسخت مدال طلا را به دست آورد. کشتی دراماتیک او در نیمه نهایی که گرایی توانست در چند ثانیه پایانی بازی را ببرد، از یاد دوستداران کشتی نخواهد رفت.
سجاد گنجزاده، آرام و باشکوه
در حالی که توجهات در المپیک روی کشتیگیران و دیگر ورزشکاران ایرانی متمرکز شد، این گنجزاده بود که آرام و متین همچون ققنوس برخواست و بر قله کاراته دنیا تکیه زد. پسر آرام ایرانی مرحله به مرحله جلو رفت و حریفان یکی پس از دیگری برداشت تا سومین مدال طلای ایران در المیپک ۲۰۲۰ را به ارمغان آورد.
گنجزاده برای رسیدن به فینال راهی سختی را طی کرد و در دور نخست برابر ایوان کوسیچ دارنده مدال طلای جهان ۲۰۱۸ از کرواسی به روی تاتامی رفت و در پایان با نتیجه ۳ بر یک به برتری رسید. گنجزاده در ادامه مقابل طارق حمدی از عربستان به تساوی رسید و در سومین مبارزه نیز مقابل برایان ایر از آمریکا به برتری ۶ بر صفر رسید. او در بازی آخر دور گروهی با پیروزی برابر حریف کانادایی خود به عنوان صدرنشین گروه به مرحله نیمه نهایی رفت. وی در مرحله نیمه نهایی مقابل اوغور آکتاش دارنده مدال برنز جهان و نفر نخست رنکینگ از ترکیه به روی تاتامی رفت و در پایان در دیداری سخت و حساس با نتیجه ۲ بر ۲ و با امتیاز سِنشو به برتری رسید و به فینال المپیک توکیو راه یافت.
اما فینال المپیک گنجزاده یکی از صحنههای ماندگار در تاریخ المیپک بود؛ او در فینال طارق حمدی عربستانی قرار گرفت که در دور گروهی موفق به پیروزی برابر او شده بود. در میانههای مسابقه حمدی ضربهای سخت به گنجزاده وارد کرد و کاراتهکا ایرانی تعادل و هشیاری خود را از دست داد. در حالی که گنجزاده مات و مبهوت روی تاتامی افتاده بود، هیئت داوران به اتفاق نظر حریف وی را با اخطار هانسوکو (اخطار چهام) به طور مستقیم از زمین مسابقه اخراج کرده و سجاد به عنوان برنده مبارزه توسط هیئت داوران معرفی و قهرمان المپیک شد.
حسین وفایی، شاهزاده ایرانی
حسین وفایی، ورزشکار نامآشنایی است، بازیکن بیلیاردی که در بسیاری از شاخصهای این ورزش عنوان «اولین» را برای ایران دارد. او خط شکن اسنوکر ایران است، کسی که به صحنههای جهانی پا گذاشت و برای اولین بار پرچم ایران در این ورزش محبوب را برافراشت. وفایی در دنیای بیلیارد لقب «شاهزاده ایرانی» را دارد.
سال ۱۴۰۰ برای این ورزشکار سال ویژهای بود، او که در سالهای گذشته پا به رقابتهای بسیاری گذاشته و کسب تجربه کرده بود، در این سال به ولز رفت تا در مسابقات معتبر این کشور شرکت کند. او در مسابقات جهانی ولز تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت، وفایی در نخستین گام خود در این رقابتها رابی ویلیامز را با نتیجه نزدیک ۴ بر ۳ و در ادامه جک جونز را با نتیجه ۴ بر صفر شکست داد.
او سپس به مصاف رایان دی، بازیکن نامآشنای اسنوکر ولز رفت و او را نیز با نتیجه ۴ بر ۳ برد و با پیروزی برابر ژانگ آندای چینی به نیمهنهایی رسید. اما سریال بدشانسیها و شاید کمدقتیها برای وفایی در نیمهنهایی اتفاق افتاد و اجازه نداد تا شاهزاده ایرانی قهرمان اسنوکر جهان یعنی جاد ترامپ را ببرد و به فینال برسد. حسین وفایی با درخشش خود در این رفابتها به دررنکینگ اسنوکر حرفهای دنیا به جایگاه ۱۹ رسید و در رنکینگ سالیانه رتبه ۸ را به خود اختصاص داد.
حسن یزدانی، جهان پهلوان
«حسن یزدانی» نام عزیز برای مردم ایران است، مهم نیست ببرد، ببازد و یا هر اتفاقی برایش بیافتد. او در عصر خود کم از تختی ندارد و محبوبیتش چنان بالاست که به قول خودش باید یک ایران را برای شب عروسیاش دعوت کند. نام او بر قلب و روح مردم ایران آن شبی که حریف روسی هر شیطنتی کرد تا ببرد، اما «حسن ما» طلا را از المیپک برزیل به خانه آورد، هک شد.
حسن بار دیگر تابستان سال گذشته به المپیک رسید، او مثل همیشه با ضربه کردن حریفان به فینال رفت و در فینال به تیلور آمریکایی برخورد. بازی فینال یزدانی، آنچنان مهم بود که تقریبا همانند دربی در ایران تماشاگر داشت. همه آماده بودند تا حسن ایران طلا را به خانه بیاورد، اما او از پس حریف قلدر آمریکایی بر نیامد و تلخترین نقره تاریخ المیپک ایران را گرفت. او گفت شرمنده مردمم شدم، اما مردمش حسننشان را چنان دوست داشتند که ایستادند و همانند قهرمان تشویقش کردند.
با این حال این پایان کار حسن در سال ۱۴۰۰ نبود، او خیلی زود برخواست، مسابقات جهانی نروژ درست پس از المپیک فرا رسید و همان همیشگی رخ داد. حسن این بار هم رقبا هم خُرد کرد و در فینال مقابل رقیب دیرینه دیوید تیلور قرار گرفت. وقت انتقال رسیده بود، حسن شاداب و سرحال روی تشت آمد، آن ملق همیشگی را زد و شش دقیقه بعد مدال طلا بر گردنش بود. او انتقام گرفت و یاد داد باید ایستاد و تمرین کرد و تمرین کرد. حسن در ۱۴۰۰ در قلب مردم ایران مانا شد.
ارسال نظر